نسخه چاپی
ارسال به دوستان
بازگشت دراماتيک گوارديولا به نيوکمپ
لحظه ديدار نزديک است... بايد کار سختي باشد، با تمام وجود مقابل تمام وجودت قرار بگيري! بُت باشي و عمري پرستيده شده باشي و حالا گرفتار جبر زمانه و اصول حرفه اي گري.
کار گوارديولا برابر بارسا سخت است. نه بخاطر در اختيار نداشتن نيمي از تيم و يا نبرد با بهترين بارساي فصل، که جنگيدن با دل، از نبرد با هر چيز ديگري سخت تر است. درست مثل اين است که شرط رسيدن به مراد دل، گذشتن از دلبر باشد و پا گذاشتن روي دلت باشد! احساس متقابلي که احتمالا ژاوي، مسي، اينيستا و بقيه شاگردان سابق پپ هم در برابر او خواهند داشت. و شايد از همه اين ها شديدتر، احساس طرفداراني است که مجبور به رعايت حرفه اي گري نيستند و همچنان در انتظار بازگشت پپ روي نيمکتشان، گذر زمان را صبر مي کنند.
بازگشت مربي فاتح 6 گانه به نوکمپ آنقدر احساساتي است که بايد منتظر دست نوشته هاي: «به خانه خوش آمدي» در جاي جاي نوکمپ باشيم. گوارديولايي که انفجار موفقيت را در بارسا به واسطه بردهاي متعدد و تاريخي در الکلاسيکو و قهرماني هاي مداوم و پر تعداد رقم زد و حتي هنگام رفتنش، فلسفه پيروز شدن را هم به جاي گذاشت تا بارساي پس از او با داشتن نقشه راه، حتي بدون او به سمت قهرماني هاي بعدي گام بردارد.
ضمن اينکه نمي شود از نقش پر رنگ آقاي نابغه در تغيير سبک بازي بايرن غافل شد. تيمي که مالکيت توپش به طرز محسوسي افزايش يافته و در جنگ تصاحب مالکيت، با بارساي فعلي که ساليان سال از اين مکتب پيروي مي کند قدرت برابري دارد. دليل اين امر چيزي جز نشستن گوارديولا روي نيمکت اف سي هاليوود که البته در برابر بارسا نيمي از فوق ستاره هايش را در اختيار ندارد نيست.
البته که به همين خاطر، نيمه نهايي ليگ قهرمانان، ديگر جدال بارسا-بايرن نيست بلکه تقابل گوارديولاي گذشته است با گوارديولاي کنوني. چه کسي مي تواند انکار کند، شالوده، پايه و شاکله اصلي بارساي فعلي همان تفکرات پپ است که در بين کاتالان ها بجا مانده و هنوز هم آبي اناري هاي بندر بارسلون از آن ارتزاق مي کنند. حتي نفرات... ماسکرانو را چه کسي به قلب خط دفاعي بارسا برد؟ پيکه و بوسکتس کشف چه کسي بودند؟ مثلث فوق العاده ژاوي، اينيستا و مسي... حتي پدرو و دني آلوز. بارترا و سرخي روبرتو. راستش را بخواهيد، همين اسامي کافي است تا خيالتان راحت شود که بارساي فعلي در واقع همان گوارديولاي قبلي است در حالي که با وجود تغييرات بسيار در بايرن يوپ هاينکس، بايرن امروز، صرفاً بايرن گوارديولاي فعلي است.
براي بارسايي هاي متعصب که تاکنون به هيچ چيز جز برتري تيمشان رضايت نمي دادند، پيروز شدن برابر بايرن گوارديولا، نه خوشايند است و نه دلچسب. با اين وجود درام بارسا-گوارديولا مثل همه قصه هاي عاشقانه و دراماتيک ديگر، سرانجامي جز دوري و فراق نخواهد داشت که تنها و تنها يکي از دو تيم بارسا و بايرن در پايان 180 دقيقه، فيناليست خواهند شد. حال طرفداران دو آتشه بارسا در هر صورت (شکست يا پيروزي در نيمه نهايي) صد درصد نخواهد بود. آنها شايد ترجيح بدهند براي رسيدن به برلين، بازي در هر دو ديدار رفت و برگشت به تساوي بيانجامد و به خاطر گل زده در خانه حريف، آبي اناري ها راهي فينال شوند.
