نسخه چاپی
ارسال به دوستان
انتقاد استاد حوزه علمیه قم از حاج منصور ارضی؛ چرا عذرخواهی نمی‌‌کنید ؟!
«متأسفانه در ایران، گروه‌های بسیاری (از مداحان تا اهل علم) در سیاست‌های فرهنگی، ورزشی، تفریحی، هنری، اجتماعی و تحصیلی و حتی غذایی کشور تأثیرگذارند؛ اما هیچ‌یک از این گروه‌ها در برابر ناهنجاری‌های جامعه، هیچ مسئولیتی نمی‌پذیرد.»
به گزارش پایگاه خبری «تیک»، رضا بابایی، استاد حوزه علمیه قم در صفحه فیس‌بوک خود نوشت:
آقای منصور ارضی، مداح نامدار پایتخت، با ورود زنان به ورزشگاهها شدیدا مخالفت کرده و گفته است: «عده‌ای در ایران می‌خواهند جامعۀ اسلامی را با فساد از بین ببرند.»
هر کسی حق دارد نظر خود را دربارۀ هر موضوعی اعلام کند و از این جهت هیچ گلایه‌ای از ایشان و مانند ایشان نیست؛ اما همۀ ما باید مسئولیت گفتار و رفتار خود را هم بپذیریم. مثلا منع خانم‌ها از ورود به ورزشگاهها پیامدهایی دارد؛ چون خانم‌هایی که مایل به حضور در این گونه برنامه‌ها هستند، اگر نتوانند وقت و انرژی و هیجان‌های درونی خود را از این راه‌ها مدیریت کنند، راه‌های دیگری برمی‌گزینند که معمولا مخاطرات و پیامدهای ناخوشایندتری دارد. آیا آقای منصور ارضی و مانند ایشان که تا کنون مانع ورود خانم‌ها به ورزشگاهها و ده‌ها برنامۀ دیگر (مانند اجرای کنسرت موسیقی) شده‌اند، پیامدهای آن را هم به گردن می‌گیرند؟ هرگز! چون اگر چنین شیوه‌ای داشتند، تا امروز باید صد‌ها بار از منصب‌ها و موقعیت‌هایی که دارند، کنار می‌کشیدند و یا دست‌کم عذرخواهی مختصری می‌کردند؛ اما نه تنها هیچ‌گاه پیامدهای گفتار و رفتارشان را نپذیرفته‌اند، بلکه همیشه دولت و مردم را به دلیل وجود مشکلات اخلاقی و ناهنجاری‌های بی‌شمار جامعه، مقصر دانسته و سرزنش کرده‌اند. اینکه عده‌ای، اندیشه‌ها و گرایش‌های خود را بر جامعه حاکم کنند، اما خود را در هیچ یک از مشکلات جامعه‌ای که تحت قیمومیت آنان است، مقصر ندانند، انصاف نیست.
متأسفانه در ایران، گروه‌های بسیاری (از مداحان تا اهل علم) در سیاست‌های فرهنگی، ورزشی، تفریحی، هنری، اجتماعی و تحصیلی و حتی غذایی کشور تأثیرگذارند؛ اما هیچ‌یک از این گروه‌ها در برابر ناهنجاری‌های جامعه، هیچ مسئولیتی نمی‌پذیرد. بیشترین فشار را بر دولت می‌آورند که باید چنین و چنان کند و دولت‌ها نیز معمولا تسلیم می‌شوند؛ اما وقتی مشکلاتی مانند اعتیاد، افسردگی، فرار مغز‌ها و خشونت‌گرایی در میان مردم بروز می‌‌کند، دولت و ملت باید پاسخگو باشند و سرزنش شوند؛ نه آنان که بیشترین سهم مادی و معنوی را در سیاست‌های فرهنگی کشور دارند.
