نسخه چاپی
ارسال به دوستان
واشنگتن پست:
اوباما نمی خواهد جزئیات مذاکرات با ایران افشا شود/مردم و کنگره از کوتاه آمدن های کاخ سفید در مقابل روحانی وحشت زده خواهند شد
دنیس راس مشاور سابق پرزیدنت اوابما هشدار داد: در نهایت، احتمال توافق جامع در حال حاضر کم است. اگر چنین موضوعی مسئله فعلی است، پنج بعلاوه یک باید به دقت در مورد آنچه پس از ضرب الاجل تعیین شده اتافق می افتد، فکر کند.
جنیفر روبین در واشنگتن پست نوشت: دنیس راس مشاور سابق پرزیدنت اوابما هشدار داد: در نهایت، احتمال توافق جامع در حال حاضر کم است. اگر چنین موضوعی مسئله فعلی است، پنج بعلاوه یک باید به دقت در مورد آنچه پس از ضرب الاجل تعیین شده اتافق می افتد، فکر کند.
به گزارش سرویس بین الملل «تیک» Tik.ir، به نظر دنیس راس به شدت خوش بین است که دولت راهی برای هر آنچه ایران می خواهد پیدا نخواهد کرد. با این حال او توصیه می کند: یک درک ضمنی وجود خواهد داشت مبنی بر اینکه ایران برنامه خود را محدود خواهد کرد و اینکه تحریم های جدیدی علیه این کشور تصویب نخواهد شد. احتمالاً یک وقفه چند ماهه در مذاکرات 1+5 وجود خواهد داشت اما تداوم ملاقات های گاه و بیگاه بین وزیر امور خارجه ایران و مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، یا حتي جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا، وجود خواهد داشت تا ببینند آیا ممکن است مذاکرات تمدید شود یا خیر. اگر هیج اتفاق دیگری هم رخ ندهد، وجود این ملاقات ها نشان خواهد داد که دیپلماسی ادامه دارد.»
دنیس راس همچنین توصیه می کند که در طی مذاکرات، ما فهرست مصالحه هایی را که صورت گرفته است افشاء کنیم تا نشان دهیم که ما، و نه ایران، با حسن نیت عمل می کنیم.
نویسنده واشنگتن پست در ادامه آورده است: در رابطه با این مسئله، من صادقانه تردید دارم که دولت خواستار افشای میزان تلاش خود برای خشنود سازی ایران و دولت روحانی و کوتاه آمدن از مواضع خود در مذاکرات باشد. همان گونه که راس می گوید ، ما از وعده اوباما برای حذف توانمندی سلاح هسته ای ایران فاصله زیادی گرفته ایم. مردم و کنگره به حق وحشت زده خواهند شد، و دولت یک بار دیگر بی مسئولیت و غیر قابل اعتماد تلقی خواهد شد.
اد رویس، نماینده جمهوریخواه و رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان، در واکنش به خبری مبنی تلاش دولت اوباما برای دور زدن کنگره گفت: احتمال چنین کاری وجود ندارد.
وی روز دوشنبه بیانیه مکتوبی را صادر کرد که نشان می داد اعتبار دولت تا چه حد پائین است. در این بیانیه آمده است:« در جلسه استماع کنگره در اوایل سال جاری، هنگامی که سئوال شد، آیا دولت برای تصویب قانون لغو تحریم ها در یک توافق نهایی با ایران، به کنگره خواهد آمد یا خیر، جان کری پاسخ داد:«بله، ما به موجب قانون ملزم هستیم.» او اضافه کرد« آنچه ما انجام می دهیم باید به تصویب کنگره برسد.» و نتیجه گرفت که:« این گزارش نشانه دیگری است از اینکه دولت اوباما ممکن است توافقی انجام دهد که نتواند منافع حیاتی امنیت ملی آمریکا و متحدان ما را حفظ کند.»
