کشف یک فیلم «گمشده» از اولین زن افسونگر هالیوود
فرادید: کلارا بو، ستاره سینمای صامت و نخستین بازیگر زن جوان و جذاب فیلمهای هالیوود، پس از پیدا شدن یکی از فیلمهای گمشدهاش در یک حراجی در نبراسکا، در جشنواره فیلم صامت سانفرانسیسکو بازگشتی پیروزمندانه داشت. فیلم The Pill Pounder روز ۱۱ آوریل به نمایش درآمد؛ بیش از یک قرن پس از نخستین نمایش آن در سال ۱۹۲۳.
«بو» که با جذابیت و حضور پر انرژی خود، مخاطبان را جذب خود میکرد، به چند دلیل در بهار امسال خبرساز شد، از جمله اینکه نام او عنوان آهنگ پایانی آلبوم جدید تیلور سویفت به نام The Tortured Poets Department است.
گری هاگینز، فیلمساز، پس از خرید یک جعبه حاوی ۲۰ حلقه فیلم قدیمی در یک حراجی در اوماها، به طور تصادفی با فیلم گمشده کلارا بو برخورد کرد. او فقط یک حلقه فیلم میخواست، اما برای بدست آوردنش باید کل جعبه را میخرید.
به نقل از خود هاگینز: «این مطمئنا بهترین ۲۰ دلاری بود که تا به حال سرمایهگذاری کردم.» وقتی هاگینز فیلم The Pill Pounder را تماشا کرد، فوراً بو را شناخت اما با فیلم کوتاهی که بو در آن ظاهر شده بود ناآشنا بود. پس از تحقیقات بیشتر، مشخص شد این فیلم را سالهاست که گمشده تصور کردهاند.
«تماشای فیلمی که تا همین شش ماه پیش تصور میشد گم شده، یک تجربه سورئال است. این فیلم یک کمدی جذاب است که امیدوارم تماشاگران در همه جا فرصت دیدن آن را داشته باشند.»
کلارا بو در مادران رقصنده (۱۹۲۶)، فیلمی که همراه The Pill Pounder در فستیوال فیلم صامت سانفرانسیسکو به نمایش درآمد
The Pill Pounder یکی از نخستین فیلمهای بو است. داستان آن درباره داروسازی است که امیدوارست در پشت داروخانهاش یک بازی غیرقانونی با ورق برگزار کند. با اینکه بو ۱۷ ساله، تنها در چند صحنه ظاهر میشود، قدرت بازیگری او مشهود است.
نقد اولیه این فیلم در زمیان خودش بو را امیدوارکنندهترین بازیگر زن جوان نامید. بو چند سال بعد با بازی در فیلم It (۱۹۲۷) به شهرت رسید، فیلمی درباره یک دختر مغازهدار بسیار جذاب به نام بتی لو. او در بیش از ۴۰ فیلم صامت و حدود ۱۲ فیلم ناطق بازی کرد و به یکی از نخستین نمادهای جذابیت زنانه در سینمای آمریکا تبدیل شد.
هاگینز این حلقه فیلم را به دیوید اِستِن، کارشناس و زندگینامهنویس بو فروخت.
استن گفته است: «وقتی کسی به من گفت آیا به نسخهای از The Pill Pounder علاقه داری؟ فکر کردم مرا مسخره میکنند چون با خودم میگفتم علاقه دارم؟ اگر درست باشد برای من مثل معجزه است.»
بو نه تنها نماد فیلم بود، بلکه الهامبخش زنان جوانی بود که میخواستند ایدههای محدود زنانگی رایج در دهه ۱۹۲۰ را به چالش بکشند.
استن میافزاید: «مردها میخواستند با او باشند و زنها میخواستند جای او باشند. شما باید زمانی را تصور کنید که ایدهی استقلال و خودمختاری یک زن اصلاً وجود نداشت اما شما به سینما میرفتید و کلارا بو را میدیدید. او براستی نخستین زن واقعاً مستقل روی پرده بود.»
صحنهای از نسخه تازه کشفشده The Pill Pounder در وضعیت بسیار خوب
کپی هاگینز از The Pill Pounder در وضعیت بسیار خوبی قرار دارد. به گفته پاملا هاچینسون از گاردین، با اینکه تاریخ فیلم مربوط به دهه ۱۹۲۰ است، کپی تازه کشفشده یک نسخه ۳۵ میلیمتری از دهه ۱۹۵۰ یا ۱۹۶۰ است. متأسفانه، با اینکه تصویر واضح است، اما یک نسخه کامل نیست: میاننویسهای خود را از دست داده و به نظر میرسد چند صحنه وجود ندارد.
کتی رز اوریگان، مرمتگر ارشد فیلم به گاردین گفته است: «خوب است بدانیم عناوین چه بودند، اما مطمئناً میتوان بدون آنها هم به اصل ماجرا پی برد».
مطالعهای که سال ۲۰۱۳ از سوی کتابخانه کنگره انجام شد، تخمین زد حدود ۷۰ درصد فیلمهای صامت از بین رفتهاند و استن فکر میکند یکسوم فیلمهای بو گم شدهاند.
استن میگوید با تبدیل صنعت فیلم صامت به فیلم ناطق در اواخر دهه ۱۹۲۰، بو نسبت به لهجه بروکلینی و «لکنت عصبی» خود احساس ناامنی کرد. او اوایل دهه ۱۹۳۰ از بازیگری کنارهگیری کرد و در سالهای پایانی عمرش، زندگی آرامی داشت.
استن به واشنگتن پست گفته است: «ما به لطف این کشف یک فرصت فوقالعاده داریم تا کلارا بو را در فیلم The Pill Pounder روی پرده بزرگ ببینیم. او یک نابغه در سطح باستر کیتون و چارلی چاپلین است و بدون شک، هیچ فرد زندهای قبلاً این فیلم را ندیده است.