نسخه چاپی
ارسال به دوستان
دلايل تعريق زياد کودکان
سلامت نيوز/ تعريق زياد در کودکان مي‌تواند ناشي از پرکاري تيروييد، کمبود ويتامين D، کمخوني، ديابت، بيماري‌هاي عفوني و تبدار يا بيماري‌هاي ديگري باشد بنابراين قبل از هر اظهار نظري بايد کودک معاينه باليني و آزمايش‌هايي براي بررسي سلامت او درخواست شود تا براساس آنها بتوان علت تعريق را تشخيص داد.
تعريق، مکانيسمي است که به وسيله آن دماي بدن که به دلايل مختلفي مانند فعاليت بدني، خوردن غذا و... افزايش يافته است، پايين مي‌آيد و بدن به اصطلاح خنک مي‌شود. مهم‌ترين فايده تعريق کنترل دماي بدن و دفع مواد زائد و غيرضروري از راه پوست است. افزايش تعريق بدن معمولا 2 علت اساسي و مهم دارد؛ علت اول اينکه ممکن است تعداد غدد عرق بدن که به آنها غدد اکراين گفته مي‌شود در نقاطي از بدن افزايش پيدا کرده باشد، علت دوم هم مي‌تواند افزايش ميزان ترشح غدد عرق باشد. افرادي که بسيار زياد عرق مي‌کنند، معمولا هر دو مشکل را با هم دارند.
درمان با استفاده از کلريد آلومينيوم
استرس، اختلال غدد مثل پرکاري غده تيروييد، عوارض ناشي از مصرف داروهاي مختلف و اختلال تغذيهاي تعريق را زياد مي‌کند. اما هر فردي که به‌دليل تعريق زياد مراجعه مي‌کند، بايد از نظر مسائلي که گفته شد، بررسي شود تا براساس علت افزايش تعريق درمان شود.
راههاي مختلفي براي درمان تعريق زياد وجود دارد. قدم اول درمان، استفاده از محلول کلريدآلومينيوم يا محلول ضدتعريق است که بيمار بايد روزي 2 بار به کف دست يا پاهايش بزند و روي آن پلاستيک بکشد تا الکل که ساختار اصلي اين دارو را تشکيل ميدهد، بلافاصله تبخير نشود.
قدمهاي بعدي، استفاده از دستگاه آيونتوفورزيس، تزريق بوتاکس به کف دست و در نهايت جراحي سمپاتکتومي يا قطع عصب سمپاتيک در کف دست يا پاست اما قطعا نمي‌توان از همه اين راههاي درماني براي يک کودک 4 ساله استفاده کرد زيرا او را بيشتر دچار استرس خواهد کرد.
تعريق کودکان معمولا در نواحي سر و صورت است و خيلي کم پيش مي‌آيد که يک کودک 4 ساله دچار تعريق کف دست شود مگر اينکه مشکل يا عامل خاصي وجود داشته باشد. در اين صورت بهترين درمان حذف عامل ايجادکننده تعريق زياد است و در غير اين صورت بهترين درمان براي اين کودک استفاده از محلول کلريد آلومينيوم البته با غلظت کمتري نسبت به محلول بزرگسالان است. براي اين منظور و تعيين غلظت مناسب دارو حتما بايد به پزشک متخصص پوست مراجعه کرد.
علل تعريق مفرط؛ از پرکاري تيروييد تا کمبود ويتامين D
دکتر مريم رزاقي‌آذر/فوقتخصص غدد کودکان/عضو هيات‌علمي دانشگاه علوم‌پزشکي تهران
تعريق زياد در کودکان مي‌تواند ناشي از پرکاري تيروييد، کمبود ويتامين D، کمخوني، ديابت، بيماري‌هاي عفوني و تبدار يا بيماري‌هاي ديگري باشد بنابراين قبل از هر اظهار نظري بايد کودک معاينه باليني و آزمايش‌هايي براي بررسي سلامت او درخواست شود تا براساس آنها بتوان علت تعريق را تشخيص داد.
گاهي يک علامت کوچک مي‌تواند نشانه‌اي از يک بيماري جدي و مهم باشد. در نتيجه با اقدام به‌موقع والدين و تشخيص درست و به‌موقع پزشک ميتوان سلامت کودک را به سرعت به او بر‌گرداند و از پيشرفت بيماري جلوگيري کرد بنابراين نمي‌توان گفت چون مادر هم اين مشکل را دارد پس تعريق کودک نيز طبيعي و ناشي از ارث است و نيازي به پيگيري ندارد. تا زماني که معاينه و يافته‌هاي پزشکي بررسي نشوند، نمي‌توان تشخيص قطعي براي اين کودک گذاشت. پس مهم‌ترين توصيه به سوژه «ميزگرد زيبايي» مراجعه به پزشک براي ارزيابي کلينيکي و پاراکلينيکي است.
