نسخه چاپی
ارسال به دوستان
نيويورک‌تايمز: خواسته‌هاي اسرائيل نيابد بهانه‌اي براي به شکست کشاندن توافق باشد
يک نشريه آمريکايي در سرمقاله خود با اشاره به خواسته‌هاي جديد رژيم صهيونيستي تأکيد کرد که اين موارد غيرواقع‌بينانه بوده و نبايد بهانه‌اي براي به شکست‌کشاندن توافق باشند.
نشريه نيويورک‌تايمز در سرمقاله امروز خود نوشت که بنيامين نتانياهو، نخست‌وزير اسرائيل طي روزهاي گذشته در تلاش براي مخالفت و از بين بردن توافق هسته‌اي با ايران بود. روز دوشنبه،کابينه وي درخواست تازه‌اي را مطرح کرد که به ادعاي آن‌ها مي‌تواند موجب حصول يک توافق بهتر از توافق اوليه هفته گذشته با ايران شود. تقاضاي جديد اسرائيل غيرواقع‌بينانه هستند و اگر پيگيري شوند نه به معناي حصول توافق بهتر نيست که به معناي عدم توافق نيست.
نتانياهو به گونه‌اي عمل مي‌کند که انگار وي تنها کسي است که مفاد يک توافق را ديکته مي‌کند، توافقي که تاکنون 18 ماه زمان برده و نه تنها شامل ايران و ايالات متحده است بلکه درگيرنده انگليس، فرانسه، آلمان، فرانسه، روسيه و چين است. وي مي‌خواهد به صورت يک فرد معقول و منطقي به نظر برسد. او در گفتگو با شبکه ان‌بي‌سي گفت "من تلاش نمي‌کنم که هرگونه توافقي را از بين ببرم؛ من تلاش مي‌کنم يک توافق بد را از بين ببرم." اما وي هيچ گزينه عملي (ديگري) را ارائه نکرد.
تا پيش از اينکه توافق در 30 ژوئن نهايي شود، جزئيات بسياري وجودي دارد که بايد در مورد آن‌ها کار کرد. توافق به‌صورت شگفت‌انگيزي جامع است و شامل بهترين قابليت ممکن براي ممناعت از دستيابي ايران به يک سلاح هسته‌اي است.
همانگونه که روز دوشنبه، يووال اشتاينيتز، وزير اطلاعات و امور راهبردي اسرائيل گفت، اسرائيلي‌ها هم‌اکنون اصرار دارند که ايران تمام فعاليت‌هاي تحقيق و توسعه خود را در مورد سانتريفيوژهاي پيشرفته براي غني‌سازي اورانيوم پايان بخشد، و تعداد سانتريفيوژهاي عملياتي در نطنز را بيش از آنچه در چارچوب توافق مورد موافقت قرار گرفته است، کاهش دهد و تأسيسات غني‌سازي زيرزميني خود در فردو را تعطيل کند. همچنين اسرائيل تقاضا کرد که ايران اجازه بازرسي "هرجا، هرمکان" از سوي ناظران بين‌المللي را فراهم کند، ذخيره اورانيوم خود را به خارج از کشور منتقل کند و فعاليت‌هاي هسته‌اي گذشته خود که ممکن است شامل کاربرد نظامي باشد را علني کند.
در هر مذاکره‌اي، هيچ توافقي بدون مصالحه به دست نمي‌آيد. مطمئنا اگر بتوان تمام بخش‌هاي هسته‌اي ايران را حذف کرد، گزينه‌اي با ارجحيت است. اما اين امر هرگز رخ نخواهد دارد، حداقل به خاطر اينکه دانش و فناوري ايران هرگز محو شدني نيست.
رهبران ايران توافقي را که شامل برخي عناصر يک برنامه هسته‌اي طراحي شده براي توليد انرژي و اهداف پزشکي نباشد را قبول نخواهند کرد. نهايتا اينکه باراک اوباما مجبور است در مورد درخواست‌ها براي حصول يک توافقي که بتواند از ساخت يک سلاح هسته‌اي از سوي ايران ممانعت کند، قضاوت‌هاي بسياري انجام دهد.
گزينه جايگزين، عدم توافق است و ايران به سادگي به سوي يک برنامه هسته‌اي بدون هرگونه محدوديتي پيش مي‌رود. پايين کشيدن کرکره فردو يک هدف اوليه است، اما در پايان، اين توافق به ايران اجازه مي دهد که تعداد کمي سانتريفيوژ فعال را براي توليد ايزوتوپ‌هاي پزشکي در فردو حفط کند. براي ايراني‌ها، اين موضوع از نظر سياسي نمادين است و تلاش دارند تا اين تأسيسات را باز نگه دارند. اوباما به وضوح احساس کرده است که در آنجا به اندازه کافي حفاظت (تضمين) وجود دارد که بتواند با آن موافقت کند.
