نسخه چاپی
ارسال به دوستان
پارک ملي «تانزانيا» ناپديد مي‌شود
کارشناسان نسبت به ناپديد شدن پارک ملي «سرنگتي»، زيستگاه مهم زرافه‌ها و بسياري ديگر از حيوانات در تانزانيا هشدار دادند.
«سرنگتي» که در زبان محلي «دشت‌هاي بي‌انتها» معني شده به دليل فاکتورهايي همچون تغييرات جوي، رشد جمعيت و گسترش خشکي ديگر بي‌پايان بودن آن نمي‌تواند براي طولاني‌مدت دوام داشته باشد.
پارک ملي سرنگتي در تانزانيا از کنيا به سمت جنگل «مائو» گسترش يافته است. رودخانه «مارا» که از جنگل «مائو» سرچشمه مي‌گيرد نيروي حيات بخش مجموع اکوسيستم اين پارک ملي است. رودخانه مارا همراه با جنگل مائو و سرنگتي يکي از پيچيده‌ترين اکوسيستم‌هاي جهان را تشکيل مي‌دهند و از تنوع‌زيستي جانواران و گياهان نادر و خاص حمايت مي‌کنند.
اين منطقه همچنين تامين کننده منابع حياتي از قبيل آب، غذا براي حيوانات و انسان‌ها، چوب براي سوخت و ساخت و ساز و نيز زمين مناسب براي کشت و کار است.
«ايوين روسکافت» از دانشگاه علوم و تکنولوژي نروژ مي‌گويد: هر آنچه از طبيعت برداشت مي‌کنيم خدماتي است که اکوسيستم براي ما فراهم مي‌سازد. اين منابع به تدريج در حال از بين رفتن است و در پارک سرنگتي مشاهده مي‌شود فشار بر اکوسيستم مي‌تواند خيلي جدي باشد.
به گفته روسکافت در وخيم‌ترين شرايط پارک ملي سرنگتي در چند دهه آينده به طور کامل از بين مي‌رود و تغييرات جوي فاکتور اصلي در از بين رفتن اين پارک ملي است.
ساکنان اين منطقه به شدت براي ادامه زندگي‌شان به پارک ملي سرنگتي وابسته هستند که موجب آسيب‌پذير بودن آن شده است. همچنين با افزايش جمعيت انتظار مي‌رود تعداد ساکنان اين منطقه افزايش يابد. رشد جمعيت موجب مي‌شود تقاضا براي مواد خوراکي و شکار کردن بالا رود و فشار بيشتري بر اين زيستگاه طبيعي وارد کند.
*ايسنا
«سرنگتي» که در زبان محلي «دشت‌هاي بي‌انتها» معني شده به دليل فاکتورهايي همچون تغييرات جوي، رشد جمعيت و گسترش خشکي ديگر بي‌پايان بودن آن نمي‌تواند براي طولاني‌مدت دوام داشته باشد.
پارک ملي سرنگتي در تانزانيا از کنيا به سمت جنگل «مائو» گسترش يافته است. رودخانه «مارا» که از جنگل «مائو» سرچشمه مي‌گيرد نيروي حيات بخش مجموع اکوسيستم اين پارک ملي است. رودخانه مارا همراه با جنگل مائو و سرنگتي يکي از پيچيده‌ترين اکوسيستم‌هاي جهان را تشکيل مي‌دهند و از تنوع‌زيستي جانواران و گياهان نادر و خاص حمايت مي‌کنند.
اين منطقه همچنين تامين کننده منابع حياتي از قبيل آب، غذا براي حيوانات و انسان‌ها، چوب براي سوخت و ساخت و ساز و نيز زمين مناسب براي کشت و کار است.
«ايوين روسکافت» از دانشگاه علوم و تکنولوژي نروژ مي‌گويد: هر آنچه از طبيعت برداشت مي‌کنيم خدماتي است که اکوسيستم براي ما فراهم مي‌سازد. اين منابع به تدريج در حال از بين رفتن است و در پارک سرنگتي مشاهده مي‌شود فشار بر اکوسيستم مي‌تواند خيلي جدي باشد.
به گفته روسکافت در وخيم‌ترين شرايط پارک ملي سرنگتي در چند دهه آينده به طور کامل از بين مي‌رود و تغييرات جوي فاکتور اصلي در از بين رفتن اين پارک ملي است.
ساکنان اين منطقه به شدت براي ادامه زندگي‌شان به پارک ملي سرنگتي وابسته هستند که موجب آسيب‌پذير بودن آن شده است. همچنين با افزايش جمعيت انتظار مي‌رود تعداد ساکنان اين منطقه افزايش يابد. رشد جمعيت موجب مي‌شود تقاضا براي مواد خوراکي و شکار کردن بالا رود و فشار بيشتري بر اين زيستگاه طبيعي وارد کند.
*ايسنا
