نسخه چاپی
ارسال به دوستان
ایران ایده‌آل حسین شریعتمداری چگونه کشوری است؟
جعفرزاده ایمن‌آبادی می‌گوید: شریعتمداری و جریان تندرو دنبال این هستند که ایران به کره شمالی تبدیل شود. ایده‌ال آنان وقتی محقق می‌شود که دور تا دور کشور را حصار بکشیم و خودمان بمانیم و خودمان!
ایران و آمریکا مشغول مذاکرات غیرمستقیم هستند و به رغم تعویق در برگزاری دور چهارم و حواشی که طرح گمانه جعل نام «خلیج فارس» از سوی ترامپ ایجاد کرد، گفته می‌شود که دور بعدی گفت‌وگوها یکشنبه برگزار می‌شود. آنطور که سی‌ان‌ان گزارش کرده در این دور از مذاکرات تیم فنی آمریکا شرکت نمی‌کند اما این موضوع از اهمیت گفت‌وگوها نمی‌کاهد، خاصه با توجه به مواضع اخیر و نسبتا شدید طرف آمریکایی. در همین حال ، شاهد فعال شدن طیف رادیکال در ایران هستیم و به نظر می‌رسد که مخالفان مذاکره با توجه به ماجرای خلیج فارس بهانه لازم را برای پافشاری بر ضروت توقف گفت‌وگوها پیدا کرده‌اند .
در همین راستا روزنامه «کیهان» در شماره امروز خود پیشنهاد کرده که مذاکرات جاری تا وقتی که ترامپ عذرخواهی کند، متوقف شود! نسخه‌ای که مشابه آن را روزنامه «جوان» هم پیچیده است. این رویکرد را باید در ادامه تلاش‌های پیشین این طیف برای ناکام ماندن مذاکرات دید. نشانه‌های این تلاش وقتی آشکار می‌شود که به مواضعی که پیش و پس از دور سوم مذاکرات اتخاذ کردند، نگاه کنیم. چنان‌که حسین شریعتمداری که به‌عنوان مدیرمسئول روزنامه کیهان، ازجمله چهره‌های موثر در این جریان عجیب سیاسی-رسانه‌ای است، پیش از برگزاری دور سوم مذاکرات، در جای‌جای روزنامه تحت مدیریتش، با شدیدترین تعابیر و واژگانی بعضاً توهین‌آمیز به دونالد ترامپ حمله کرد و حتی پس از برگزاری این دور از مذاکرات نیز همان مواضع را عیناً با همان تعابیر و واژگان بازنشر کرد!
به عنوان مثال در یادداشتی با عنوان «تحلیل ۱۰۰ روزه یک رئیس‌جمهور متوهم» که البته به اسم شریعتمداری منتشر نشد، دونالد ترامپ را «رئیس‌جمهورِ خودشیفته و متوهمی» توصیف کرد که با یکایک «حماقت‌های خسارت‌بارش» اثبات می‌کند که «متوهم و خالی‌بند» است. «مردی دیوانه» با «ایده‌های احمقانه» که پس از «آن همه لاف و گزاف و آلاف و اولوف»، «شعار اول آمریکا» را به «آمریکا آخر» تبدیل کرده است. رئیس‌جمهوری که به‌رغم «فجایعی که به بار آورده»، به هیچ عنوان «از رو نمی‌رود» و به‌رغم «این همه ناکامی و شکست، هنوز رجز می‌خواند و قُمپز در می‌کند!»
نکته عجیب در نوشته‌های شریعتمداری و آن‌چه زیرنظرش در کیهان منتشر می‌شود، این است که هر روز همان مکررات را تکرار می‌کند. چنان‌که در یادداشتی با عنوان «نگاهی گذرا به نزدیک به ۱۰۰ روزی که از ریاست جمهوری ترامپ می‌گذرد» نیز تاکید کرد که مرور عملکرد او «به وضوح نشان می‌دهد بارزترین ویژگی ترامپ، اعتیاد او به «لاف‌های گزاف» است!» شریعتمداری البته در یادداشت دیگری، حتی از این نیز فراتر رفت و رئیس‌جمهور قانونی ایالات متحده را به «گوسفندی» تشبیه کرد که «ماسک گرگ بر چهره زده» و چنان‌که «بار‌ها نشان داده»، نه به «هیچ ضابطه قانونی» پایبند است و نه حتی به «هیچ ملاحظات انسانی و ...».
