او، صادق طباطبایی بود

مرحوم سیدصادق طباطبایی را از سالها قبل شناختم ایشان هر هفته در قم و در منزل مرحوم پدرشان، روضه داشتند و بعد از پدر هم ایشان روضه را اداره می‌کردند. در سال‌های قبل از انقلاب در آلمان و درنجف فعالیت‌های سیاسی زیادی داشتند و از نظر سیاسی تربیت شده امام موسی صدر بودند وعلاقه زیادی به دایی خود امام موسی صدر داشتند. افکار بلندی که امام موسی صدر داشتند در آقای صادق طباطبایی هم وجود داشت. مرحوم طباطبایی بیشتر با مرحوم بازرگان و شهید چمران همراه بودند. بعد از انقلاب هم در کابینه مرحوم بازرگان حضور داشتند و امام(ره) نیز به ایشان علاقه داشتند. بعدها که از فعالیتهای سیاسی کناره گیری کردند به فعالیتهای فرهنگی خود ادامه دادند. ایشان بسیار اهل فکر و مطالعه بودند. اخلاق و رفتار ایشان و سخنان شیرینشان هیچ گاه از یاد دوستان ایشان نخواهد رفت. مرحوم طباطبایی تاسف می‌خورند که بعضی از افراد در صفوف انقلابیون نفوذ کرده‌اند و از چنین مواردی خیلی احساس خطر می‌کرد. ایشان از گذشته‌ها به زیبایی یاد می‌کرد و صداقت و زیبایی کلام ایشان به پدر مرحومشان مرحوم آیت‌ا... سلطانی شباهت بسیار داشت. مرحوم طباطبایی به فعالیتهای فرهنگی علاقه وافری داشتند و خاطراتشان را در مورد انقلاب به چاپ رساندند و چند ماه پیش که به ایران آمدند به بنده گفتند که دوست دارند خاطرات خودشان را تکمیل کنند. بنده دراین 10روز چند بار با ایشان دیدار داشتم هر چند که بیماری ایشان را رنج می‌داد ولی روحیه بسیار بالایی داشتند. ایشان انسان شایسته‌ و از هر جهت وارسته‌ای بودند.

 * استاد حوزه و دانشگاه