کد خبر: ۶۷۹۹۷
تاریخ انتشار: ۲۹ آذر ۱۳۹۳ - ۰۸:۰۰
printنسخه چاپی
sendارسال به دوستان
تعداد بازدید: ۱۶۳۳
نگاه روسی به مذاکرات هسته ای:

همه منتظر حل مسأله خسته کننده هسته ای ایران در سال 2015 هستند

یازدهمین دور مذاکرات در باره مسأله هسته ای ایران در ژنو برگزار شد که حدود 8 ساعت طول کشید و از دیدارهای جامع، دو جانبه و چند جانبه تشکیل شده بود. دور کنونی مذاکرات در پشت درهای بسته جریان داشت و خبرنگاران در آن حضور نداشتند.
صدای روسیه نوشت: یازدهمین دور مذاکرات در باره مسأله هسته ای ایران در ژنو برگزار شد که حدود 8 ساعت طول کشید و از دیدارهای جامع، دو جانبه و چند جانبه تشکیل شده بود. دور کنونی مذاکرات در پشت درهای بسته جریان داشت و خبرنگاران در آن حضور نداشتند.

به گزارش سرویس بین الملل پایگاه خبری «تیک» Tik.ir، ده دور مذاکرات سال 2014 میلادی گروه « شش» ( پنج عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل و آلمان) و ایران سازنده تر از مذاکرات طی 10 سال گذشته بوده است. به گفته سرگی ریابکوف، معاون وزیر امور خارجه روسیه و مذاکره کننده اصلی فدراسیون روسیه ، « وقتی 24 ماه نوامبر دور قبلی مذاکرات به پایان رسید ، طرفین در دو قدمی رسیدن به توافق نهایی قرار داشتند. ما بارها به این نکته اشاره کردیم و در این رابطه غلو نمی کنیم».


واقعا هم در باره تقریبا 95 درصد متن قرارداد قابل قبول برای همه توافق حاصل شده است. در مسائل زیادی توافق حاصل شده است. اما 5 درصد باقی مانده به اعتراف مذاکره کنندگان ، دشوارترین مرحله است و این مسائل باید مورد بررسی عمیق و دقیق قرار بگیرند. به همین دلیل طرفین به این نتیجه رسیدند که 4-3 ماه دیگر برای طراحی پارامترهای توافق نهایی لازم است و چند ماه دیگر برای توافق فنی زمان لازم خواهد شد. یعنی با شروع از یازدهمین دور، مرحله فرایند مذاکرات ممکن است تا آخر ماه ژوئن سال 2015 میلادی به پایان برسد. همانطور که طرفین اعلام داشتند این مرحله، نهایی خواهد بود. سرگی لاوروف وزیر امور خارجه فدراسیون روسیه نیز از این موضوع صحبت کرد: « ژوئن، تاریخ مناسبی است و فکر نمی کنم دوباره تمدید شود».

این موضوع که گروه « شش» و ایران تا تاریخ 24 نوامبر ( که از قبل به توافق رسیده بود) در امضای سند «خام» شتاب به خرج ندادند و اینکه فقط باید تا تاریخ اعلام شده سند امضا شود، یک واقعیت مثبت است. این بدان معناست که طرفین به فکر اصل مطلب هستند. و اصل مطلب، کیفیت و درک متقابل مضمون سند آینده از طرف همه است. زیرا مسأله هسته ای جمهوری اسلامی ایران از نظر سیاسی و اقتصادی و فنی و روانی و نقطه نظر سیمای کشور، مسأله فوق العاده پیچیده ای است.

مسأله مدت اجرای توافق های در حال بررسی دشوارتر است. در این رابطه اختلاف عقیده از 3 تا 20 سال است.

مسأله الگاریتم لغو تحریم های ضد ایران نیز قابل توجه است. ایران خواستار لغو تحریم ها همزمان با امضای سند نهایی است. قابل درک است که به لحاظ دشواری مکانیزم اجرای قوانین مربوطه در شورای امنیت سازمان ملل و پارلمان های کشورها که تحریماتی بر علیه ایران وضع کردند، برآوردن چنین درخواستی ممکن نخواهد بود.