خودِ شریعتمداری هم نمی‌داند چه می‌گوید و چه می‌خواهد
نگاهی به آن‌چه شریعتمداری طی دهه‌های متمادی در کیهان نوشته و می‌نویسد و در سطر به سطر این نوشته‌ها، با هر آن‌چه هست و نیست، مخالفت می‌کند و برای زمین و زمان خط و نشان می‌کشد، یک پرسش جالب را پیش‌روی مخاطبان این مطبوعه می‌گذرد. اینکه «ایده‌آل» او چیست؟
پرسشی که به‌ویژه وقتی جدی‌تر خواهد بود که به این مهم توجه کنیم که مواضع شریعتمداری و کیهانِ تحت‌مدیریتش _درست یا نادرست_ به‌نام مجموعه یا دست‌کم بخشی از نظام حاکم بر این مملکت تفسیر می‌شود. نکته‌ای که باعث می‌شود بپرسیم «ایرانِ ایده‌آلِ شریعتمداری چگونه کشوری است» یا به بیان دقیق‌تر، اگر این مملکت به چه مصیبتی گرفتار شود، او بالاخره رضایت می‌دهد و آرام می‌گیرد؟! پرسشی که اگرچه جدی است، اما یک نماینده ادوار مجلس در پاسخ به آن می‌گوید: «این پرسش جدی لزوماً پاسخ روشنی ندارد!» غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی که در این رابطه به «رویداد ۲۴» گفت: «واقعیت این است که آقای شریعتمداری و درواقع طیف سیاسی تندرویی که ایشان به نمایندگی از آنان، موردنظر بنده است، به‌واقع دنبال یک ایده روشن و مشخص نیستند و بیراه نیست اگر بگوییم که اغلب، خودشان هم دقیقاً نمی‌دانند که چه می‌خواهند و دنبال چه چیزی هستند.»
هدف امثال شریعتمداری دیده شدن است
او گفت: «متاسفانه به نظر می‌رسد این افراد صرفاً دنبال این هستند که یک حرف تند و تیز را در رسانه‌ای که در اختیارشان قرار گرفته، مطرح کنند و جار و جنجال راه بیاندازند تا چند صباحی مورد توجه قرار بگیرند و در فضای رسانه‌ای دیده شوند. درواقع انگار می‌خواهند به هر قیمت که شده، نام و حرفهایشان را در تیتر رسانه‌ها حفظ کنند.»
ادعای امثال رسایی در توجیه رادیکالیسمشان صادقانه نیست
رئیس فراکسیون مستقلین ولایی مجلس دهم همچنین با استناد به نقل‌قولی از حمید رسایی گفت: «حتماً به یاد دارید که چندی پیش آقای رسایی مدعی شد که باتوجه به اینکه در ایالات متحده یک گروه تندرو فعال است و دنبال این هستند که فشار علیه جمهوری اسلامی را تا بیشترین حد ممکن بالا ببرند، ما هم در ایران چنین مواضع تند و تیزی اتخاذ می‌کنیم که برفرض آقای عراقچی وقتی در مجامع بین‌المللی حاضر می‌شود یا پای میز مذاکرات می‌نشیند، به این اقدامات و مواضع افراطی آنها در داخل کشور استناد کند و بگوید اگر با امثال ما که دنبال اعتدال هستیم، تفاهم نکنید، باید خود را برای افرادی این‌چنین تندرو و رادیکال آماده کنید!»
جعفرزاده ایمن‌آبادی البته تاکید کرد که «این ادعایی که در توجیه رادیکالیسمشان مطرح می‌کنند، به هیچ عنوان صادقانه نیست و شخصاً چنین توجیهاتی را قبول ندارم.»
او گفت: «ما به این نیاز داریم که از کشور، یک صدا خارج شود؛ حال آن‌که با این دست رفتار رادیکال آقایان، بی‌دلیل چند صدا از کشور خارج می‌شود.»
-
آن‌چه جعفرزاده ایمن‌آبادی به نقل از حمید رسایی مطرح کرده، اما دست‌کم با آن‌چه در رفتار و گفتار او و دیگر تندرو‌ها در بزنگاه‌های گوناگون به یاد داریم، همخوانی ندارد. چه آن‌که این جریان تندرو، وقتی بحث مذاکرات خارجی در میان نباشد نیز در راستای منافع جناحی خود، دست به تندروی می‌زند. چنان‌که همین چندی پیش، ابتدا کارزاری را علیه جواد ظریف راه انداختند و او را ناچار به کناره‌گیری از عضویت در دولت پزشکیان کردند و در ادامه نیز وزیر اقتصاد را در شرایطی به‌دلیل بحران ارزی و افزایش نرخ دلار استیضاح کردند که در هفته‌های گذشته، به محض آغاز مذاکرات، شاهد بازگشت قیمت دلار بودیم. آن هم در حالی که هنوز حتی جایگزین وزیر معزول هم معرفی نشده است. نکته‌ای که باعث می‌شود، در صداقت کلام امثال رسایی تردید ایجاد شود.
