کد خبر: ۸۷۰۳۷
تاریخ انتشار: ۰۴ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۶:۳۰
printنسخه چاپی
sendارسال به دوستان
تعداد بازدید: ۴۴۰۹
روزنامه روسی وستی کافکازا:

ایران و آمریکا به توافق نمی رسند؛ نه اوباما حاضر است ملک سلمان را رها کند، نه روحانی حاضر است شرایط کاخ سفید را بپذیرد

نشریه انستیتوی روابط بین الملل بریتانیا « Chatam House» مقاله ای در خصوص سوء استفاده از عبارت «جنگ سرد جدید» منتشر کرده است. رسانه های گروهی جهان اغلب از آغاز دوران جدید جنگ سرد سخن می گویند که روی شناخت غرب از روسیه امروز و نقش این کشور در تامین امنیت اروپا تاثیر منفی نشان می دهد.
روزنامه روسی وستی کافکازا نوشت: نشریه انستیتوی روابط بین الملل بریتانیا « Chatam House» مقاله ای در خصوص سوء استفاده از عبارت «جنگ سرد جدید» منتشر کرده است. رسانه های گروهی جهان اغلب از آغاز دوران جدید جنگ سرد سخن می گویند که روی شناخت غرب از روسیه امروز و نقش این کشور در تامین امنیت اروپا تاثیر منفی نشان می دهد.

به گزارش پایگاه خبری «تیک»، جنگ مسلحانه در اوکراین، انگیزه ای شد برای آغاز عصر جدید در رویارویی میان کشورهای غربی و روسیه و بار دیگر تاکیدی شد بر وجود اختلاف نظرات در شناخت هایی از اصول امنیتی. بسیاری از فعالان سیاسی غربی و ناظران تصریح می کنند که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، تلاش می کند، زمان را به عقب بازگرداند و حتی، اتحاد جماهیر شوروی سابق را احیاء کند. اما، در حقیقت، این نظریات کمترین وجه اشتراکی با واقعیت ندارند. چنین برخورد سطحی با روسیه، غرب را از امکان اتخاذ سیاست واقع بینانه در قبال مسکو رسمی محروم می سازد.

استفاده از دیگر تشابهات سیاسی جنجال برانگیز، مانند، قیاس اقدامات کنونی روسیه با اقدامات آلمان نازی در سال های 1930 میلادی، نیز دایره شناخت بحران های پیچیده بین المللی را محدودتر می کند. این، نوعی سوء استفاده از تاریخ است که طی آن اسطوره ها و انتزاع های سیاسی و قضاوت های بی اساس در خصوص دولت روسیه، تفاوت های موجود میان فرضیات و واقعیات ها را از بین می برد. در حقیقت، سخنان مربوط به «جنگ سرد» دام تفکرات غربی است که باعث دامن زدن به رویارویی ها، نه فقط میان کشورهای مختلف، بلکه، میان شماری از مناطق می شود. این سخنان بازتاب و ترغیب کننده سناریوی خطرناک سیاستمداران و سردمداران نظامی است که با تمام قدرت، زمینه لازم برای آغاز جنگ های مسلحانه را فراهم می آورند. حس فریبنده قرابت و قابل پیش بینی بودن روسیه، مانع از شناخت واقعیت های اوضاع بین المللی کنونی و همچنین توانائی مسکو در سازگاری با شرایط ژئو سیاسی رو به تغییر، برخلاف غرب که طی سال های طولانی، مشی خود در سیاست خارجی را کمترین تغییری نداده است، می شود.

در سایت شبکه تلویزیونی «سی ان بی سی» در خصوص نیات فنلاند در قبال روسیه نوشته شده است. آیا واقعا فنلاند برای جنگ با کشور همسایه خود آماده می شود؟ دولت این کشور به سربازان ذخیره خود اطلاع داده است که در صورت بروز بحران نظامی در روابط خود با روسیه و کشورهای همسایه، آنان موظف اند از دولت خود دفاع کنند.

با وجود منزوی شدن اجباری مسکو توسط قدرت های غربی، دولت روسیه با موفقیت تمام اقدام به عقد پیمان هایی با یاران راهبردی جدید می کند و طی سال های اخیر رزمایش های نظامی برگزار می کند. تبلیغات رسانه های گروهی غربی با هدف ایجاد وحشت از کرملین، باعث می شود تا دولت های همسایه از تهدید غیر واقعی وحشت زده شوند و از این طریق، زمینه برای حمله اطلاعاتی جدید علیه روسیه فراهم شود.

فنلاند با روسیه مرز زمینی دارد و عضو ناتو نیز نیست و این، کشور را به سمت اتخاذ تدابیر رادیکال در دفاع از مرزهای خود در برابر تهدید خیالی از سوی روسیه سوق می دهد. اما، بعید به نظر می رسد که توطئه های مرحله ای، روسیه را که بارها نشان داده، قادر است چه از قوه اقتصادی و چه نظامی خود، بدون نقض اصول حقوق بین الملل، برای دفاع از منافع دولت استفاده کند، مرعوب کند.

نشریه «واشنگتن پست» در خصوص خشم عربستان سعودی از مذاکرات پیرامون برنامه هسته ای ایران می نویسد.

در حال حاضر، بارزترین نتیجه مذاکرات میان ایران و غرب در رابطه با برنامه هسته ای، شدت گیری تنش ها میان امریکا و عربستان سعودی بوده است. طی سال های متمادی، دولت امریکا ضمن تلاش برای حفظ متحد مهم خود، در روابطش با این یار خود در خاور نزدیک موازنه را حفظ می کرد. اما، رویدادهای اخیر نشان می دهد که عربستان سعودی بیشتر به حساب برخورداری از سلاح هسته ای، در منطقه، به کشور قدرتمندی بدل خواهد شد تا اتحادش با دولت امریکا که به طور گسترده، سیاست دو گانه ای را در قبال یاران راهبردی خود به کار می برد تقویت کند.

بسیاری از تحلیلگران غربی بر این عقیده اند که دیپلماسی امریکا در مساله ایران، برخورد گسترده منافع دولت ها در خاور نزدیک را در پی خواهد داشت. در چنین شرایطی، دو گزینه مطرح است: یا در خصوص شرایط توافق پیرامون برنامه هسته ای تجدید نظر شود و یا در کل، از مذاکرات کناره گیری شود. اما، به احتمال زیاد، دولت امریکا به استراتژی قدیمی خود روی خواهد آورد: هدایت کشوری که تحت فشار امریکا قرار دارد، بدون امتناع از دیپلماسی «عاقلانه» با مخالفان آن.

بعید به نظر می رسد که امریکا توان مقابله طولانی مدت با نارضایتی عربستان سعودی را داشته باشد و به احتمال زیاد، ایران نیز با شرایط مطرح شده از سوی امریکا موافقت نخواهد کرد که در نهایت، به از دست رفتن کنترل کامل امریکا بر منطقه خاور نزدیک منجر خواهد شد.