نگاه فوق تخصص روان‌پزشکي کودک و نوجوان
دکتر نسرين اميري/عضو هيات‌علمي دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي/درمان با استفاده از تنش‌زدايي
استرس و اضطراب کودکان معمولا به شکلهاي مختلفي ديده مي‌شود که يکي از علائم آن مي‌تواند تعريق کف دستها باشد اما علائم ديگري مانند اختلال در تکلم يا لکنت زبان، بدخواب شدن کودک، کاهش اشتها و در نتيجه وزن نگرفتن مناسب، تحريکپذيري، بهانهگيري و... نشان‌دهنده استرس کودک است که گاهي والدين متوجه آن نيستند.
تعريق کف دست بيشتر اوقات ناشي از اضطراب و استرس است و با توجه به اينکه مادر مضطرب است، ژن آن را به فرزندش انتقال داده پس مشکل اين کودک مي‌تواند ژنتيکي باشد.
از سوي ديگر، وقتي مادر مضطرب است؛ يعني محيط خانواده هم اضطراب دارد و اضطراب همه کودکان به‌خصوص يک کودک 4 ساله، عمدتا به والدين و به‌خصوص مادرشان بستگي دارد، پس مهم‌ترين کار اين است که مادر ابتدا به روان‌پزشک مراجعه و اضطرابش را درمان کند. با درمان اضطراب، علائم آن کاهش پيدا خواهد کرد و بعد از آن مادر مي‌تواند به فرزندش کمک کند و علائم او را نيز کاهش دهد.
تا زماني که مشکل اصلي که همان اضطراب مادر و کودک است درمان نشود، درمان‌هاي کلينيکي مثل مراجعه به متخصص پوست و انجام اقدام‌هاي درماني براي کاهش تعريق موثر نخواهد بود. بسياري از کساني که مشکل تعريق دارند با راه‌حل‌هاي درماني متخصصان پوست بهبود پيدا مي‌کنند اما تعريقي که منشاء آن درگيري سيستم اعصاب مرکزي باشد با درمان‌هاي کلينيکي فقط کاهش پيدا مي‌کند يا براي مدتي از بين مي‌رود.
تعريق، مکانيسمي است که به وسيله آن دماي بدن که به دلايل مختلفي مانند فعاليت بدني، خوردن غذا و... افزايش يافته است، پايين مي‌آيد و بدن به اصطلاح خنک مي‌شود. مهم‌ترين فايده تعريق کنترل دماي بدن و دفع مواد زائد و غيرضروري از راه پوست است. افزايش تعريق بدن معمولا 2 علت اساسي و مهم دارد؛ علت اول اينکه ممکن است تعداد غدد عرق بدن که به آنها غدد اکراين گفته مي‌شود در نقاطي از بدن افزايش پيدا کرده باشد، علت دوم هم مي‌تواند افزايش ميزان ترشح غدد عرق باشد. افرادي که بسيار زياد عرق مي‌کنند، معمولا هر دو مشکل را با هم دارند.
درمان با استفاده از کلريد آلومينيوم
استرس، اختلال غدد مثل پرکاري غده تيروييد، عوارض ناشي از مصرف داروهاي مختلف و اختلال تغذيهاي تعريق را زياد مي‌کند. اما هر فردي که به‌دليل تعريق زياد مراجعه مي‌کند، بايد از نظر مسائلي که گفته شد، بررسي شود تا براساس علت افزايش تعريق درمان شود.
راههاي مختلفي براي درمان تعريق زياد وجود دارد. قدم اول درمان، استفاده از محلول کلريدآلومينيوم يا محلول ضدتعريق است که بيمار بايد روزي 2 بار به کف دست يا پاهايش بزند و روي آن پلاستيک بکشد تا الکل که ساختار اصلي اين دارو را تشکيل ميدهد، بلافاصله تبخير نشود.
قدمهاي بعدي، استفاده از دستگاه آيونتوفورزيس، تزريق بوتاکس به کف دست و در نهايت جراحي سمپاتکتومي يا قطع عصب سمپاتيک در کف دست يا پاست اما قطعا نمي‌توان از همه اين راههاي درماني براي يک کودک 4 ساله استفاده کرد زيرا او را بيشتر دچار استرس خواهد کرد.