ایرینا فدورووا کارشناس سیاسی و شرق شناس روسیه در این خصوص گفت: « فقدان اعتماد بزرگترین مانع در راه حل و فصل مسأله لغو تحریم ها ست. به ویژه بین آمریکا و ایران. از اینرو کاملا منطقی است که در ماه های اخیر گفتگوی ایران – آمریکا فعالتر شده است. طرفین سعی می کنند آن موانع نفرت را از سر راه خود بردارند که طی 35 سال تنش انباشته شده اند. البته از احیای مناسبات و حتی همکاری رسمی در مبارزه بر علیه سازمان تروریستی « داعش» صحبت نمی شود، بلکه بیشتر به نزدیکی مواضع در دستیابی به نتایج مثبت در «مذاکرات هسته ای» توجه می شود.

در تهران و واشنگتن برای رسیدن به این «نقطه» تلاش می ورزند. حسن روحانی و باراک اوباما روسای جمهور ایران و آمریکا با استفاده از اعتبار سیاسی خود در حل و فصل مسأله هسته ای ایران خیلی چیزها «به گرو گذاشتند». مخالفان در ایران و آمریکا گویی زیر میکروسکوپ تمام اقدامات آنها در رابطه با مسأله هسته ای را زیر نظر دارند تا اگر خطایی از روسای جمهور کشورهایشان سر بزند، آنها را به خیانت به منافع ملی محکوم کنند. بسیاری از سیاستمداران در ایران و آمریکا مخالف هر گونه توافق بین دو کشور هستند.

مذاکره کنندگان ایرانی و آمریکایی بین «سندان و چکش» ، بین ضرورت سازش های واقعی در مذاکرات و ضرورت اینکه این سازش ها را به عنوان پیروزی دیپلماسی خود به مخالفان داخلی نشان بدهند، قرار دارند. از اینرو پروسه مذاکرات آنطور که باید و شاید است سریع پیش نمی رود و اغلب «در پشت درهای بسته» جریان دارد - در شرایط« محرمانه بودن شدید» تا مخالفان تحریک نشوند. احتمالا این کار درستی است.

آنچه به یازدهمین دور مذاکرات ور بطور کلی فرایند مذاکرات مربوط می شود ، سرگی ریابکوف در این خصوص گفت: « فکر نمی کنم همین فردا، پس فردا بتوانیم همه چیز را تنظیم کرده و در باره همه چیز به توافق برسیم. اما مهم آن است که با وجود تلاش محافلی برای ایجاد شک در دستیابی به توافق همه جانبه، توانستیم فاصله باقی مانده تا هدف نهایی را کوتاه تر کنیم. به اعتقاد ما، نتایج مذاکرات ، حتی به شکل کنونی آن به نفع امنیت جهانی و منطقه ای خواهد بود. این موضوع خاصا برای خاور نزدیک مهم است که گرایش بی ثباتی در این اواخر در آنجا شدت گرفته است».

بدین ترتیب همانطور که انتظار می رفت یازدهمین دور مذاکرات حاوی خبر جنجالی نبود. زیرا این اولین گام در راهی «به طول شش ماه» است. نهایتا می توان در انتظار نتایج مثبت قابل قبول برای همه بود.

دور بعدی مذاکرات گروه « شش» و ایران در سطح مدیران سیاسی ( معاونان وزرا) اواسط ماه ژانویه سال آینده برگزار خواهد شد. محل برگزاری مذاکرات هنور مشخص نشده است. در این میان، تماس های محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران و کاترین اشتون وزیر امور خارجه اتحادیه اروپا ادامه خواهد یافت.

جهانیان در انتظار فرا رسیدن سال 2015 میلادی هستند تا بالاخره مسأله خسته کننده هسته ای ایران حل و فصل شود.