نسخه چاپی
ارسال به دوستان
امتيازهايي مالي که احمدي‌نژاد به کشورهاي ديگر داد
اقتصاد نيوز نوشت: کمک‌هاي 330 ميليون دلاري به پاکستان، هفت ميليون دلاري به سنت وينسنت، ۳۵۰ ميليون دلاري به نيکاراگوئه و همچنين کمک‌هايي به عراق و بوليوي تنها چند مورد از امتيازهاي مالي دولت سابق به کشورهاي ديگر است.
14 شهريور ماه سال 1391 آن زمان که اجلاس سران جنبش عدم تعهد در ايران برگزار شده بود، وزير امور خارجه جمهوري بروندي به ساختمان سازمان آموزش‌هاي فني و حرفه‌اي رفت و با رئيس اين سازمان ديدار و گفت‌وگو کرد. حاصل آن ديدار هشت ماه بعد مشخص شد. زماني که ششم ارديبهشت ماه سال 1392 کوروش پرند از ساخت مراکز آموزش مهارتي در کشور بروندي توسط ايران خبر داد و از بودجه کمک‌هاي توسعه‌اي ايران سخن گفت. وي گفته بود: به محض دريافت اين کمک‌ها، کار راه‌اندازي و تجهيز مراکز آموزشي را آغاز خواهيم کرد. سخناني که با تغيير دولت ديگر روي واقعيت به خود نديد. اما پيش از آن از اين جنس وعده‌ها عملي شده بودند.
مثلا پنج سال پيش در کنفرانس بين‌المللي پاکستان که در ژاپن برگزار شد، ايران تعهد داد به کشور پاکستان 330 ميليون دلار کمک کند. اين اتفاق در مورد کشورهايي مانند سريلانکا، سنت وينسنت، نيکاراگوئه و چند کشور ديگر رخ داد. پول‌هايي که برخي از آنها با عنوان بودجه کمک‌هاي توسعه‌اي هزينه شد و برخي ديگر نيز مشخص نيست تحت چه عنوان پرداخته شده است.
در سال‌هاي فعاليت دولت‌هاي نهم و دهم اختصاص 330 ميليون دلار براي پاکستان، اختصاص بودجه‌اي براي ساخت يک بيمارستان تخصصي در عراق، اختصاص وام 1.5 ميليارد دلاري با مدت 10 سال بازپرداخت براي سريلانکا، اختصاص بودجه‌اي براي براي ساخت دو درمانگاه عمومي در بوليوي، کمک هفت ميليون دلاري براي ساخت يک فرودگاه در سنت وينسنت، کمک ۳۵۰ ميليون دلاري براي ساخت يک بندر نيکاراگوئه و موارد اين چنيني در رسانه‌هاي ايراني انعکاس يافت.
موضوعي که بعضا انتقادهايي را هم در پي داشت اما حتي در زمان بيان اين انتقادات هم کمتر کسي در مورد اهداف اين سياست سخن گفت. با اين حال از اين دست موارد در دولت روحاني تاکنون در رسانه‌ها اعلام نشده اما بايد ديد اين دولت تا پايان کار خود چه مسيري را انتخاب مي‌کند؟
14 شهريور ماه سال 1391 آن زمان که اجلاس سران جنبش عدم تعهد در ايران برگزار شده بود، وزير امور خارجه جمهوري بروندي به ساختمان سازمان آموزش‌هاي فني و حرفه‌اي رفت و با رئيس اين سازمان ديدار و گفت‌وگو کرد. حاصل آن ديدار هشت ماه بعد مشخص شد. زماني که ششم ارديبهشت ماه سال 1392 کوروش پرند از ساخت مراکز آموزش مهارتي در کشور بروندي توسط ايران خبر داد و از بودجه کمک‌هاي توسعه‌اي ايران سخن گفت. وي گفته بود: به محض دريافت اين کمک‌ها، کار راه‌اندازي و تجهيز مراکز آموزشي را آغاز خواهيم کرد. سخناني که با تغيير دولت ديگر روي واقعيت به خود نديد. اما پيش از آن از اين جنس وعده‌ها عملي شده بودند.
مثلا پنج سال پيش در کنفرانس بين‌المللي پاکستان که در ژاپن برگزار شد، ايران تعهد داد به کشور پاکستان 330 ميليون دلار کمک کند. اين اتفاق در مورد کشورهايي مانند سريلانکا، سنت وينسنت، نيکاراگوئه و چند کشور ديگر رخ داد. پول‌هايي که برخي از آنها با عنوان بودجه کمک‌هاي توسعه‌اي هزينه شد و برخي ديگر نيز مشخص نيست تحت چه عنوان پرداخته شده است.
در سال‌هاي فعاليت دولت‌هاي نهم و دهم اختصاص 330 ميليون دلار براي پاکستان، اختصاص بودجه‌اي براي ساخت يک بيمارستان تخصصي در عراق، اختصاص وام 1.5 ميليارد دلاري با مدت 10 سال بازپرداخت براي سريلانکا، اختصاص بودجه‌اي براي براي ساخت دو درمانگاه عمومي در بوليوي، کمک هفت ميليون دلاري براي ساخت يک فرودگاه در سنت وينسنت، کمک ۳۵۰ ميليون دلاري براي ساخت يک بندر نيکاراگوئه و موارد اين چنيني در رسانه‌هاي ايراني انعکاس يافت.
موضوعي که بعضا انتقادهايي را هم در پي داشت اما حتي در زمان بيان اين انتقادات هم کمتر کسي در مورد اهداف اين سياست سخن گفت. با اين حال از اين دست موارد در دولت روحاني تاکنون در رسانه‌ها اعلام نشده اما بايد ديد اين دولت تا پايان کار خود چه مسيري را انتخاب مي‌کند؟
