نسخه چاپی
ارسال به دوستان
رکوردشکني‌هاي ديپلماتيک جان کري در مذاکرات وين!
تابناک: ضرب الاجل دستيابي ايران و گروه 1+5 به توافق جامع هسته اي، در حالي امروز براي چندمين بار تمديد شد که طولاني شدن دور نهايي مذاکرات در وين، سبب جابجا شدن رکوردهايي در عرصه ديپلماسي شده است. يکي از اين رکوردها، مربوط به جان کري، وزير خارجه آمريکاست که خبرگزاري «آسوشيتدپرس» در مطلبي به آن پرداخته است.
ضرب الاجل دستيابي ايران و گروه 1+5 به توافق جامع هسته اي، در حالي امروز براي چندمين بار تمديد شد که طولاني شدن دور نهايي مذاکرات در وين، سبب جابجا شدن رکوردهايي در عرصه ديپلماسي شده است. يکي از اين رکوردها، مربوط به جان کري، وزير خارجه آمريکاست که خبرگزاري «آسوشيتدپرس» در مطلبي به آن پرداخته است.
جان کري، وزير خارجه آمريکا، با اقامت طولاني مدت خود در وين، رکورد حضور مستمر در يک مذاکره بين المللي توسط يک مقام ارشد آمريکايي در چهار دهه اخير را شکست. در شرايطي که هنوز چشم انداز روشني از توافق مشاهده نمي شود، اين رکوردشکني طي روزهاي آينده نيز ادامه خواهد يافت.
اقامت کري در وين که امروز وارد پانزدهمين روز خود شد، از رکورد حضور خود وي در خارج از کشور به منظور انجام مأموريت هاي ديپلماتيک بيشتر بوده است؛ افزون بر اين، از سال 1983 که جرج شولتز وزارت خارجه آمريکا را بر عهده داشت، هيچ يک از وزراي خارجه اين کشور چنين مدت طولاني را در خارج از کشور نگذرانده‌اند. البته کري روز يکشنبه رکورد شولتز را هم خواهد شکست.
کري در 26 ژوئن در حالي واشنگتن را ترک کرد که اميدوار بود تا پيش از 30 ژوئن، متن توافق نهايي هسته اي با ايران به دست آيد. از آن زمان تا امروز، مذاکره کنندگان دو بار ضرب الاجل گفت و گوها را تمديد کرده بودند و امروز، اين اتفاق براي سومين باز نيز رخ داد.
اما آنچه وضعيت موجود را درباره کري در تاريخ معاصر آمريکا برجسته مي سازد، اين است که حضور و مأموريت وي در خارج از کشور، براي پرداختن به يک موضوع مشخص و تنها در يک مکان بوده است. از سال 1974 که هنري کيسينجر 34 روز را براي پيشبرد مذاکرات صلح خاورميانه در اين منطقه به سر برد، هيچ ديپلمات ارشد آمريکايي براي تنها يک موضوع خاص چنين مدتي را در خارج از ايالات متحده نبوده است.
اما بر خلاف کيسينجر که در مأموريت خاورميانه اي خود بين بيت المقدس، دمشق، امان و ديگر شهرها در سفر بود، کري تمام مدت دو هفته اخير را در پايتخت اتريش گذرانده است. براي دريافتن اينکه آخرين بار چه زماني يک وزارت خارجه آمريکا چنين مدت طولاني را در يک مکان مشخص در خارج از کشور گذرانده، بايد به آرشيو تاريخي وزارت خارجه اين کشور رجوع کرد.
از روزهايي که در سال 1919، رابرت لنسينگ، وزير خارجه وقت آمريکا چندين ماه را در اروپا گذراند تا براي برگزاري کنفرانس صلح پاريس و پايان دادن به جنگ جهاني اول به وودرو ويلسون، رئيس جمهور اين کشور ياري برساند و يا زماني که هري ترومن، رئيس جمهور وقت ايالات متحده 18 روز را در پتسدام آلمان گذراند تا به همراه وينستون چرچيل، نخست وزير انگليس و جوزف استالين، رهبر شوروي درباره آينده اروپا تصميم گيري کند، اوضاع بسيار تفاوت کرده است.
