کد خبر: ۶۲۹۹۹
تاریخ انتشار: ۲۶ آبان ۱۳۹۳ - ۱۶:۰۰
printنسخه چاپی
sendارسال به دوستان
تعداد بازدید: ۴۲۱۵
الحیات:

در 24 فوریه، مذاکرات هسته ای نه شکست می خورد، نه به توافق منجر می شود/مذاکرات با ایران، دیگر فقط هسته ای نیست!

: به رغم اهمیت ضرب الاجل 24 فوریه در مذاکرات هسته‌ای بین ایران و پنج کشور عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل به اضافه آلمان معروف به گروه 1+5، به احتمال زیاد این مذاکرات در تاریخ یاد شده نه با شکست مواجه خواهد شد و نه به توافقنامه مورد نظر خواهد انجامید.
الحیات نوشت: به رغم اهمیت ضرب الاجل 24 فوریه در مذاکرات هسته‌ای بین ایران و پنج کشور عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل به اضافه آلمان معروف به گروه 1+5، به احتمال زیاد این مذاکرات در تاریخ یاد شده نه با شکست مواجه خواهد شد و نه به توافقنامه مورد نظر خواهد انجامید.

به گزارش سرویس بین الملل پایگاه خبری «تیک» Tik.ir، شکست ایران و شش کشور در دستیابی به توافق پیامدهایی خواهد داشت و موفقیت آنان و همچنین وضع «نه موفقیت، نه شکست» نیز تاثیرات خود را خواهد داشت.

پیامدها و تاثیرات این مذاکرات، فقط به روابط دوجانبه بین آمریکا و جمهوری اسلامی ایران و همچنین به توسعه برنامه هسته‌ای ایران و حتی اقتصاد ایران و آینده آن محدود نمی‌شود. در کنار این مسائل بسیار مهم، آینده داعش و سرنوشت سوریه و عراق و یمن و لبنان و روابط آمریکا با کشورهای خلیج فارس به ویژه عربستان سعودی نیز مطرح است. اسرائیل برنامه هسته‌ای ایران را مسئله‌ای مرتبط با موجودیت خود می‌داند و به هیچ توافقنامه‌ای راضی نخواهد شد که در آن از دستیابی ایران به توانایی‌های نظامی هسته‌ای چشم پوشی شده باشد. از آنجا که روابط دوجانبه بین باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا و بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل متشنج است، ممکن است اسرائیل بار دیگر بر طبل حمله نظامی به رئاکتورهای هسته‌ای ایران به منظور بازداشتن این کشور از ساخت سلاح هسته‌ای بکوبد. در 24 نوامبر چه خواهد شد و اگر مذاکرات هسته‌ای به شکست بینجامد چه روی خواهد داد؟

کارشناسان مذاکرات هسته‌ای حساس و پیچیده احتمال می‌دهند مذاکره کنندگان نتوانند به توافقی دائم دست یابند که از زمان توافقنامه ژنو در حدود یک سال پیش مذاکرات فشرده‌ای برای دستیابی به آن انجام داده‌اند. آنها بر این باورند که به احتمال زیاد مهلت مذاکرات به مدت چهار ماه دیگر یعنی برای دومین بار تمدید خواهد شد. آنها پیش بینی می‌کنند در تاریخ 24 نوامبر دستیابی به نوعی توافق که در واقع چارچوب توافق خواهد بود نه اصل توافق، اعلام شود. آنها اذعان می‌کنند امکان بارها تمدید مهلت مذاکرات وجود ندارد زیرا ایران برنامه هسته‌ای خود را در زمان مذاکرات متوقف نکرده است از این رو برخی طرف‌ها نگرانند که این مذاکرات به پوششی برای پیشرفت هسته‌ای ایران و قرار گرفتن مذاکره کنندگان در مقابل «عمل انجام شده» تبدیل شود.

در صورتی که در هشت روز آینده حادثه‌ای غیرمنتظره روی دهد و مذاکرات به توافق دائم منجر شود، کاترین اشتون خوشحال‌ترین فرد خواهد بود. این مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا مصمم است همه تلاش خود را به منظور تحقق این دستاورد به کار گیرد تا مدرکی تاریخی درباره میراث و خط مشی او باشد. کاترین اشتون و باراک اوباما می‌خواهند صفحه دیگری در روابط با ایران باز کنند. آنها صرفا خواستار روابط آرام با تهران نیستند بلکه می‌خواهند تحولی بنیادین در روابط غرب و ایران ایجاد شود.

