با کمرويي بچه ها چه کنيم ؟

 کمرويي مقوله اي ناروشن است، هر چه نزديکتر به آن بنگريم. تنوع بيشتري در آن مشاهده مي کنيم.بنابراين قبل از آن که درباره نحوه مقابله با آن فکر کنيم، بايد از مضمون کمرويي شناخت بيشتري داشته باشيم.

تعــــريف کمــــرويي
کمرويي، صفت فردي است که به خاطر ترسويي،احتياط کاري و عدم اطمينانش،نزديک شدن به آن مشکل است.فرد کمرو هشيارانه از مواجهه با افراد يا چيزهاي مشخص يا انجام کاري همراه آنان بيزار است. در گفتار يا کردار خود ملاحظه کار است،از ابراز وجود بيزار است و به طور محسوسي ترسوست.ممکن است فرد کمرو کناره گير يابي اعتماد وياازخمير مايه ي ديگري باشد: شخصيتي پرسش انگيز، بي اعتمادومشکوک. فرهنگ لغت، کمرويي رابه عنوان ناراحت بودن در حضورديگران تعريف مي کند.
امابه نظرنمي رسد که اين تعريف مطلب زيادي به آنچه عموماَدرباره کمرويي مي دانيم بيفزايد هيچ تعريف واحدي کفايت نميکند. زيرا کمرويي براي افراد مختلف داراي معاني متفاوت است.کمرويي شرايط پيچيده اي است که آثارمختلفي بر جاي مي گذارد، از ناراحتي مختصر تا ترس بي مورد از مردم و روان رنجوري حاد.
علل کمرويي
کمرويي علل مختلفي دارد، بعضي از آنها از اين قرارند:
• وجود فــــرد کمرو در خانواده مثل پدر،يا مادر کمـــرو و الگوگيري کودک از او
• تحقيــــر کـــودک در خانه و مدرسه
• برچسب کمـــرويي بر کـــودک زدن و تلقين کمــــرويي به او
• مقايسه کـــودک با ديگــــران
• توقــــع بيش از حد از کـــودک داشتن
• تجارب منفــــي کـــودک در موقعيتهاي مختلف
• نقل مکان هـــاي مکــــرر خانواده
• تـــــرتيب توالد
• طلاق يا مـــرگ يکي از والــــدين
• آرمان گــــرايي والدين و يا جامعـــــــه
راههــــاي پيشگيــــري ازکمــــرويي در کــــودکان:
بيشتراوقات خجالت هنگامي در طفل ايجاد مي شود که او در زندگي خانوادگي خود تکيه گاه مطمئني نمي يابد تا با اطمينان و اعتمادبه آن، شخصيت خويش را ثبات بخشد.همين کمبود باعث مي شود که کودک شما از تجربه کردن وقايع تازه و عجيب برحذر باشد .ممکن است شما اظهار کنيد که: من چند فرزند دارم، اما چرا فقط اين يکي کمرو شده؟ توجه داشته باشيد حتي در يک خانواده که نحوه تعليم وتربيت درآن يکسان است همه افراد بهره يکساني از آن نخواهند برد. پس اگر متوجه کمرويي فرزند خود شديد،به هيچ وجه او را با فرزندان ديگر مقايسه نکنيد. همچنين نبايد رفتار و کردار او را تاييد کنيد مثلا بگوييد: آفرين چه دختر ساکتي! و يا او بچه بسيار خوبي است، هميشه گذشت مي کند. بدانيد که کودک شما مثل شاخه نورس وتري، دردستان قدرتمند شماست.پس بافرزند خود در کمال دقت و ظرافت رفتارنماييد، زيرا کمرويي و يا برعکس اعتماد به نفس او، در خانواده شکل مي گيرد.
از کـــودک خود توقـــع انجام کارهاي محــــال را نداشته باشيد
سعي کنيد انجام کارهايي را از کـــودک درخواست نماييد که مي دانيد ازعهده آنها برمي آيد.و مثلا اگر در دوره تـــرس هاي کودکانه است از او نخواهيد که در استخــري از آب بپرد و يا به زيرزمين تاريک برود.
