نسخه چاپی
ارسال به دوستان
صدور مجوز رقص در یزد
پایگاه خبری تیک:در این به اصطلاح مسابقات که کاملا مخالف قانون اساسی کشور می باشد، ۲۸ نفر از شهرهای مختلف ایران در رده انفرادی و ۴ گروه هم در رده تیمی حضور داشتند و رقاصی خود را به نمایش گذاشتند / حال جای سئوال دارد، اینگونه برنامه های غیرشرعی و غیرقانونی با مجوز چه نهادی در شهر یزد برگزار شده است؟! آیا اینگونه برنامه ها نیز جز مواردی است که قانون اساسی کشورمان به اشاره کرده است؟!
به گزارش گلشن راز به نقل از بی باک، برخلاف تبلیغات مسموم رسانه های بیگانه، ایران از معدود کشورهایی است که اغلب ادیان و مذاهب آزادانه مراسمات مذهبی خود را برگزار می کنند و همچون سایر مردم و مسلمانان از امنیت و آسایش برخوردارند.
متاسفانه بعضا برخی اقلیتها از این آزادی که در چاچوب قانون اساسی به سایر ادیان و مذاهب غیر شیعی داده شده است، سوء استفاده می کنند و قوانین کشور را زیر پا می گذارند.
در عین ناباوری؛ نخستین دوره مسابقه رقص زرتشتیان به بهانه استعداد یابی (!) در یزد برگزار شد. این مسابقات رقص با همکاری انجمن زرتشتیان کوچه بیوک و در سالن این محله برگزار شد.
در این به اصطلاح مسابقات که کاملا مخالف قانون اساسی کشور می باشد، ۲۸ نفر از شهرهای مختلف ایران در رده انفرادی و ۴ گروه هم در رده تیمی حضور داشتند و رقاصی خود را به نمایش گذاشتند.
قضاوت این دوره از مسابقات غیرقانونی را خانمها کارینه "م” و روبینا "ب” بر عهده داشتند.
در این برنامه غیرقانونی همچنین رقص کلاسیک بنام ژیلا با موسیقی جواد "م” توسط روبینا "ب” داور این دوره اجرا شد.
حال جای سئوال دارد، اینگونه برنامه های غیرشرعی و غیرقانونی با مجوز چه نهادی در شهر یزد – که معروف به دارالعباده می باشد – برگزار شده است؟! آیا اینگونه برنامه ها جز مواردی است که قانون اساسی کشورمان اجازه آنرا به سایر اقلیتها داده است؟!
گفتنی است، اصل ۱۲ قانون اساسی دین رسمی کشور را دین اسلام و مذهب اثنی عشری می داند و اصل ۱۳ نیز اقلیت های دینی رسمی کشور را معرفی نموده و بیان می دارد که آنها در حدود قانون در انجام مراسم دینی خود آزادند تا در احوال شخصیه و تعلیمات دینی بر طبق آیین خود عمل کنند.
نویسنده آفاق ظهور پیرامون حقوق اقلیتها در کشور طبق قانون اساسی چنین نوشته است:
به هر حال چنین به نظر می رسد که در این بخش از قانون اساسی ۴ حق عمده برای اقلیت های دینی در کشور ما در نظر گرفته شده است.
۱- آزادی انجام مراسم دینی: در اصل ۱۳ قانون اساسی به آزادی انجام مراسم مذهبی تصریح شده است و عملاً نیز پیروان این سه دین با داشتن کلیساها و کتیبه های متعدد و آتشکده ها، مراسم و آیین مذهبی خود را به پا می دارند.
۲- تشکیل انجمن: طبق اصل ۲۶ قانون اساسی اقلیت های دینی می توانند مطابق ضوابط دارای انجمن و جمعیت باشند.
۳- اجرای مقررات مذهبی خویش در احوال شخصیه: احوال شخصیه یعنی ازدواج، طلاق، ارث و وصیت که در این موارد، اقلیت های دینی مقررات مربوط به مذاهب خودشان را عمل می کنند و حتی اگر دعوا و مسأله ای در دادگاه های ایران مطرح باشد قاضی دادگاه طبق قواعد مسلمه مذهبی آنها، موضوع را فیصله می دهد.
۴- داشتن نماینده مجلس: طبق اصل ۶۴، زرتشتیان و کلیمیان هر کدام یک نماینده و مسیحیان و آشوری و کلدانی مجموعاً یک نماینده و مسیحیان ارمنی جنوب و شمال هر کدام یک نماینده را انتخاب می کنند.
حال برگزاری اینگونه برنامه ها که کاملا مخالف شریعت اسلام و قانون اساسی کشور است، با نظارت و مجوز چه نهادی برگزار می گردد.
منبع:گلشن راز