*ورزش 3
کار گوارديولا برابر بارسا سخت است. نه بخاطر در اختيار نداشتن نيمي از تيم و يا نبرد با بهترين بارساي فصل، که جنگيدن با دل، از نبرد با هر چيز ديگري سخت تر است. درست مثل اين است که شرط رسيدن به مراد دل، گذشتن از دلبر باشد و پا گذاشتن روي دلت باشد! احساس متقابلي که احتمالا ژاوي، مسي، اينيستا و بقيه شاگردان سابق پپ هم در برابر او خواهند داشت. و شايد از همه اين ها شديدتر، احساس طرفداراني است که مجبور به رعايت حرفه اي گري نيستند و همچنان در انتظار بازگشت پپ روي نيمکتشان، گذر زمان را صبر مي کنند.
بازگشت مربي فاتح 6 گانه به نوکمپ آنقدر احساساتي است که بايد منتظر دست نوشته هاي: «به خانه خوش آمدي» در جاي جاي نوکمپ باشيم. گوارديولايي که انفجار موفقيت را در بارسا به واسطه بردهاي متعدد و تاريخي در الکلاسيکو و قهرماني هاي مداوم و پر تعداد رقم زد و حتي هنگام رفتنش، فلسفه پيروز شدن را هم به جاي گذاشت تا بارساي پس از او با داشتن نقشه راه، حتي بدون او به سمت قهرماني هاي بعدي گام بردارد.
ضمن اينکه نمي شود از نقش پر رنگ آقاي نابغه در تغيير سبک بازي بايرن غافل شد. تيمي که مالکيت توپش به طرز محسوسي افزايش يافته و در جنگ تصاحب مالکيت، با بارساي فعلي که ساليان سال از اين مکتب پيروي مي کند قدرت برابري دارد. دليل اين امر چيزي جز نشستن گوارديولا روي نيمکت اف سي هاليوود که البته در برابر بارسا نيمي از فوق ستاره هايش را در اختيار ندارد نيست.
البته که به همين خاطر، نيمه نهايي ليگ قهرمانان، ديگر جدال بارسا-بايرن نيست بلکه تقابل گوارديولاي گذشته است با گوارديولاي کنوني. چه کسي مي تواند انکار کند، شالوده، پايه و شاکله اصلي بارساي فعلي همان تفکرات پپ است که در بين کاتالان ها بجا مانده و هنوز هم آبي اناري هاي بندر بارسلون از آن ارتزاق مي کنند. حتي نفرات... ماسکرانو را چه کسي به قلب خط دفاعي بارسا برد؟ پيکه و بوسکتس کشف چه کسي بودند؟ مثلث فوق العاده ژاوي، اينيستا و مسي... حتي پدرو و دني آلوز. بارترا و سرخي روبرتو. راستش را بخواهيد، همين اسامي کافي است تا خيالتان راحت شود که بارساي فعلي در واقع همان گوارديولاي قبلي است در حالي که با وجود تغييرات بسيار در بايرن يوپ هاينکس، بايرن امروز، صرفاً بايرن گوارديولاي فعلي است.
براي بارسايي هاي متعصب که تاکنون به هيچ چيز جز برتري تيمشان رضايت نمي دادند، پيروز شدن برابر بايرن گوارديولا، نه خوشايند است و نه دلچسب. با اين وجود درام بارسا-گوارديولا مثل همه قصه هاي عاشقانه و دراماتيک ديگر، سرانجامي جز دوري و فراق نخواهد داشت که تنها و تنها يکي از دو تيم بارسا و بايرن در پايان 180 دقيقه، فيناليست خواهند شد. حال طرفداران دو آتشه بارسا در هر صورت (شکست يا پيروزي در نيمه نهايي) صد درصد نخواهد بود. آنها شايد ترجيح بدهند براي رسيدن به برلين، بازي در هر دو ديدار رفت و برگشت به تساوي بيانجامد و به خاطر گل زده در خانه حريف، آبي اناري ها راهي فينال شوند.
*ورزش 3
