نسخه چاپی
ارسال به دوستان
خواندن کتاب چه تاثيري روي بدن مي‌گذارد؟
محققان دانشگاه اموري در آتلانتا گزارش دادند که خواندن يک داستان الهام بخش يا داستاني که زندگي مخاطب را تغيير مي دهد با ايجاد تغييرات دائمي در مغز صورت گرفته است.
در تحقيقاتي که در مجله ارتباط مغز منتشر شده است، محققان دانشگاه اموري در آتلانتا اعلام کرده اند که کتاب خواندن ممکن است تغييرات حقيقي در اتصال حالت ايستاي مغز ايجاد کند که دائمي است.
جورجي برنز عصب شناس دانشگاه اموري به عنوان نويسنده اصلي اين تحقيقات اظهار داشت: داستانها به زندگي ما شکل مي دهند و در برخي مواقع به تعريف يک فرد کمک مي کند. ما مي خواهيم به درک اين موضوع برسيم که چگونه داستانها وارد مغز ما مي شوند و در مغز چه تغييراتي اعمال مي کنند.
بيست و يک دانشجوي دانشگاه اموري در اين آزمايش شرکت کردند، محققان از مغز آنها در حالت استراحت پيش از خواندن بخشهايي از يک کتاب و پس از خواندن آن در طي يک دوره 9 روزه ام آر آي انجام دادند.
نتايج اين اسکنها در صبح روز بعد از خواندن کتاب مشخص شده اتصالات تقويت شده در قشر گيجگاهي چپ مشاهده شد، اين منطقه از مغز محلي است که مغز به قابليت پذيرش زبان مرتبط مي شوند.
برنز اظهار داشت: با وجودي که شرکت کنندگان در اين تحقيقات به واقع يک کتاب کامل نخواندند اما اين اتصال تقويت شده در مغز آنها مشاهده شد. ما از اين اتصال با عنوان يک فعاليت در سايه ياد مي کنيم که تقريبا شبيه ماهيچه حافظه است.
اتصال تقويت شده همچنين در منطقه حسي حرکتي مغز که به معرفي حسهاي فيزيکي به بدن مرتبط است نيز مشاهده شد.
برنز گفت: تغييرات خنثايي که مرتبط با حس و حرکت فيزيکي يافتيم نشان مي دهد که خواندن يک کتاب مي تواند مخاطب را به بدن شخصيت اول داستان مرتبط کند. ما پيش از اين هم مي دانستيم که داستانهاي خوب مي تواند در شکلي استعاري مخاطب را در جايگاه فرد ديگري قرار دهد. اما اکنون مشاهده مي کنيم اين احتمال وجود دارد که يک اتفاق بيولوژيکي نيز در جريان باشد.
در تحقيقاتي که در مجله ارتباط مغز منتشر شده است، محققان دانشگاه اموري در آتلانتا اعلام کرده اند که کتاب خواندن ممکن است تغييرات حقيقي در اتصال حالت ايستاي مغز ايجاد کند که دائمي است.
جورجي برنز عصب شناس دانشگاه اموري به عنوان نويسنده اصلي اين تحقيقات اظهار داشت: داستانها به زندگي ما شکل مي دهند و در برخي مواقع به تعريف يک فرد کمک مي کند. ما مي خواهيم به درک اين موضوع برسيم که چگونه داستانها وارد مغز ما مي شوند و در مغز چه تغييراتي اعمال مي کنند.
بيست و يک دانشجوي دانشگاه اموري در اين آزمايش شرکت کردند، محققان از مغز آنها در حالت استراحت پيش از خواندن بخشهايي از يک کتاب و پس از خواندن آن در طي يک دوره 9 روزه ام آر آي انجام دادند.
نتايج اين اسکنها در صبح روز بعد از خواندن کتاب مشخص شده اتصالات تقويت شده در قشر گيجگاهي چپ مشاهده شد، اين منطقه از مغز محلي است که مغز به قابليت پذيرش زبان مرتبط مي شوند.
برنز اظهار داشت: با وجودي که شرکت کنندگان در اين تحقيقات به واقع يک کتاب کامل نخواندند اما اين اتصال تقويت شده در مغز آنها مشاهده شد. ما از اين اتصال با عنوان يک فعاليت در سايه ياد مي کنيم که تقريبا شبيه ماهيچه حافظه است.
اتصال تقويت شده همچنين در منطقه حسي حرکتي مغز که به معرفي حسهاي فيزيکي به بدن مرتبط است نيز مشاهده شد.
برنز گفت: تغييرات خنثايي که مرتبط با حس و حرکت فيزيکي يافتيم نشان مي دهد که خواندن يک کتاب مي تواند مخاطب را به بدن شخصيت اول داستان مرتبط کند. ما پيش از اين هم مي دانستيم که داستانهاي خوب مي تواند در شکلي استعاري مخاطب را در جايگاه فرد ديگري قرار دهد. اما اکنون مشاهده مي کنيم اين احتمال وجود دارد که يک اتفاق بيولوژيکي نيز در جريان باشد.
