کد خبر: ۹۶۱۵۷
تاریخ انتشار: ۰۹ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۹:۰۱
printنسخه چاپی
sendارسال به دوستان
تعداد بازدید: ۸۷۲

این کارها به پدرومادر مربوط نیست!

اپایگاه خبری تیک-گر بچه‌ای تکلیف نمی‌نویسد، گیر ندهید، خودش می‌داند و معلمش. اگر بچه‌ای از خوابِ نازِ صبح بیدار نمی‌شود، خودش می‌داند و ناظمش. اگر درس نخواند، خودش می‌داند و کارنامه‌اش. به پدر و مادرش مربوط نیست.

به پدر و مادرش این مربوط است که با هم در خانه دعوا نکنند، تفریحات خارج از سن و سال بچه ایجاد نکنند، وسط هفته تا دیروقت مهمانی نباشند، بچه‌شان را کتابفروشی و موزه و پارک ببرند، در خانه میوه داشته باشند، با بچه‌شان بازی کنند، شب‌ها موقع شام همه دور سفره‌ی غذا گفت وگو کنند، با پوست میوه شکل‌های عجیب و غریب درست کنند، هر از گاهی با معلم‌ِ بچه دیدار کنند، به بچه یاد دهند توی اتاقش گلدان داشته باشد و هر روز از آن مراقبت کند، برایش اسباب‌بازی‌هایی بخرند که دستِ بچه ورزیده شود، خودشان هم – بلا نسبت!  – یک وقت‌هایی کتاب بخوانند. با بچه شوخی کنند. هی نگویند «پول نداریم.»، سر بچه منت نگذارند که برایت فلان و بهمان کرده‌ایم، حواسشان باشد دوست‌های خوب دور و بر بچه باشد... همین! 

پروفسور و روانپزشک معروف، دکتر طارق علی الحبیب می گوید:

کودکت خیلی دروغ میگه!  زیرا خیلی بهش گیر میدی.
کودکت اعتماد بنفس نداره!  زیرا تشویقش نمی کنی.
کودکت کم حرفه! زیرا باهاش حرف نمیزنی.
کودکت دزدی میکنه! زیرا بذل و بخشش رو بهش نمی آموزی.
کودکت ترسوست!  زیرا همیشه طرفداریشو میکنی.
کودکت به دیگران احترام نمی زاره! زیرا صدات رو واسش پایین نمی آری.
کودکت همیشه عصبیه! زیرا ازش تعریف نمیکنی.
کودکت بخیله! زیرا باهاش همکاری نمیکنی.
کودکت به دیگران پرخاش میکنه! زیرا تو خشن و سختگیری.
کودکت ضعیفه! زیرا همیشه تهدیدش میکنی.
کودکت داد و فریاد میکنه!  زیرا بهش اهمیت نمیدی.
کودکت ناراحتت میکنه! زیرا بغلش نمی کنی و نمی بوسیش.
کودکت ازت فرمان نمی بره!  زیرا درخواستات بیش از حده.
کودکت گوشه گیره! زیرا همیشه مشغولی (مشغولف کارهای خودت).

نمود این رفتار ها در بزرگسالی بسیار خطرناک و غیر قابل درمان اند

مریم جنتی روانشناس