تعريق کودکان معمولا در نواحي سر و صورت است و خيلي کم پيش مي‌آيد که يک کودک 4 ساله دچار تعريق کف دست شود مگر اينکه مشکل يا عامل خاصي وجود داشته باشد. در اين صورت بهترين درمان حذف عامل ايجادکننده تعريق زياد است و در غير اين صورت بهترين درمان براي اين کودک استفاده از محلول کلريد آلومينيوم البته با غلظت کمتري نسبت به محلول بزرگسالان است. براي اين منظور و تعيين غلظت مناسب دارو حتما بايد به پزشک متخصص پوست مراجعه کرد.
علل تعريق مفرط؛ از پرکاري تيروييد تا کمبود ويتامين D
دکتر مريم رزاقي‌آذر/فوقتخصص غدد کودکان/عضو هيات‌علمي دانشگاه علوم‌پزشکي تهران
تعريق زياد در کودکان مي‌تواند ناشي از پرکاري تيروييد، کمبود ويتامين D، کمخوني، ديابت، بيماري‌هاي عفوني و تبدار يا بيماري‌هاي ديگري باشد بنابراين قبل از هر اظهار نظري بايد کودک معاينه باليني و آزمايش‌هايي براي بررسي سلامت او درخواست شود تا براساس آنها بتوان علت تعريق را تشخيص داد.
گاهي يک علامت کوچک مي‌تواند نشانه‌اي از يک بيماري جدي و مهم باشد. در نتيجه با اقدام به‌موقع والدين و تشخيص درست و به‌موقع پزشک ميتوان سلامت کودک را به سرعت به او بر‌گرداند و از پيشرفت بيماري جلوگيري کرد بنابراين نمي‌توان گفت چون مادر هم اين مشکل را دارد پس تعريق کودک نيز طبيعي و ناشي از ارث است و نيازي به پيگيري ندارد. تا زماني که معاينه و يافته‌هاي پزشکي بررسي نشوند، نمي‌توان تشخيص قطعي براي اين کودک گذاشت. پس مهم‌ترين توصيه به سوژه «ميزگرد زيبايي» مراجعه به پزشک براي ارزيابي کلينيکي و پاراکلينيکي است.
نگاه فوق تخصص روان‌پزشکي کودک و نوجوان
دکتر نسرين اميري/عضو هيات‌علمي دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي/درمان با استفاده از تنش‌زدايي
استرس و اضطراب کودکان معمولا به شکلهاي مختلفي ديده مي‌شود که يکي از علائم آن مي‌تواند تعريق کف دستها باشد اما علائم ديگري مانند اختلال در تکلم يا لکنت زبان، بدخواب شدن کودک، کاهش اشتها و در نتيجه وزن نگرفتن مناسب، تحريکپذيري، بهانهگيري و... نشان‌دهنده استرس کودک است که گاهي والدين متوجه آن نيستند.
تعريق کف دست بيشتر اوقات ناشي از اضطراب و استرس است و با توجه به اينکه مادر مضطرب است، ژن آن را به فرزندش انتقال داده پس مشکل اين کودک مي‌تواند ژنتيکي باشد.
از سوي ديگر، وقتي مادر مضطرب است؛ يعني محيط خانواده هم اضطراب دارد و اضطراب همه کودکان به‌خصوص يک کودک 4 ساله، عمدتا به والدين و به‌خصوص مادرشان بستگي دارد، پس مهم‌ترين کار اين است که مادر ابتدا به روان‌پزشک مراجعه و اضطرابش را درمان کند. با درمان اضطراب، علائم آن کاهش پيدا خواهد کرد و بعد از آن مادر مي‌تواند به فرزندش کمک کند و علائم او را نيز کاهش دهد.
تا زماني که مشکل اصلي که همان اضطراب مادر و کودک است درمان نشود، درمان‌هاي کلينيکي مثل مراجعه به متخصص پوست و انجام اقدام‌هاي درماني براي کاهش تعريق موثر نخواهد بود. بسياري از کساني که مشکل تعريق دارند با راه‌حل‌هاي درماني متخصصان پوست بهبود پيدا مي‌کنند اما تعريقي که منشاء آن درگيري سيستم اعصاب مرکزي باشد با درمان‌هاي کلينيکي فقط کاهش پيدا مي‌کند يا براي مدتي از بين مي‌رود.
