کد خبر: ۷۵۵۴۱
تاریخ انتشار: ۰۲ اسفند ۱۳۹۳ - ۰۸:۰۰
printنسخه چاپی
sendارسال به دوستان
تعداد بازدید: ۴۱۲۳

میتینگ سیاسی احمدی‌نژاد و رفقا در نارمک

بی صبرانه مشتاق حضور مجدد در عرصه سیاسی هستند و با همه حرف و حدیث ها و حواشی که داشته و هر دم بر آن افزوده نیز می شود، مهرورزان نمی خواهند از هیچ فرصتی برای بروز و ظهور در عرصه سیاسی چشم بپوشند. فوت والده محمود احمدی‌نژاد زمینه و فرصتی شد تا جمعی از هواداران احمدی نژاد تمام قواعد مرسوم و متداول را درنوردیده و از یک مراسم سنتی یک متینگ سیاسی و تبلیغاتی برپا کنند و گویی این قصه سر دراز داشته و آنان با همین بهانه قصد خودنمایی در نقاط مختلف کشور را دارند.
 
 مراسم ختمی که یک‌باره راهپیمایی شد

در شبکه های اجتماعی و در رسانه های متعلق به طیف سیاسی مهرورزان خبری انعکاس یافت مبنی بر آنکه مراسم ختم والده مرحومه محمود احمدی نژاد در مسجد جامع نارمک به تاریخ پنج شنبه 30 بهمن ماه برگزار خواهد شد. همگان انتظار داشتند که این مراسم ختم همانند همه مراسم متداول به تسلی بازماندگان و طلب مغفرت برای درگذشته اختصاص داشته باشد. مراسمی که در ابتدای امر نیز چنین می نمود و حضور نزدیکان و دوستان احمدی نژاد و نیز وزرای وی در کابینه‌های نهم و دهم در مراسم از حواشی متداول و مرسوم چنین ختمی بود اما پس از پایان مراسم در مسجد به ناگهان ماجرا متفاوت و عجیب پیش‌رفت. حضار که طبق رسم متداول برای بدرقه بازماندگان، محمود احمدی نژاد را تا درب منزل همراهی می کردند به ناگهان با لیدری چند فرد که به شکلی هماهنگ شعارها را سازمان می دادند، این همراهی و معیت را رنگ و بوی سیاسی بخشیده و آن را تبدیل به راهپیمایی کردند. راهپیمایی که در آن شعارهای سیاسی در تمجید و تعریف از محمود احمدی نژاد و تقبیح رقبای سیاسی وی توسط چند ده نفر از همراهان احمدی نژاد در خیابان منتهی به منزل احمدی نژاد در میدان 72 نارمک طنین انداز شد. شعارهایی همچون « شعار هر چی مرده، احمدی بر می گرده» پس از چند دقیقه محمود احمدی نژاد در میان شعار « صل علی محمد، بوی رجایی آمد» در مقابل منزل خود به سخنرانی برای جمع پرداخته و به تشکر از همراهان پرداخت و در پایان ابراز امیدواری کرد که هفت میلیارد نفر را در مسیر حکومت جهانی امام زمان (عج) قرار دهد. در این هنگام یکی از حضار با کسب اجازه از احمدی نژاد، شعار داد: « فقر و فساد و تبعیض احمدی نژاد به پا خیز» که برخی از حضار وی را همراهی کردند و احمدی نژاد در جواب این شعار گفت: « من کوچیک شما هستم اما باید بگوییم ملت ایران به پا خیز»
سناریویی که ادامه دارد
نکته جالب توجه پس از این مراسم ختم که به‌وضوح نمایه سیاسی و تبلیغاتی به خود گرفت، اعلام های رسانه ای هواداران احمدی نژاد بر برپایی مراسم ختم در شهرهای قم و تبریز با حضور وی است. شاید برای اولین بار باشد که مراسم ختم یکی از بستگان چهره های سیاسی تبدیل به فرصتی برای عرض اندام سیاسی و برپایی میتینگ‌های تبلیغاتی می شود. نکته ای که تعجب و بهت و حیرت عابرین و ناظرین مراسم ختم روز پنج شنبه را نیز به دنبال داشت. رهگذران از خود می پرسیدند این جمع چند ده نفره به چه مناسبت و با کدام مجوز راهپیمایی برگزار کرده و شعارهای سیاسی می دهند؟!. آنان می پرسیدند که مگر ایام انتخابات است یا طیف و نحله سیاسی میتینگ و همایشی برگزار کرده که عده ای پس از خروج از آن، این چنین مشغول شعاردهی هستند یا حتی چند نفری سئوال می کردند که آیا اتفاق خاصی افتاده و آنان بی خبر هستند .... هر چه هست این مراسم و نمونه های مشابه آن به خوبی و وضوح نشان می دهد که محمود احمدی نژاد و طیف همراه وی تمایل شدید و وصف ناپذیری برای حضور مجدد در عرصه سیاسی دارند چرا که اگر اینگونه نبود نیازی به اینگونه اقدامات و بهره‌برداری سیاسی از یک مراسم ختم نبود.
 در نهایت...

فارغ از این برون نمایی های سیاسی که البته با توجه به جمعیت چند ده نفری آن وزن و جایگاه این طیف و افراد را در صحنه سیاسی کشور هویدا کرده و جای بحث در این زمینه را باقی نمی گذارد، سخنی از محمود احمدی نژاد در پایان مراسم است که شایسته توجه و تامل فراوان است. در ابتدا باید گفت چرا احمدی نژاد در قبال شعارهای داده شده هیچ واکنش منفی نشان نداده و به طور ضمنی و سپس صریح آن را تائید می کند در حالی‌که به خوبی می داند که این اقدامات محمل و محل قانونی ندارد. از طرف دیگر او در قبال شعار « فقر و فساد و تبعیض احمدی نژاد به پا خیز» آن را رد نکرده و تائید می کند که فقر و فساد و تبعیض وجود داشته و حتی معتقد است مردم باید به پا خیزند. حال باید گفت در چه زمانی فقر و فساد و تبعیض در کشور روند افسار گسیخته ای به خود گرفت و روند بی سابقه ای یافت و از طرف دیگر منظور احمدی نژاد از خروش مردم آیا حضور آنان در انتخابات و رای به مردی است که قرار است همانند ده‌سال پیش به لایه های ثروت و قدرت نفوذ کند؟! گویا عده ای فراموش کرده اند که دیکته ای نوشته شده و همه ملت ایران آن را با گوشت و پوست خود لمس کرده اند و دیگر شعارهای آنچنانی برای آن لالایی خوشایندی نخواهد بود.

*آرمان