بررسی انواع گزینه های گیج کننده نشان می دهد که هر یک از آنها از همان ابتدا با کاستی هایی همراه است که تمدید مهلت تعیین شده برای دستیابی به توافق نهایی: تمدید مهلت گفتگوها نشان می دهد که ایران می تواند کشوری در آستانه هسته ای شدن باقی بماند بدون آنکه عملاً با هیچگونه تنبیهی مواجه شود.
راس استدلال می کند که در صورت تمدید ضرب الاجل، «بعید است کنگره آمریکا خویشتنداری خود را حفظ کند: در واقع، اگر انتخابات ماه نوامبر به اکثریت یافتن جمهوری خواهان در سنا منجر شود، در صورت شکست مذاکرات فعلی، اعمال تحریم های جدید بر ضد ایران محتمل می باشد. رئیس جمهور اوباما توانمندی وتو کردن قانون تحریم های جدید را خواهد داشت اما احتمالاً با فشارهای سیاسی شدیدی برای امضای این قانون مواجه خواهد شد.» اگر اصلاً هیچ توافقی صورت نگیرد، همان اتفاق رخ خواهد داد؟ به نظر می رسد این اجماع درمیان هر دو حزب وجود دارد که یا باید به یک توافق خوب دست یافت یا اینکه کنگره تحریم ها را افزایش خواهد داد.
خلاصه آنکه، فرضیه نهفته در پشت این سناریو هایی که راس طراحی کرده است آن است که اوباما هرگز کنگره را نادیده نخواهد گرفت و اینکه ما باید از « اوجگیری» تنش ها جلوگیری کنیم. واژه تکنیکی برای این سخن واژه « تسلیم شدن» است. در این فرضیه، کنگره «مشکل» اوباما تلقی می شود نه ایران را
در پایان این یادداشت آمده است: من ایده دیگری دارم. دولت برای مردم آمریکا و کنگره توضیح می دهد که ایران هرگز هیچگونه علاقه ای به افشا کردن فعالیت های مخفی خود در گذشته یا برچیدن برنامه خود نشان نداده است. پس، کاخ سفید باید از کنگره بخواهد که تحریم های جدید را به اجرا در آورد و انتقال سلاح هایی مناسب اسرائیل را برای حملات هوایی آغاز کند. آن وقت ما می توانیم مشورت با متحدان سنی و اسرائیلی خود را شروع کنیم. و سپس علاوه بر اینها، گرچه دیر شده است اما تاسیسات حیاتی سوریه هدف قرار دهیم و نشان دهیم که هیج تحملی در مورد سلاح های کشتار جمعی نداریم.
به گزارش سرویس بین الملل «تیک» Tik.ir، به نظر دنیس راس به شدت خوش بین است که دولت راهی برای هر آنچه ایران می خواهد پیدا نخواهد کرد. با این حال او توصیه می کند: یک درک ضمنی وجود خواهد داشت مبنی بر اینکه ایران برنامه خود را محدود خواهد کرد و اینکه تحریم های جدیدی علیه این کشور تصویب نخواهد شد. احتمالاً یک وقفه چند ماهه در مذاکرات 1+5 وجود خواهد داشت اما تداوم ملاقات های گاه و بیگاه بین وزیر امور خارجه ایران و مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، یا حتي جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا، وجود خواهد داشت تا ببینند آیا ممکن است مذاکرات تمدید شود یا خیر. اگر هیج اتفاق دیگری هم رخ ندهد، وجود این ملاقات ها نشان خواهد داد که دیپلماسی ادامه دارد.»
نویسنده واشنگتن پست در ادامه آورده است: در رابطه با این مسئله، من صادقانه تردید دارم که دولت خواستار افشای میزان تلاش خود برای خشنود سازی ایران و دولت روحانی و کوتاه آمدن از مواضع خود در مذاکرات باشد. همان گونه که راس می گوید ، ما از وعده اوباما برای حذف توانمندی سلاح هسته ای ایران فاصله زیادی گرفته ایم. مردم و کنگره به حق وحشت زده خواهند شد، و دولت یک بار دیگر بی مسئولیت و غیر قابل اعتماد تلقی خواهد شد.