ظهور «عصر جت» به مقامات اين امکان را داده که مرتباً به ايالات متحده رفت و آمد کرده و از جايي به جاي ديگر بروند. افزون بر اين، يک قرن پيش و زماني که جهان تحت کنترل چند امپراتوري يا قدرت بزرگ قرار داشت، تمرکز بر يک بحران يا کنفرانس خاص بين المللي ساده تر از امروز بود که حدود 200 کشور مستقل در جهان وجود دارد.
اواخر وقت روز پنجشنبه، کري مختصراً به دليل حضور طولاني خود در وين اشاره کرد: «بگذاريد به شما اطمينان دهم که ما اينجا به مذاکرات ادامه نمي دهيم تا فقط مذاکره کرده باشيم. ما اينجاييم زيرا باور داريم در حال پيشرفت به سوي يک توافق جامع هستيم».
بايد اشاره کرد، هرچند دو تن از وزراي خارجه اخير آمريکا، يعني مادلين آلبرايت و هيلاري کلينتون نيز بسيار در سفر بودند، هيچ يک از آن ها دو هفته را در يک سفر نگذراندند و طولاني ترين سفرهاي آن ها نيز داراي چند مقصد و در نقاط مختلف جهان بود.
در سپتامبر 1999، آلبرايت سفري 13 روزه داشت که از مراکش آغاز شد و در نيوزيلند به پايان رسيد و در ميانه راه نيز به ترتيب در مصر، سرزمين هاي اشغالي، فلسطين، سوريه، لبنان، دوباره مصر، دوباره سرزمين هاي اشغالي، ترکيه و ويتنام توقف داشت.
کري اين رکورد را سال گذشته و در جريان تلاش هاي خود براي ازسرگيري روند مذاکرات صلح خاورميانه شکست. وي سفر خود را از هلند آغاز کرد و سپس از ايتاليا، واتيکان، اردن، فرانسه، سرزمين هاي اشغالي، فلسطين، بلژيک، الجزاير و مراکش نيز بازديد نمود.
ضرب الاجل دستيابي ايران و گروه 1+5 به توافق جامع هسته اي، در حالي امروز براي چندمين بار تمديد شد که طولاني شدن دور نهايي مذاکرات در وين، سبب جابجا شدن رکوردهايي در عرصه ديپلماسي شده است. يکي از اين رکوردها، مربوط به جان کري، وزير خارجه آمريکاست که خبرگزاري «آسوشيتدپرس» در مطلبي به آن پرداخته است.
جان کري، وزير خارجه آمريکا، با اقامت طولاني مدت خود در وين، رکورد حضور مستمر در يک مذاکره بين المللي توسط يک مقام ارشد آمريکايي در چهار دهه اخير را شکست. در شرايطي که هنوز چشم انداز روشني از توافق مشاهده نمي شود، اين رکوردشکني طي روزهاي آينده نيز ادامه خواهد يافت.
اقامت کري در وين که امروز وارد پانزدهمين روز خود شد، از رکورد حضور خود وي در خارج از کشور به منظور انجام مأموريت هاي ديپلماتيک بيشتر بوده است؛ افزون بر اين، از سال 1983 که جرج شولتز وزارت خارجه آمريکا را بر عهده داشت، هيچ يک از وزراي خارجه اين کشور چنين مدت طولاني را در خارج از کشور نگذرانده‌اند. البته کري روز يکشنبه رکورد شولتز را هم خواهد شکست.
کري در 26 ژوئن در حالي واشنگتن را ترک کرد که اميدوار بود تا پيش از 30 ژوئن، متن توافق نهايي هسته اي با ايران به دست آيد. از آن زمان تا امروز، مذاکره کنندگان دو بار ضرب الاجل گفت و گوها را تمديد کرده بودند و امروز، اين اتفاق براي سومين باز نيز رخ داد.