زياد از حد نگــــران فــــرزند خود نباشيد
اگر ترس و نگراني شمادر مورد فرزندتان زياد از حد باشد، ناخودآگاه اين ترس را به کودکتان نيز منتقل مي کنيد. اگر اين روش را ادامه دهيد، امکان عمل و ابتکار را از او مي گيريد. سعي کنيد همه چيز را از قبل براي آماده نسازيد، بلکه به او کمک کنيد تا بتواند در برابر موقعيت هايي که احتمال خطر در آن مي رود عکس العمل مناسبي نشان دهد. درضمن سن و سال او را از ياد نبريد و او را به انجام کارهاي ساده تشويق کنيد که از هر عامل ديگري در تصحيح رفتارش مناسبتر است.
ابتکـــارات کـــودک را دست کم نگيـــريد
به کارهاي کودک خودبها بدهيد وبدانيد که او در حدتوان خود توانسته کارهايي هر چند کوچک را انجام دهد. نکته مهم آن است که او به خود و به نيروي خود اطمينان پيدا کند و نتايج کارهاي خويش را بسنجد. تجربه اندوزي فعلي اوست که اساس رشدش را در آينده فراهم ميکند. ازگفتن جملات هشدار دهنده مثل: مواظب باش و يــا حواست راجمع کن خودداري کنيد وبه جاي اين القاآت منفي، محيط او را از عوامل خطرزا تخليه کنيد.
تولد نوزاد جديد
تولد نوزاد جديد همواره باواکنش هاي خاصي از جانب کودک بزرگتر همراه بوده است.تنهاراه درمان دراين موقعيت ،عبارت است ازسهيم کردن اودرمراقبت ازنوزاد وبدترين روش آن است که مثلا مانع ازدست زدن اوبه نوزاد بشويم.به خصوص درروزهاي اول تولد در مقابل کودک ارشد به نازونوازش نوزاد نپردازيم واين کارراحتمادرغياب کودک بزرگتر انجام دهيم.
کودک را از مدرسه نترسانيد
ورود به مدرسه رادروازه دخول به اجتماع فرزندتان بدانيد و هر ترس و ترديدي را از دل دور کنيد. کودک را با تنبيهات احتمالي مدرسه نگران نسازيد.توجه داشته باشيد که کودک در صورتي اين گام هاي نخستين را با موفقيت برخواهد داشت که والدين با عقل وتدبير، اوراآماده اين کار ساخته باشند. سعي کنيد او را به حال خود واگذاريد تا تجارب تلخ و شيرين اين ايام را خود تجربه کند و بيش از حد نگران او نباشيد.
کشف عوامل جذاب
به کـــودکان در کشف هر چيز جذب کننده اي که دروجودشان هست کمک کنيد و از امروز به تعريف کردن از فـــرزند خودتان به خاطر تمام چيزهاي جذب کننده اي که در اعمال و وجود او مي يابيد، بپردازيد.
عرصه برخووردهاي کودکان را گسترش دهيد
شـــرايطي به وجود آوريد که کودکان نحوه استفاده از معلومات کودکان ديگر را، به عنوان يک منبع فرا بگيرند و از يکديگر کمک بخواهند و به يکديگر کمک کنند. هدف، تمرين و تشويق همکاري، اشتراک مساعي و دوستـــي براي ايجاد يک جامعه دمــــوکراتيک است. علاوه بر آن بازي ها و اسباب بازيهايــــي که به دو بازيکن يا بيشتـــر نياز دارند بايد بــراي تقويت بازي اشتـــراکي در دسترس باشند.
کودکان را وابسته به خود نکنيد
فرزندان يا شاگردان خود را صرفا به اين دليل که بهتر مي توانيد آنان را تحت کنترل يا سازماندهي در آوريد، تشويق به وابستگي نکنيد. وابستگي مانند شکلات کشي است، هرچند مزه آن خوب است اما هميشه در آخرکار،به دندان شما مي چسبد.
*باشگاه خبرنگاران