آقای وزیر؛ از بیمارستان «امام علی چابهار» فقط یک تابلو باقی مانده است!

پزشکان و بیماران بیمارستان «امام علی» چابهار درحالی از شرایط بد و نبود امکانات گلایه میکند و وخامت شرایط وقتی معلوم میشود که بدانید تا ۵۰ کیلومتری آن یعنی در کنارک، بیمارستان دیگری وجود ندارد!
چابهار تنها یک بیمارستان جنرال دارد بنام «امام علی» و تا ۵۰ کیلومتری آن یعنی در کنارک، بیمارستان دیگری وجود ندارد! پزشکان جوانی از تهران و شهرهای دیگر برای خدمت به این منطقه رفتهاند، اما با نا امیدی تمام از شرایط بد بهداشتی بیمارستانها و شرایط معیشتی پزشکان جوان در چابهار مینالند. آنان به ارسال نامهای از مشکلات موجود به وزارت بهداشت خبر دادند، اما با واکنش و پاسخی از سوی وزیر بهداشت مواجه نشدند.
کمبود نیروی انسانی و تجهیزات پزشکی
پزشکان و کارکنان این بیمارستان معتقدند که این بیمارستان دیگر سلامتی و بهداشت و درمان را به مراجعینش نوید نمیدهد. دکتر بهمن محمدی، متخصص جراحی مغز و اعصاب گفت: یکی از مهمترین مشکلات پزشکان این منطقه با وجود استراتژیک بودن چابهار، کمبود نیروی انسانی است. بندر چابهار تنها بندر اقیانوسی ایران است و ورودی مسافر به این بندر به عنوان دروازه بیماریهای قابل انتقال میتواند مورد اهمیت باشد.
از دیگر مشکلات این بیمارستان میتوان به عدم تعادل بین تعداد بیماران و نیروهای درمانی اشاره کرد، پرسنل بیمارستان به دلیل حجم بالای مراجعات قادر به پاسخگویی به تمام نیازهای بیماران نیستند. تعداد بیماران با امکانات بهداشتی و درمانی منطقه همخوانی ندارد.
ضعف در زیرساختها و تجهیزات بیمارستانی
اینپزشک از وضعیت نامناسب بیمارستانها در چابهار انتقاد کرده است. بیمارستانهای چابهار با امکانات ناکافی، تجهیزات قدیمی و مستهلک، و شرایط سخت کار در حال خدمت دادن به بیماران هستند. حتی برخی از بخشهای بیمارستان از جمله اتاقهای عمل به شکلی کاملاً غیرقابل قبول و ناایمن اداره میشوند. از نظر بهداشتی نیز، نظافت بیمارستانها و محوطهها بسیار ضعیف است و شرایط به گونهای است که میتوان گفت بیمارستانهای مناطق محروم ایران نیز وضعیت بهتری از اینجا دارند.
او در ادامه اظهار داشت: این بیمارستان دو بخش جراحی زنان و مردان و ۲ بخش عمومی زنان و مردان دارد که متاسفانه بیماران عفونی در بخش داخلی مردان نگهداری میشود و در این میان حتی بیماران اعصاب و روان هم در این بخش مداوا میشوند.
محمدی ادامه داد: بیماری تب دنگی و مالاریا در این منطقه هنوز وجود دارد، تنها «آی سی یو» بیمارستان چابهار همیشه پر است و «اورژانس» همیشه شلوغ است و تهویه مناسبی نداردکه خود منشا انتقال بیماری است.
این پزشک ادامه داد: بیمارستان امام علی چابهار فقط یک نام است بر تابلو و در داخل آن اثری از بهداشت و درمان نیست، اتاق عمل آن اصلا به یک اتاق عمل شباهت ندراد و نه تجهیزات فیکس درمانی دارد نه لوازم پزشکی اولیه!
مشکلات معیشتی و حقوقی
او ادامه داد: «تنها پزشک متخصص مغز و اعصاب این بیمارستان من هستم در برخی رشتهها مانند گوش و حلق و بینی و «ای ان تی» هم پزشک نداریم. جراحان طرحی، پزشکان و متخصصین «بیمارستان امام علی چابهار» دستمزد بسیار پائینی دریافت میکنند. به گفته این پزشک، فیش حقوقی او به عنوان جراح مغز و اعصاب، «تنها ۱۷ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان است» که در مقایسه با ساعات کاری طولانی و مسئولیتهای سنگین، غیرمنصفانه به نظر میرسد. علاوه بر این، کارانهها با تاخیرهای طولانی پرداخت میشود؛ به طوری که گاهی تا ۱۱ ماه تاخیر در پرداخت وجود دارد و حقوقها باکاهش ارزش پول ملی به تعویق میافتد.
