نسخه چاپی
ارسال به دوستان
ايران در فجايع محيط زيستي جز اولين ها است
يک کارشناس کشاورزي و منابع طبيعي شهرستان ساوه گفت: ايران جزو 10 کشور در معرض نابودي جنگل‌ها و 5 کشور مواجه با بيابانزايي و 20 کشور با بيشترين فرسايش خاک و 10 کشور دچار بيشترين نابودي حيات وحش و 6 کشور دچار بيشترين نابودي تالاب‌ها در دنياست.
عزيز قشقايي به مناسبت فرا رسيدن هفته منابع طبيعي افزود: ايران با قرار گرفتن بر روي کمربند خشک جهان و برخورداري از اقليمي خشک و فرا خشک در بيش از 68 درصد مساحت آن، 2.4 درصد مناطق بياباني فاقد پوشش گياهي و 3.08 درصد مناطق بياباني جهان را داراست.
وي بيان کرد: نگراني‌هاي بين‌المللي در خصوص تغيير اقليم، کاهش منابع آبي و بيابانزايي بر اهميت موضوع بيش از پيش مي‌افزايد، چرا که بيانگر ناتواني دانشمندان و نظريه‌پردازان محيط زيست در جوامعي است که پيشتاز کشاورزي پايدار و حفاظتي هستند.
به گفته اين کارشناس، حدود 100 ميليون هکتار از اراضي ايران در معرض پديده بيابانزايي قرار دارد که عواملي شامل فرسايش آبي، فرسايش بادي و عوامل فيزيکي و شيميايي مانند شورزايي، بيشترين تاثير را در تخريب اراضي دارند.
وي ادامه داد: عوامل موثر در بيابانزايي شامل عوامل انساني و محيطي است که مي‌توان در عوامل انساني به بهره‌برداري بيش از حد از سفره‌هاي آب زيرزميني، بيلان منفي آب دشت‌ها، آلودگي آب‌هاي زيرزميني از طريق پساب‌هاي صنعتي، شهري و کشاورزي، شيوه‌هاي نامناسب آبياري، آيش بلندمدت اراضي زراعي حساس به فرسايش، شخم در جهت شيب و بوته‌کني، تخريب ناشي از برداشت غير اصولي از معادن سطحي، تخريب و تبديل غير اصولي جنگل‌ها و مراتع اشاره کرد.
قشقايي خاطرنشان کرد: در عوامل محيطي نيز عوامل اقليمي و زمين‌شناسي از نظر زمان، ميزان نامناسب بارندگي، تبخير بالا، دوره برگشت کوتاه و استقرار خشکسالي‌ها و همچنين سازندهاي شور، قليايي، تبخيري، حساس به فرسايش و بلاياي طبيعي، لغزش، بارش و سيل نقش موثري در بيابانزايي دارند.
*ايسنا
عزيز قشقايي به مناسبت فرا رسيدن هفته منابع طبيعي افزود: ايران با قرار گرفتن بر روي کمربند خشک جهان و برخورداري از اقليمي خشک و فرا خشک در بيش از 68 درصد مساحت آن، 2.4 درصد مناطق بياباني فاقد پوشش گياهي و 3.08 درصد مناطق بياباني جهان را داراست.
وي بيان کرد: نگراني‌هاي بين‌المللي در خصوص تغيير اقليم، کاهش منابع آبي و بيابانزايي بر اهميت موضوع بيش از پيش مي‌افزايد، چرا که بيانگر ناتواني دانشمندان و نظريه‌پردازان محيط زيست در جوامعي است که پيشتاز کشاورزي پايدار و حفاظتي هستند.
به گفته اين کارشناس، حدود 100 ميليون هکتار از اراضي ايران در معرض پديده بيابانزايي قرار دارد که عواملي شامل فرسايش آبي، فرسايش بادي و عوامل فيزيکي و شيميايي مانند شورزايي، بيشترين تاثير را در تخريب اراضي دارند.
وي ادامه داد: عوامل موثر در بيابانزايي شامل عوامل انساني و محيطي است که مي‌توان در عوامل انساني به بهره‌برداري بيش از حد از سفره‌هاي آب زيرزميني، بيلان منفي آب دشت‌ها، آلودگي آب‌هاي زيرزميني از طريق پساب‌هاي صنعتي، شهري و کشاورزي، شيوه‌هاي نامناسب آبياري، آيش بلندمدت اراضي زراعي حساس به فرسايش، شخم در جهت شيب و بوته‌کني، تخريب ناشي از برداشت غير اصولي از معادن سطحي، تخريب و تبديل غير اصولي جنگل‌ها و مراتع اشاره کرد.
قشقايي خاطرنشان کرد: در عوامل محيطي نيز عوامل اقليمي و زمين‌شناسي از نظر زمان، ميزان نامناسب بارندگي، تبخير بالا، دوره برگشت کوتاه و استقرار خشکسالي‌ها و همچنين سازندهاي شور، قليايي، تبخيري، حساس به فرسايش و بلاياي طبيعي، لغزش، بارش و سيل نقش موثري در بيابانزايي دارند.
*ايسنا