شکاف بین مقامات ایرانی و آمریکایی همچنان بسیار گسترده است. ایران خواستار حفظ ابزارهایی است که به این کشور امکان بدهد به کشوری هسته‌ای تبدیل شود و حتی در صورتی که توقف پیشرفت برنامه هسته‌ای را بپذیرد، حاضر نخواهد شد از ابزارهای هسته‌ای چشم پوشی کند. این ابزارها به درصد غنی سازی اورانیوم که بر سر آن اختلاف وجود دارد محدود نمی‌شود بلکه شامل موشک‌هایی می‌شود که تهران بر مستثنی شدن آنها از مذاکرات هسته‌ای و واشنگتن بر قرار گرفتن آنها در چارچوب مذاکرات هسته‌ای اصرار دارد.

در ادامه این گزارش ادعا شده است: هیچ کس گزینه نظامی را مستثنی نکرده است. آمریکا برداشته شدن این گزینه را از روی میز اعلام نکرده است هرچند واقعا خواستار پرهیز از آن است تا در جنگ دیگری گرفتار نشود. آمریکا نمی‌تواند ایران را به عنوان قدرت هسته‌ای بپذیرد؛ اولا به این علت که اسرائیل آن را تهدیدی برای موجودیت خود می‌داند، و ثانیا به این علت که ایران هسته‌ای درها را به روی مسابقه هسته‌ای در منطقه باز می‌کند. روشن است که در صورت پذیرفته شدن ایران هسته‌ای، کشورهای خلیج فارس در صدد دستیابی به سلاح هسته‌ای از طریق پاکستان یا از طریقی دیگر بر خواهند آمد. این سخن به این معنا نیست که در صورت به دست نیامدن توافق، طبل جنگ به طور خودکار به صدا درخواهد آمد. آمریکا از ابزار تحریم‌های اقتصادی برای تضعیف ایران استفاده می‌کند و می‌داند تهران به منظور نجات حکومت خود در داخل حاضر به مذاکره درباره برنامه هسته‌ای شده است زیرا اوضاع اقتصادی بسیار وخیم است.

همچنین، کنگره تحت کنترل جمهوری خواهان، هرگونه لغو غیرتدریجی تحریم‌ها را که ایران به علت نیاز فوری به پول خواستار آن است، بسیار دشوار خواهد کرد. در صورتی که توافق به دست آید، کنگره بر تدریجی بودن لغو تحریم‌ها پافشاری خواهد کرد و اگر مذاکرات با شکست مواجه شود، بر اعمال تحریم‌های بیشتر اصرار خواهد کرد. قدرت کنگره در رابطه با پرونده ایران در همین جا نهفته است. مهم‌ترین تحریمی که ایران خواستار لغو آن است بر اساس قانون «داماتو» تحمیل شده است که برای ابطال آن به رأی کنگره نیاز است.

جمهوری خواهان کنگره همچنین از دولت اوباما خواهند خواست از نقش ایران در عراق و یمن و سوریه و لبنان چشم پوشی نکند و معتقدند نیاز ایران به لغو تحریم‌ها به عنوان نتیجه مذاکرات هسته‌ای، فرصت ارزشمندی برای مطرح کردن توسعه طلبی منطقه‌ای ایران پای میز مذاکرات ایجاد می‌کند.

به این ترتیب مذاکرات هسته‌ای ایران با تحولات منطقه‌ای مانند مبارزه با داعش و ریشه کن کردن آن با کمک ائتلافی که شامل عربستان و امارات می‌شود ارتباط داده شد و آمریکا مجبور شد در مذاکره با ایران این مسئله را مدنظر قرار دهد. وارد شدن داعش به سوریه از مدتها پیش، یا حضور آن در عراق بی‌ارتباط با نقش ایران در این دو کشور نیست. از این رو مذاکرات با ایران صرفنظر از این که به معامله بزرگ یا به شکست منجر شود، صرفا مذاکرات هسته‌ای و اقتصادی نیست.