جعفرزاده ایمن‌آبادی، اما دیدگاهی دیگر دارد. او می‌گوید: «ما در شرایط کنونی شاهدیم که بالاخره نوعی عقلانیت بر حاکمیت و مملکت حاکم شده و چنان‌که می‌بینیم حتی این طیف‌ها و جریان‌های تندرو نیز چاره‌ای ندارند، جز آن‌که در همین مسیر گام بردارند.»
ایرانِ ایده‌آل شریعتمداری و کیهان، کره شمالی است
با این همه، اما پرسشی که کماکان بی‌پاسخ مانده، این است که به فرض پذیرش آن‌چه امثال شریعتمداری بر آن پافشاری می‌کنند، چه شرایطی بر کشور حاکم خواهد شد یا به تعبیر دیگر، «ایرانِ ایده‌آلِ شریعتمداری و تندرو‌های همفکر او» چگونه کشوری است؟! پرسشی که جعفرزاده ایمن‌آبادی در واکنش به آن، در پاسخی مختصر و مفید از «کره شمالی» نام برده و می‌گوید: «طبیعتاً آن‌چه این افراد به‌عنوان ایده‌آل دنبال می‌کنند، این است که ایران به کره شمالی تبدیل کنند. چراکه ایده‌ال آنان وقتی محقق می‌شود که دور تا دور کشور را حصار بکشیم و خودمان بمانیم و خودمان!»
این نماینده ادوار مجلس با بیان اینکه «آن‌چه امثال شریعتمداری مطرح می‌کنند، خواست واقعی آنان نیست»، می‌گوید: «باید بپذیریم که این افراد در دوره کنونی، بسیار تعدیل شده‌اند و از آن‌چه در گذشته ادعا می‌کردند، به میزان بسیار زیاد فاصله گرفته‌اند.»
-
جعفرزاده ایمن‌آبادی که معتقد است «امثال شریعتمداری و به‌طور کلی این نیرو‌های افراطی دیگر واجد آن اثربخشی که در گذشته بودند، نیستند»، می‌گوید: «واقعیت آن است که این افراد در دوران اخیر فاقد آن اثربخشی سال‌های قبل در بخش خاصی از جامعه هستند. درواقع، این افراد دیگر همچون سابق دلسوز نظام شناخته نمی‌شوند و خودشان هم واقفند که پایگاه اجتماعیشان به‌شدت تضعیف شده و آسیب دیده است.»
او گفت: «تنها کافی است یکی از نوشته‌های امثال آقای شریعتمداری را در یک شبکه اجتماعی منتشر کنید و بعد از یک ساعت، بروید کامنت‌های کاربران را بخوانید تا دریابید نگاه جامعه به آنان چگونه است!»
اگر شریعتمداری به ترامپ توهین نکند که شریعتمداری نیست!
این نماینده ادوار مجلس به‌رغم آن‌که تاکید دارد «به هیچ عنوان با دیدگاه‌های شریعتمداری و افرادی از این دست، همدلی ندارد»، در واکنش به یادداشت توهین‌آمیز اخیر کیهان علیه رئیس‌جمهور قانونی ایالات متحده گفت: «واقعیت این است که اگر حسین شریعتمداری چنین مواضعی اتخاذ نکند و چنین یادداشتی ننویسد که دیگر حسین شریعتمداری نیست. حقیقتاً فکر نمی‌کنم انتشار نوشته‌های شریعتمداری تاثیر خاصی داشته باشد و به جایی بربخورد. اتفاقاً معتقدم بهتر است اجازه دهیم آن‌چه می‌خواهد بنویسد و کاری به کارش نداشته باشیم.»
جعفرزاده ایمن‌آبادی در پایان با لحنی توام با کنایه گفت: «درواقع نگرانی من بیشتر از این است که آقای شریعتمداری ناگهان تغییر موضع دهد و آن‌وقت دیگر نتوانیم بفهمیم چه می‌گوید و چه می‌خواهد. ضمن آن‌که به هر حال طرح این مواضع افراطی، دست‌کم این خوبی را دارد که مردم می‌فهمند که چرا نسبت به این افراد و جریان‌ها هشدار می‌دهیم و نگرانی‌مان ناشی از چیست!»
