نسخه چاپی
ارسال به دوستان
روزنامه روسی نزاویسیمایا گازتا:
توافق هسته ای با ایران در خطر است؛ دیپلمات ها می گویند شانس زیادی وجود ندارد!
به رغم حصول توافق مقدماتی که در روز 2 ماه آوریل، خبر آن اعلام شد، بعید به نظر می رسد که تا پایان ماه ژوئن، در خصوص تمامی ابعاد، توافق حاصل شود. در این خصوص، نه واشنگتن خوشبین است و نه تهران.
روزنامه روسی نزاویسیمایا گازتا نوشت: براساس ارزیابی های دیپلمات ها، برای عقد توافقنامه نهائی تا پایان ماه ژوئن، شانس زیادی وجود ندارد.
به گزارش پایگاه خبری «تیک»، به رغم حصول توافق مقدماتی که در روز 2 ماه آوریل، خبر آن اعلام شد، بعید به نظر می رسد که تا پایان ماه ژوئن، در خصوص تمامی ابعاد، توافق حاصل شود. در این خصوص، نه واشنگتن خوشبین است و نه تهران.
آرو، سفیر فرانسه در امریکا، اعلام کرد: «به احتمال زیاد، نه تا آخر ژوئن و نه حتی بعد از آن، توافق حاصل خواهد شد». وی خاطر نشان کرد که در روزهای نزدیک به مهلت نهائی، وی در انتظار برخورد با روند ملودرام «به هم خوردن درها» است. این دیپلمات گفت: «حتی اگر ما موفق به عقد توافقنامه خیلی خوبی هم شویم، این توافقنامه باید به زبان واژه های فنی تنظیم شود و از این رو، پایان گیری مذاکرات به درازا خواهد انجامید». به گفته وی، مشخص شدن تمامی ابعاد فنی، مستلزم صرف چند هفته ای بعد از ماه ژوئن خواهد بود.
مواضع اصولی تغییر نکرده اند – نماینده های تهران بر لغو سریع تحریم ها پافشاری دارند، در حالی که کشورهای غربی معتقدند که روند آن باید به صورت مرحله ای و منوط بر اجرای تعهدات مربوط از سوی ایران باشد.
پیتر ویتیگ، سفیر آلمان در امریکا، موضع «گروه 1+5» را چنین تشریح کرد: «ایران، برای اجرای بخش مربوط به خود از توافقنامه به صرف زمان نیاز خواهد داشت، بنابراین، حتی در شرایط مطلوب، تضعیف رژیم تحریم ها در اواخر سال جاری ممکن خواهد شد».
لوران فابیوس، وزیر امور خارجه فرانسه، در واکنش به مخالفت تهران با بازرسی از تاسیسات نظامی کرد: «در صورتی که در توافقنامه، بازرسی از تمامی تاسیسات ایران و از جمله، نظامی پیش بینی نشود، با عقد آن موافقت نخواهد کرد. ما از عقد توافقنامه حمایت می کنیم، اما نه آن توافقنامه ای که براساس آن، ایران قادر باشد بمب اتم خود را تولید کند و این موضع مستقل و صلح آمیز فرانسه است».
از سوی دیگر، امریکا برای به تعویق انداختن مهلت مقرره ضرورتی نمی بیند: جف راتکه، سخنگوی کاخ سفید، در این خصوص سخن گفت و در این میان، عباس عراقچی، معاون وزیر امور خارجه ایران، نیز ابراز اطمینان کرده که کشور وی برای عقد این توافقنامه تعجیلی ندارد و اولویت آن، عقد توافقنامه سودمند است.
موضع امریکا، انگیزه پنهانی دارد: وندی شرمن، معاون وزیر امور خارجه امریکا، که طی دو سال اخیر، ریاست کار گروه مذاکرات را برعهده گرفته، قصد دارد بلافاصله بعد از اتمام مهلت نهایی برای عقد توافقنامه هسته ای، از سمتش کناره گیری کند. با کناره گیری وی، دولت امریکا از وجود آخرین دیپلمات با تجربه ای که از سال 2013 میلادی، با تهران مذاکره می کند، محروم خواهد شد: این امر، این پرسش را مطرح می کند که چه کسی هماهنگی اجرای قرارداد را انجام خواهد داد و ایران را از جنبه اجرای تعهداتش کنترل خواهد کرد.
در این میان، در رسانه های گروهی جهان این خبر منتشر شده است که جمهوری اسلامی ایران خود را برای بدترین گزینه رویدادها آماده کرده است.
ولادیمیر ساژین، کارمند علمی ارشد انستیتوی خاور شناسی آکادمی علوم روسیه، در گفتگویی با نشریه «نزاویسیمایا گازتا» گفت: «من در قبال این توافق، نگاه خوشبینانه ای دارم. هم واشنگتن و هم تهران خواهان حل و فصل این درگیری و لغو تحریم ها هستند».