اما آنچه وضعيت موجود را درباره کري در تاريخ معاصر آمريکا برجسته مي سازد، اين است که حضور و مأموريت وي در خارج از کشور، براي پرداختن به يک موضوع مشخص و تنها در يک مکان بوده است. از سال 1974 که هنري کيسينجر 34 روز را براي پيشبرد مذاکرات صلح خاورميانه در اين منطقه به سر برد، هيچ ديپلمات ارشد آمريکايي براي تنها يک موضوع خاص چنين مدتي را در خارج از ايالات متحده نبوده است.
اما بر خلاف کيسينجر که در مأموريت خاورميانه اي خود بين بيت المقدس، دمشق، امان و ديگر شهرها در سفر بود، کري تمام مدت دو هفته اخير را در پايتخت اتريش گذرانده است. براي دريافتن اينکه آخرين بار چه زماني يک وزارت خارجه آمريکا چنين مدت طولاني را در يک مکان مشخص در خارج از کشور گذرانده، بايد به آرشيو تاريخي وزارت خارجه اين کشور رجوع کرد.
از روزهايي که در سال 1919، رابرت لنسينگ، وزير خارجه وقت آمريکا چندين ماه را در اروپا گذراند تا براي برگزاري کنفرانس صلح پاريس و پايان دادن به جنگ جهاني اول به وودرو ويلسون، رئيس جمهور اين کشور ياري برساند و يا زماني که هري ترومن، رئيس جمهور وقت ايالات متحده 18 روز را در پتسدام آلمان گذراند تا به همراه وينستون چرچيل، نخست وزير انگليس و جوزف استالين، رهبر شوروي درباره آينده اروپا تصميم گيري کند، اوضاع بسيار تفاوت کرده است.
ظهور «عصر جت» به مقامات اين امکان را داده که مرتباً به ايالات متحده رفت و آمد کرده و از جايي به جاي ديگر بروند. افزون بر اين، يک قرن پيش و زماني که جهان تحت کنترل چند امپراتوري يا قدرت بزرگ قرار داشت، تمرکز بر يک بحران يا کنفرانس خاص بين المللي ساده تر از امروز بود که حدود 200 کشور مستقل در جهان وجود دارد.
اواخر وقت روز پنجشنبه، کري مختصراً به دليل حضور طولاني خود در وين اشاره کرد: «بگذاريد به شما اطمينان دهم که ما اينجا به مذاکرات ادامه نمي دهيم تا فقط مذاکره کرده باشيم. ما اينجاييم زيرا باور داريم در حال پيشرفت به سوي يک توافق جامع هستيم».
بايد اشاره کرد، هرچند دو تن از وزراي خارجه اخير آمريکا، يعني مادلين آلبرايت و هيلاري کلينتون نيز بسيار در سفر بودند، هيچ يک از آن ها دو هفته را در يک سفر نگذراندند و طولاني ترين سفرهاي آن ها نيز داراي چند مقصد و در نقاط مختلف جهان بود.
در سپتامبر 1999، آلبرايت سفري 13 روزه داشت که از مراکش آغاز شد و در نيوزيلند به پايان رسيد و در ميانه راه نيز به ترتيب در مصر، سرزمين هاي اشغالي، فلسطين، سوريه، لبنان، دوباره مصر، دوباره سرزمين هاي اشغالي، ترکيه و ويتنام توقف داشت.
کري اين رکورد را سال گذشته و در جريان تلاش هاي خود براي ازسرگيري روند مذاکرات صلح خاورميانه شکست. وي سفر خود را از هلند آغاز کرد و سپس از ايتاليا، واتيکان، اردن، فرانسه، سرزمين هاي اشغالي، فلسطين، بلژيک، الجزاير و مراکش نيز بازديد نمود.
