معمای شکل‌گیری کوروش کمپانی ها

شرکت کوروش کمپانی که در حوزه فروش موبایل فعالیت داشت، مدعی بود که گوشی موبایل آیفون را که بین ۳۵ تا ۴۰ میلیون تومان در بازار داد و ستد می‌شود را از طریق حذف واسطه ها به قیمت ۲۰ میلیون تومان به دست مصرف کننده می‌رساند و در این رابطه در ماههای گذشته نیز تبلیغات گسترده ای را در فضای مجازی کلید زد.

این شرکت که در غرب تهران فعالیت داشت، برای جلب اعتماد مردم از چهره های مشهور و صاحب نام ورزشی و هنری نیز برای تبلیغات خود استفاده می‌کرد و تا حدودی موفق شد اعتماد شهروندان را جلب کند.

همان زمان برخی ناظران بازار هشدار دادند که فروش موبایل آن هم نصف قیمت بازار این شائبه را ایجاد می‌کند که شرکت مذکور روش «شرکت های پانزی» را در پیش گرفته است. روش این شرکت ها اینگونه است که با یک سرمایه گسترده فعالیت خود را شکل می دهند و با دریافت پول از مردم، به وعده های قبلی خود ترتیب اثر می دهند و این روش را تا آنجایی ادامه می دهند که با کمبود ورود سرمایه از سوی مردم مواجه شوند.

موضوع کلاهبرداری‌های اینترنتی و شرکت‌هایی که با دادن وعده‌هایی رنگارنگ به مشتریان پس از مدتی با به جیب زدن سودی کلان بدون آن که کسی پاسخگوی مردم باشند عرصه را ترک کرده و شمار زیادی از فریب خوردگان را راهی مراجع قضایی می‌کند، داستان تازه‌ای نیست و تقریبا هرزگاهی نام یکی از این شرکت‌ها بر سر زبان‌ها می‌افتد.

این شرکت ها با توسل به شیوه کلاهبرداری پانزی و با دادن وعده‌های عجیب و شیرین، جملات انگیزشی درباره قانون جذب، نمایش زندگی لاکچری و دعوت از چهره‌های معروفی چون خواننده‌ها، بازیگران یا فوتبالیست‌ها تلاش می‌کنند به مشتری اثبات کنند که قابل اطمینان هستند و مصرف کننده می‌تواند با آسودگی خریدی زیرقیمت داشته باشد.

عوامل ایجاد شرکت های پانزی

پیمان مولوی، اقتصاددان در گفت و گو با روزنامه آرمان امروز با اشاره به روش کلاهبرداری پانزی این شرکت ها گفت: واقعیت این است که مدل پانزی ۲۰۰ سال پیش در انگلستان استفاده می شده است.

آنچه در این مدل کلاهبرداری روی آن تاکید می کنند طمع، سودآوری بالا و عدم وجود قوانین و مقررات شفاف است. درهرجای جهان این ترکیب این خروجی را که شاهد هستیم خواهد داشت. کوروش کمپانی کالایی را تبلیغ می کرد که حدود ۲۰ میلیون ارزان تر ازقیمت بازار بود.

مردم همواره به عنوان قربانی خود را مطرح می کنند و نقش طمع دراین میان فراموش می شود. مولوی افزود: طرح پانزی یک طرح سرمایه‌گذاری با وعده‌ی بازگشت سرمایه سریع و زیاد برای سرمایه‌گذاران اولیه است. درواقع این طرح نوعی کلاهبرداری است که در آن کلاهبرداران وعده بازگشت سرمایه و سود زیاد و سریع را به سرمایه‌گذاران می‌دهند. در این نوع طرح‌ها، غالباً سود سرمایه‌گذاران اولیه با پول سرمایه‌گذاران نسل دوم پرداخت شده و با این روش، اعتماد افراد جلب می‌شود. این فرآیند آن‌قدر ادامه پیدا می‌کند تا در نهایت اسکمرها (طراحان اولیه پروژه) نتوانند به نسل‌های آخری که وارد پروژه شده‌اند، سودی پرداخت کنند. اینجاست که دیگر زنجیره کلاهبرداری به خانه آخر خود می‌رسد و پرونده پروژه بسته می‌شود.

این اقتصاددان با اشاره به روش های پیشگری از چنین پدیده ای گفت: نکته ای که می تواند جلوی چنین اتفاقاتی را بگیرد، ورود مدعی العموم به ماجرا است. سیستم های نظارتی در جایی که باید حضور داشته باشند، حضور ندارند. البته این تکرار پذیری شرکت های پانزی به اقتصاد ذینفعانه هم باز می گردد. اگر نمایندگی اپل وجود داشته باشد، آیا این اتفاق رخ می دهد. نبود حق انتخاب آزادی اقتصادی باعث تکرار چنین اتفاقاتی می شود.علامت‌های هشدار طرح‌های پانزی

شاید نتوان در مرحله اول از پانزی بودن یک طرح آگاه شد‌، اما بسیاری از پروژه های پانزی خصوصیات مشترکی دارند که می‌توانند برای شما مانند یک هشدار عمل کنند. وقتی حساسیت بیشتری درباره این هشدارها داشته باشید و نشانه‌های مختلف را با هوشیاری بررسی کنید، به‌راحتی می‌توان فهمید که آیا یک طرح پانزی است یا نه؟! این هشدارها در اکثر مواقع شامل ای موارد است: هیچ طرح سرمایه‌گذاری کوچک یا بزرگی وجود ندارد که با ریسک همراه نباشد. هرچقدر که امکان سودآوری یک طرح بیشتر باشد، بدون شک ریسک آن هم بالاتر می‌رود. هرگاه طرحی را به شما معرفی کردند که ضمانت سود بالا و بدون ریسک داشت حتماً به طرح شک کنید.

یک طرح سرمایه‌گذاری درست، در هر زمینه و بازاری که باشد همواره فراز و نشیب‌های مختلفی تجربه می‌کنند. تقریباً می‌‌توان گفت که محال ممکن است وارد هر سرمایه‌گذاری موجودی شوید و همیشه روی شیب صعودی حرکت کند و به شما سود دهد. هرگاه متوجه شدید، یک پروژه بدون توجه به شرایط بازار، به‌صورت مداوم روند مثبتی را تجربه می‌کند، در سرمایه‌گذاری در آن تردید کنید.رسمی بودن و ثبت شدن یک طرح می‌تواند درصد اطمینان قابل قبولی درباره صحت آن به شما بدهد.

اگر گردانندگان یک پروژه حاضر به معرفی خود نبودند و از هویت جعلی استفاده کردند، به پروژه شک کنید. نکته جالب که یکی از چیزهایی که باعث شده افراد بیت کوین و رمزارزها را یک طرح پانزی بدانند، همین مشخص نبودن خالق اصلی آن است. بااین‌حال، اگرچه بیت کوین و برخی پروژه‌های ارز دیجیتال سازندگان مشخصی ندارند، اما همه‌ی پروژه‌ها با هویت‌های ناشناس گردانندگان، طرح پانزی نیستند. درهرصورت ناشناس بودن گردانندگان، یکی از نشانه‌هایی است که می‌تواند شما را نسبت به یک پروژه مشکوک کند.