وی معتقد است که نیل به موفقیت در اجرای توافق های ژنو و لوزان نشانگر آن است که این پیچیده ترین توافقنامه نهایی در نهایت امضا خواهد شد، حتی، اگر هم شده، بعد از 30 ماه ژوئن.
به گزارش پایگاه خبری «تیک»، به رغم حصول توافق مقدماتی که در روز 2 ماه آوریل، خبر آن اعلام شد، بعید به نظر می رسد که تا پایان ماه ژوئن، در خصوص تمامی ابعاد، توافق حاصل شود. در این خصوص، نه واشنگتن خوشبین است و نه تهران.
آرو، سفیر فرانسه در امریکا، اعلام کرد: «به احتمال زیاد، نه تا آخر ژوئن و نه حتی بعد از آن، توافق حاصل خواهد شد». وی خاطر نشان کرد که در روزهای نزدیک به مهلت نهائی، وی در انتظار برخورد با روند ملودرام «به هم خوردن درها» است. این دیپلمات گفت: «حتی اگر ما موفق به عقد توافقنامه خیلی خوبی هم شویم، این توافقنامه باید به زبان واژه های فنی تنظیم شود و از این رو، پایان گیری مذاکرات به درازا خواهد انجامید». به گفته وی، مشخص شدن تمامی ابعاد فنی، مستلزم صرف چند هفته ای بعد از ماه ژوئن خواهد بود.
مواضع اصولی تغییر نکرده اند – نماینده های تهران بر لغو سریع تحریم ها پافشاری دارند، در حالی که کشورهای غربی معتقدند که روند آن باید به صورت مرحله ای و منوط بر اجرای تعهدات مربوط از سوی ایران باشد.
پیتر ویتیگ، سفیر آلمان در امریکا، موضع «گروه 1+5» را چنین تشریح کرد: «ایران، برای اجرای بخش مربوط به خود از توافقنامه به صرف زمان نیاز خواهد داشت، بنابراین، حتی در شرایط مطلوب، تضعیف رژیم تحریم ها در اواخر سال جاری ممکن خواهد شد».
لوران فابیوس، وزیر امور خارجه فرانسه، در واکنش به مخالفت تهران با بازرسی از تاسیسات نظامی کرد: «در صورتی که در توافقنامه، بازرسی از تمامی تاسیسات ایران و از جمله، نظامی پیش بینی نشود، با عقد آن موافقت نخواهد کرد. ما از عقد توافقنامه حمایت می کنیم، اما نه آن توافقنامه ای که براساس آن، ایران قادر باشد بمب اتم خود را تولید کند و این موضع مستقل و صلح آمیز فرانسه است».
از سوی دیگر، امریکا برای به تعویق انداختن مهلت مقرره ضرورتی نمی بیند: جف راتکه، سخنگوی کاخ سفید، در این خصوص سخن گفت و در این میان، عباس عراقچی، معاون وزیر امور خارجه ایران، نیز ابراز اطمینان کرده که کشور وی برای عقد این توافقنامه تعجیلی ندارد و اولویت آن، عقد توافقنامه سودمند است.
موضع امریکا، انگیزه پنهانی دارد: وندی شرمن، معاون وزیر امور خارجه امریکا، که طی دو سال اخیر، ریاست کار گروه مذاکرات را برعهده گرفته، قصد دارد بلافاصله بعد از اتمام مهلت نهایی برای عقد توافقنامه هسته ای، از سمتش کناره گیری کند. با کناره گیری وی، دولت امریکا از وجود آخرین دیپلمات با تجربه ای که از سال 2013 میلادی، با تهران مذاکره می کند، محروم خواهد شد: این امر، این پرسش را مطرح می کند که چه کسی هماهنگی اجرای قرارداد را انجام خواهد داد و ایران را از جنبه اجرای تعهداتش کنترل خواهد کرد.
در این میان، در رسانه های گروهی جهان این خبر منتشر شده است که جمهوری اسلامی ایران خود را برای بدترین گزینه رویدادها آماده کرده است.
ولادیمیر ساژین، کارمند علمی ارشد انستیتوی خاور شناسی آکادمی علوم روسیه، در گفتگویی با نشریه «نزاویسیمایا گازتا» گفت: «من در قبال این توافق، نگاه خوشبینانه ای دارم. هم واشنگتن و هم تهران خواهان حل و فصل این درگیری و لغو تحریم ها هستند».
وی معتقد است که نیل به موفقیت در اجرای توافق های ژنو و لوزان نشانگر آن است که این پیچیده ترین توافقنامه نهایی در نهایت امضا خواهد شد، حتی، اگر هم شده، بعد از 30 ماه ژوئن.