در حالت ايده‌آل، و همانگونه که اسرائيل خواستار آن بود بايد بيش از 10 هزار سانتريفيوژ فعال در تأسيسات غني‌سازي نطنز متوقف مي‌شدند، اما توافق تنها 5 هزار تا را متوقف مي‌کند - که يک کاهش قابل توجه است. اين توافق به ايران اجازه مي دهد تنها مقدار کمي از اورانيوم غني‌شده را داشته باشد و گزينه‌هايي (شامل خارج کردن آن از کشور) را براي به دور انداختن آن ارائه مي‌کند. تمامي گزينه‌ها اين اطمينان را ايجاد مي‌کند که ايران نمي‌تواند مواد (اورانيوم) را براي سلاح‌هاي هسته‌اي غني کند.
در حالي که توافق، اجازه بازرسي هرمکان و هرزماني را به بازرسان بين‌المللي نمي‌دهد، اما يک رژيم بازرسي ويژه را اعمال کرده و اگر ايران مانع از دسترسي به مکان‌هاي مشکوک شود، کميسيوني را براي حل مناقشات ايجاد مي‌کند. اين توافق همچنين تحقيق در مورد سانتريفيوژهاي پيشرفته را مجاز کرده، اما از اين دستگاه‌ها به مدت 10 سال نمي‌توان براي غني‌سازي استفاده کرد. اين توافق در مورد چگونگي بررسي تمايل ايران براي حل کردن فعاليت‌هاي نظامي گذشته خود دچار ابهام است، اما کارشناسان عنوان داشته‌اند که پيش از آنکه تحريم‌ها لغو شوند، توافق نهايي ايران ملزم را مي‌کند تا به تمام پرسش‌ها در اين رابطه پاسخ دهد.
اسرائيلي‌ها همچنين عنوان داشته‌اند که تا زماني که ايران، اسرائيل را به رسميت نشناسد،هيچ توافق يا لغو تحريمي نبايد وجود داشته باشد. خصومت و تهديد ايران نسبت به اسرائيل براي همگان آشکار است. اما اين موضوعات را بايد جداگانه بررسي کرد. حل آن‌ها نبايد شرط توافق هسته‌اي شوند. دستيابي به توافق نهايي کار آساني نخواهد بود. باراک اوباما بايد تلاش کند طي ماه‌هاي آتي مذاکرات به سرسختي و عزم جزم خود ادامه دهد. با اين حال خواسته‌هاي اسرائيل، نيابد بهانه‌اي براي به شکست کشاندن آنچه يک توافق بسيار جدي و بالقوه سازنده به نظر مي‌رسد، باشد.
*تسنيم
نشريه نيويورک‌تايمز در سرمقاله امروز خود نوشت که بنيامين نتانياهو، نخست‌وزير اسرائيل طي روزهاي گذشته در تلاش براي مخالفت و از بين بردن توافق هسته‌اي با ايران بود. روز دوشنبه،کابينه وي درخواست تازه‌اي را مطرح کرد که به ادعاي آن‌ها مي‌تواند موجب حصول يک توافق بهتر از توافق اوليه هفته گذشته با ايران شود. تقاضاي جديد اسرائيل غيرواقع‌بينانه هستند و اگر پيگيري شوند نه به معناي حصول توافق بهتر نيست که به معناي عدم توافق نيست.
نتانياهو به گونه‌اي عمل مي‌کند که انگار وي تنها کسي است که مفاد يک توافق را ديکته مي‌کند، توافقي که تاکنون 18 ماه زمان برده و نه تنها شامل ايران و ايالات متحده است بلکه درگيرنده انگليس، فرانسه، آلمان، فرانسه، روسيه و چين است. وي مي‌خواهد به صورت يک فرد معقول و منطقي به نظر برسد. او در گفتگو با شبکه ان‌بي‌سي گفت "من تلاش نمي‌کنم که هرگونه توافقي را از بين ببرم؛ من تلاش مي‌کنم يک توافق بد را از بين ببرم." اما وي هيچ گزينه عملي (ديگري) را ارائه نکرد.
تا پيش از اينکه توافق در 30 ژوئن نهايي شود، جزئيات بسياري وجودي دارد که بايد در مورد آن‌ها کار کرد. توافق به‌صورت شگفت‌انگيزي جامع است و شامل بهترين قابليت ممکن براي ممناعت از دستيابي ايران به يک سلاح هسته‌اي است.
