نسخه چاپی
ارسال به دوستان
آرش یوشیدا، قهرمان ژاپن: خون ایرانی در رگ هایم جاری است؛ همیشه به ریشه‌هایم می‌بالم
آرش یوشیدا اسفنجانی، عضو تیم ملی کشتی آزاد ژاپن گفت: درست است که با پرچم ژاپن روی سکو رفتم، اما پدرم ایرانی است و افتخار می‌کنم خون ایرانی در رگ‌هایم جاری است و همیشه به ریشه‌هایم می‌بالم.
آرش یوشیدا اسفنجانی ۲۰ساله ایرانی-ژاپنی و فرزند جواد اسفنجانی مربی کشتی آزاد در ژاپن، پس از کسب مدال طلای آسیا این بار در آوردگاه جهانی زاگرب خوش درخشید.
او توانست پس از ۳۷ سال کشتی آزاد ژاپن را در یکی از اوزان سنگین‌وزن صاحب مدال کند.
گفت‌وگوی با آرش یوشیدا را در ادامه می‌خوانید
فارس: آرش، تجربه قهرمانی آسیا را داشتی، حالا ایستادن روی سکوی جهانی چه احساسی برایت داشت؟
یوشیدا: واقعاً لذت‌بخش و هیجان‌انگیز بود. در دیدار رده‌بندی توانستم حریف قدر لهستانی را شکست دهم و برای ژاپن در سنگین‌وزن مدال بگیرم. وقتی دستم به‌عنوان مدالیست بالا رفت و تشویق تماشاگران را دیدم، شادی و تبسم وصف‌ناپذیری در وجودم جاری شد.
فارس: پدر و مادرت هم در سالن مسابقات زاگرب حضور داشتند، این حضور چه تأثیری رویت داشت؟
یوشیدا: بله، دقیقاً، حضور پدر و مادرم انگیزه و شجاعت بیشتری به من داد. با دلگرمی آن‌ها وارد تشک شدم و خوشحالم که با این مدال توانستم دل خانواده و مردم را شاد کنم.
فارس: سطح کیفی مسابقات این دوره را چگونه ارزیابی می‌کنی؟
یوشیدا: اولین‌بار بود در وزن المپیکی ۹۷ کیلوگرم کشتی می‌گرفتم. حریفان بزرگی در این وزن حضور داشتند و سطح مسابقات بسیار بالابود. همین باعث شد به توانایی خودم امیدوار شوم و مطمئنم در آینده می‌توانم در این وزن به قهرمانی جهان برسم.
فارس: جو سالن و حضور تماشاگران ایرانی چگونه بود؟
یوشیدا: فضای سالن فوق‌العاده پرشور بود. ایرانی‌ها با تشویق‌هایشان انرژی مضاعفی به من دادند. چون پدرم ایرانی است، کلمات فارسی را می‌فهمم و این تشویق‌ها برایم بسیار دلگرم‌کننده بود. از همه ایرانیان داخل و خارج کشور ممنونم و همیشه دعاگویشان هستم.
فارس: ایرانی‌ها در اینستاگرام هم به تو پیام تبریک داده بودند؟
یوشیدا: بله، واقعاً شگفت‌زده شدم. پیام‌های پرمحبت و پر از احساس دریافت کردم. من هم با نوشتن متنی فارسی در صفحه‌ام از لطف و محبت آن‌ها تشکر کردم.
فارس: بعد از ۳۷ سال بار دیگر کشتی آزاد ژاپن در سنگین‌وزن صاحب مدال شد. این موفقیت را چطور می‌بینی؟
یوشیدا: آخرین بار اوتا آکیرا در المپیک ۱۹۸۸ سئول در وزن ۹۰ کیلوگرم مدال نقره گرفت. بعد از گذشت ۳۷ سال، خوشحالم که توانستم این رکورد را تکرار کنم و ژاپن را در وزن ۹۷ کیلوگرم صاحب مدال برنز جهانی کنم.
فارس: کشتی با «کایل اسنایدر» آمریکایی را چطور تجربه کردی؟
یوشیدا: اسنایدر یکی از پرافتخارترین کشتی‌گیران این وزن است. مبارزه سختی بود و شکست خوردم. بعد از آن، پدرم به من گفت: “آرش، فکر کن فردا اولین روز مسابقه‌ات است؛ نباید دست‌خالی به ژاپن برگردی. همه تماشاگران ایرانی پشتت هستند، برای مدال بجنگ، همین جمله انگیزه بزرگی به من داد.
فارس: برنامه‌ات برای آینده چیست؟
یوشیدا: بعد از بازگشت به ژاپن مدتی کنار خانواده استراحت می‌کنم و سپس تمریناتم را از سر می‌گیرم. در سه ماه آینده در مسابقات امپراتوری ژاپن حضور خواهم داشت. هدفم قهرمانی در این رقابت‌ها و کسب دوبنده تیم ملی برای حضور در بازی‌های آسیایی ناگویا است.
فارس: اگر بخواهی از روزهای تلخ‌وشیرین سال گذشته‌ات بگویی، کدام لحظه‌ها بیشتر در یادت مانده؟
یوشیدا: یک سال پیش در ترکیه برای کسب سهمیه المپیک پاریس ناکام شدم؛ آن روز بسیار تلخ بود. با خودم عهد کردم ثمره زحماتم را در رویدادی بزرگ به دست آورم. خوشحالم حالا با مدال برنز جهانی، شیرین‌ترین روز کشتی‌ام را تجربه کردم.
فارس: روی سکو در کنار مدال‌آوران المپیک و جهان چه حسی داشتی؟
یوشیدا: خیلی خوشحال بودم که در این مسابقات دو ایرانی روی سکوی جهانی حضور داشتند. کنار من قهرمانان بزرگی حضور داشتند؛ اسنایدر، آذرپیرا و دیگر ستارگان جهان، ایستادن در میان آن‌ها بدون استرس و با لبخند، برایم خاطره‌ای ماندگار شد.
درست است که من با پرچم ژاپن روی سکو رفتم، اما پدرم ایرانی است و افتخار می‌کنم خون ایرانی در رگ‌هایم جاری است. نام من آرش است و همیشه به ریشه‌هایم می‌بالم. به آذرپیرا هم تبریک می‌گویم و امیدوارم در آینده در اردوهای مشترک کنار هم تمرین کنیم.
