کد خبر: ۳۳۹۱۶۴
تاریخ انتشار: ۱۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ - ۰۹:۰۰
printنسخه چاپی
sendارسال به دوستان
تعداد بازدید: ۴۰۳

انتقاد از بازی‌های سرد و تکراری میلاد کی‌مرام و ترلان پروانه در سریال «سیاوش»

روزنامه خراسان نوشت: میلاد کی‌مرام و ترلان پروانه در سریال جدید خود در نمایش خانگی، بازی‌های خوبی نداشته‌اند.
مجموعه «سیاوش» ساخته سروش محمدزاده است که آرام آرام به پایان راه نزدیک می‌شود.  برخلاف مجید صالحی که با ایفای نقشی متفاوت، در این سریال حضور موفقی داشته، میلاد کی‌مرام و ترلان پروانه دو ستاره محبوب «سیاوش»، بازی خوبی در این سریال نداشته‌اند و موفق نشدند رضایت مخاطبان را جلب کنند.

میلاد کی‌مرام در سریال «سیاوش» نقش یک پسر جنوب شهر را بازی کرده که مسیر خلاف را در پیش نگرفته، قهرمان کشتی است و از قماش اراذل و اوباش نیست. بازی این بازیگر در مجموعه «سیاوش» شباهت زیادی به بازی او در سریال «ممنوعه» دارد و این‌ بار هم نقش جوانی عاشق، مغرور، غیرتی، سرسخت و البته عصبی و جدی را بازی کرده است. بازی میلاد کی‌مرام در این سریال همراهی‌برانگیز نیست و در بسیاری از سکانس‌ها اغراق‌شده و تصنعی جلوه می‌کند.

او در تمام طول سریال، چهره سنگی و جدی دارد که برای مخاطب باورپذیر نیست. کی‌مرام تلاش می‌کند در هنگام دیالوگ گفتن نیز، لحن سرد و جدی داشته باشد، اما دیالوگ‌هایش را نامفهوم به زبان می‌آورد و گاهی به دلیل سرعت زیاد در گفتن دیالوگ یا نصفه و نیمه ادا کردن کلمات، مخاطب به سختی متوجه دیالوگ‌هایش می‌شود. بازی او همچنین شباهت‌هایی به بازی‌اش در «ممنوعه» دارد. نکته عجیب آن که، میلاد کی‌مرام در «سیاوش» به عنوان بازیگردان نیز حضور داشته است.

ترلان پروانه در کودکی وارد عرصه بازیگری شد و تا به حال در فیلم و سریال‌های مختلفی بازی کرده، اما هنوز نتوانسته با نقش مهم و بازی خوب، جایگاهش را به عنوان یک بازیگر بااستعداد و حرفه‌ای تثبیت کند. سریال «سیاوش» جدیدترین اثر این بازیگر است که به واسطه آن هم نتوانسته برای خودش موفقیتی دست‌وپا کند. ترلان پروانه نقش شخصیتی به نام «مارال» را بازی می‌کند که علاقه‌ای دیرینه به «سیاوش» دارد، اما مدام از سمت او پس زده می‌شود. پروانه در نقش این کاراکتر به عنوان دختری حساس و عاشق، بازی بسیار سرد و بی‌احساسی دارد و با لحن، چهره و چشمان خود حس خاصی به مخاطب منتقل نمی‌کند. بازی او در لحظاتی که احساساتش مانند غم یا عصبانیت به اوج می‌رسد نیز تصنعی است و باورپذیر نیست.