همانگونه که روز دوشنبه، يووال اشتاينيتز، وزير اطلاعات و امور راهبردي اسرائيل گفت، اسرائيلي‌ها هم‌اکنون اصرار دارند که ايران تمام فعاليت‌هاي تحقيق و توسعه خود را در مورد سانتريفيوژهاي پيشرفته براي غني‌سازي اورانيوم پايان بخشد، و تعداد سانتريفيوژهاي عملياتي در نطنز را بيش از آنچه در چارچوب توافق مورد موافقت قرار گرفته است، کاهش دهد و تأسيسات غني‌سازي زيرزميني خود در فردو را تعطيل کند. همچنين اسرائيل تقاضا کرد که ايران اجازه بازرسي "هرجا، هرمکان" از سوي ناظران بين‌المللي را فراهم کند، ذخيره اورانيوم خود را به خارج از کشور منتقل کند و فعاليت‌هاي هسته‌اي گذشته خود که ممکن است شامل کاربرد نظامي باشد را علني کند.
در هر مذاکره‌اي، هيچ توافقي بدون مصالحه به دست نمي‌آيد. مطمئنا اگر بتوان تمام بخش‌هاي هسته‌اي ايران را حذف کرد، گزينه‌اي با ارجحيت است. اما اين امر هرگز رخ نخواهد دارد، حداقل به خاطر اينکه دانش و فناوري ايران هرگز محو شدني نيست.
رهبران ايران توافقي را که شامل برخي عناصر يک برنامه هسته‌اي طراحي شده براي توليد انرژي و اهداف پزشکي نباشد را قبول نخواهند کرد. نهايتا اينکه باراک اوباما مجبور است در مورد درخواست‌ها براي حصول يک توافقي که بتواند از ساخت يک سلاح هسته‌اي از سوي ايران ممانعت کند، قضاوت‌هاي بسياري انجام دهد.
گزينه جايگزين، عدم توافق است و ايران به سادگي به سوي يک برنامه هسته‌اي بدون هرگونه محدوديتي پيش مي‌رود. پايين کشيدن کرکره فردو يک هدف اوليه است، اما در پايان، اين توافق به ايران اجازه مي دهد که تعداد کمي سانتريفيوژ فعال را براي توليد ايزوتوپ‌هاي پزشکي در فردو حفط کند. براي ايراني‌ها، اين موضوع از نظر سياسي نمادين است و تلاش دارند تا اين تأسيسات را باز نگه دارند. اوباما به وضوح احساس کرده است که در آنجا به اندازه کافي حفاظت (تضمين) وجود دارد که بتواند با آن موافقت کند.
در حالت ايده‌آل، و همانگونه که اسرائيل خواستار آن بود بايد بيش از 10 هزار سانتريفيوژ فعال در تأسيسات غني‌سازي نطنز متوقف مي‌شدند، اما توافق تنها 5 هزار تا را متوقف مي‌کند - که يک کاهش قابل توجه است. اين توافق به ايران اجازه مي دهد تنها مقدار کمي از اورانيوم غني‌شده را داشته باشد و گزينه‌هايي (شامل خارج کردن آن از کشور) را براي به دور انداختن آن ارائه مي‌کند. تمامي گزينه‌ها اين اطمينان را ايجاد مي‌کند که ايران نمي‌تواند مواد (اورانيوم) را براي سلاح‌هاي هسته‌اي غني کند.
در حالي که توافق، اجازه بازرسي هرمکان و هرزماني را به بازرسان بين‌المللي نمي‌دهد، اما يک رژيم بازرسي ويژه را اعمال کرده و اگر ايران مانع از دسترسي به مکان‌هاي مشکوک شود، کميسيوني را براي حل مناقشات ايجاد مي‌کند. اين توافق همچنين تحقيق در مورد سانتريفيوژهاي پيشرفته را مجاز کرده، اما از اين دستگاه‌ها به مدت 10 سال نمي‌توان براي غني‌سازي استفاده کرد. اين توافق در مورد چگونگي بررسي تمايل ايران براي حل کردن فعاليت‌هاي نظامي گذشته خود دچار ابهام است، اما کارشناسان عنوان داشته‌اند که پيش از آنکه تحريم‌ها لغو شوند، توافق نهايي ايران ملزم را مي‌کند تا به تمام پرسش‌ها در اين رابطه پاسخ دهد.
اسرائيلي‌ها همچنين عنوان داشته‌اند که تا زماني که ايران، اسرائيل را به رسميت نشناسد،هيچ توافق يا لغو تحريمي نبايد وجود داشته باشد. خصومت و تهديد ايران نسبت به اسرائيل براي همگان آشکار است. اما اين موضوعات را بايد جداگانه بررسي کرد. حل آن‌ها نبايد شرط توافق هسته‌اي شوند. دستيابي به توافق نهايي کار آساني نخواهد بود. باراک اوباما بايد تلاش کند طي ماه‌هاي آتي مذاکرات به سرسختي و عزم جزم خود ادامه دهد. با اين حال خواسته‌هاي اسرائيل، نيابد بهانه‌اي براي به شکست کشاندن آنچه يک توافق بسيار جدي و بالقوه سازنده به نظر مي‌رسد، باشد.
*تسنيم