اد رویس، نماینده جمهوریخواه و رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان، در واکنش به خبری مبنی تلاش دولت اوباما برای دور زدن کنگره گفت: احتمال چنین کاری وجود ندارد.
وی روز دوشنبه بیانیه مکتوبی را صادر کرد که نشان می داد اعتبار دولت تا چه حد پائین است. در این بیانیه آمده است:« در جلسه استماع کنگره در اوایل سال جاری، هنگامی که سئوال شد، آیا دولت برای تصویب قانون لغو تحریم ها در یک توافق نهایی با ایران، به کنگره خواهد آمد یا خیر، جان کری پاسخ داد:«بله، ما به موجب قانون ملزم هستیم.» او اضافه کرد« آنچه ما انجام می دهیم باید به تصویب کنگره برسد.» و نتیجه گرفت که:« این گزارش نشانه دیگری است از اینکه دولت اوباما ممکن است توافقی انجام دهد که نتواند منافع حیاتی امنیت ملی آمریکا و متحدان ما را حفظ کند.»
بررسی انواع گزینه های گیج کننده نشان می دهد که هر یک از آنها از همان ابتدا با کاستی هایی همراه است که تمدید مهلت تعیین شده برای دستیابی به توافق نهایی: تمدید مهلت گفتگوها نشان می دهد که ایران می تواند کشوری در آستانه هسته ای شدن باقی بماند بدون آنکه عملاً با هیچگونه تنبیهی مواجه شود.
راس استدلال می کند که در صورت تمدید ضرب الاجل، «بعید است کنگره آمریکا خویشتنداری خود را حفظ کند: در واقع، اگر انتخابات ماه نوامبر به اکثریت یافتن جمهوری خواهان در سنا منجر شود، در صورت شکست مذاکرات فعلی، اعمال تحریم های جدید بر ضد ایران محتمل می باشد. رئیس جمهور اوباما توانمندی وتو کردن قانون تحریم های جدید را خواهد داشت اما احتمالاً با فشارهای سیاسی شدیدی برای امضای این قانون مواجه خواهد شد.» اگر اصلاً هیچ توافقی صورت نگیرد، همان اتفاق رخ خواهد داد؟ به نظر می رسد این اجماع درمیان هر دو حزب وجود دارد که یا باید به یک توافق خوب دست یافت یا اینکه کنگره تحریم ها را افزایش خواهد داد.
خلاصه آنکه، فرضیه نهفته در پشت این سناریو هایی که راس طراحی کرده است آن است که اوباما هرگز کنگره را نادیده نخواهد گرفت و اینکه ما باید از « اوجگیری» تنش ها جلوگیری کنیم. واژه تکنیکی برای این سخن واژه « تسلیم شدن» است. در این فرضیه، کنگره «مشکل» اوباما تلقی می شود نه ایران را
در پایان این یادداشت آمده است: من ایده دیگری دارم. دولت برای مردم آمریکا و کنگره توضیح می دهد که ایران هرگز هیچگونه علاقه ای به افشا کردن فعالیت های مخفی خود در گذشته یا برچیدن برنامه خود نشان نداده است. پس، کاخ سفید باید از کنگره بخواهد که تحریم های جدید را به اجرا در آورد و انتقال سلاح هایی مناسب اسرائیل را برای حملات هوایی آغاز کند. آن وقت ما می توانیم مشورت با متحدان سنی و اسرائیلی خود را شروع کنیم. و سپس علاوه بر اینها، گرچه دیر شده است اما تاسیسات حیاتی سوریه هدف قرار دهیم و نشان دهیم که هیج تحملی در مورد سلاح های کشتار جمعی نداریم.