مشکلات مسکن و شرایط زندگی پزشکان
این پزشک در ادامه با اشاره به طرح پلکان که در آن ارزش بهره وری پزشکان در سیستم سلامت ارزیابی میشود و ما به ازای آن کارانه دریافت میکنند گفت: من متخصص به عنوان مثال جراح اعصاب شاید نزدیک ۴۰۰ الی ۵۰۰ میلیون تومان شاید هم بیشتر در ماه برای سیستم، ارزش افزوده ایجاد و عمل میکنم، در طرح پلکان و شاپرک برای من نهایتا ۳۰ الی ۴۰ میلیون تومان، نهایتاً ۵۰ میلیون تومان در نظر میگیرند که آن را هم با ۱۱ ماه تاخیر و با این رشد تورمی که در کشور داریم، پرداخت میکنند.
او با تاکید بر این که این موضوع برای همه پزشکان در سراسر کشور پیش میآید، افزود: با توجه به درآمدزایی و نقش فعال منطقه در اقتصاد کشور این تاخیر توجیهی ندارد. مشکلات معیشتی در چابهار به قدری پزشکان را تحت فشار قرار داده که توانایی مالی خرید بلیت برای بازگشت به زادگاهشان را ندارند.
این پزشک با طرح مشکلات پزشکان چابهار ادامه داد: یکی دیگر از مشکلات جدی که پزشکان در این منطقه با آن روبهرو هستند، مسکن نامناسبی است که در محل خدمت در اختیار دارند. طبق بخشنامه وزارت بهداشت، باید مسکن مناسب و در شأن پزشکان و حتی الامکان در نزدیکی و یا داخل بیمارستان برای پزشکان فراهم شود، اما ساختمانهای مسکونی در نظر گرفته شده برای پزشکان، به شدت فرسوده و غیرقابل مسکونی هستند. البته ناگفته نماند، این شرایط مغایر با تشویق پزشکان برای خدمت به مناطق محروم است.
وضعیت تغذیه و شرایط بیمارستان
این پزشک همچنین به مشکلات تغذیه در بیمارستانها اشاره کرد. در برخی مواقع، کارکنان بیمارستان از غذاهای غیرمناسب استفاده میکنند و حتی در برخی مواقع، وضعیت بهقدری بد بوده، که کارکنان مجبور به مصرف غذاهای باکیفیت پایین نظیر عدس پلو برای یک ماه بودهاند.
وضعیت مالیات و مشکلات مالی
موضوع مالیات نیز یکی از دغدغههای اصلی این پزشک است. به گفته او، علیرغم وعدههایی که برای معافیت مالیاتی پزشکان مناطق محروم داده شده است، در عمل این معافیتها به درستی اجرایی نمیشوند و مالیات به شدت از حقوق پزشکان کم میشود.
وضعیت دانشکده پزشکی چابهار
در نهایت، این پزشک به وضعیت دانشکده پزشکی چابهار نیز اشاره کرده و از مشکلات مدیریتی و ضعف در پیشبرد اهداف این مرکز آموزشی انتقاد کرده است. او اظهار داشت: که با وجود بودجههای تخصیص یافته به این دانشکده، سیستم مدیریتی آن ناکارآمد است و نتایج مطلوبی در راستای بهبود وضعیت بهداشت و درمان منطقه مشاهده نمیشود.
این گزارش نشاندهنده وضعیت بحرانی و ناگوار سیستم بهداشت و درمان در چابهار است و شاهد مثال «مشت نمونه خروار» است. در باقی شهرهای کشور هم وضعیت بیمارستانها بهتر از این نیست و با مشکلاتی مشابه دست و پنجه نرم میکنند که نشان دهنده نیاز به توجه فوری و اقداماتی جدی برای بهبود شرایط دارد.
کمبود بودجه برای ساخت بیمارستانهای جدید و وجود بیمارستانهای نیمه کاره علاوه بر کمبود نیروی پرستاری و پزشکی به کیفیت خدمات پزشکی خدشه وارد کرده است. بسیاری از کادر درمان برای کار به کشورهای همسایه مهاجرت میکنند در حالی که در داخل کشور کمبود نیرو داریم.