تصمیمات هسته ای کشور تصمیم کل نظام است نه یک دولت / ماموریت فعال سازی اسنپ بک را اسرائیل و آمریکا به تروئیکا دادند / خروج از NPT چین و روسیه را از ما دور می کند

این موضع منطقی تر است؛ دفاع با اتکا به مردم و اصلاح روشهای غلطی که وجود داشته و استفاده از امکانات داخل کشور برای مدیریت کشور بدون اختلاف های جناحی یا زیر سوال بردن سیاست های کلی کشور. همه سیاست هایی که از سال ۱۳۸۱ به بعد (مقارن با پرونده سازی سیاسی علیه ایران) در پیش گرفتیم، سیاست های کلی نظام بود. نه سیاست های یک شخص یا یک دولت. اغلب تصمیم گیری های اساسی نیز در شورای امنیت ملی انجام می شده است. بهتر است به دنبال وحدت ملی و آگاهی بخشی باشیم
توجه به نتایج جلسه اخیر شورای امنیت و رأی منفی این شورا به تمدید قطعنامه تداوم رفع تحریم های ایران، روند تحولات سیاست خارجی کشور، وارد فضایی جدید شده است. این موضوع با تصمیم شورای عالی امنیت ایران مبنی بر تعلیق همکاری با آژانس، پیچیده تر شده است.
برخی نمایندگان مجلس و اعضای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی می گویند خروج از NPT و حرکت به سمت ساخت بمب هسته ای یک الزام است، اما برخی دیگر معتقدند خروج از NPT کارت سبزی برای حمله مجدد اسرائیل و آمریکا علیه ایران صادر خواهد کرد. حسن بهشتی پور، کارشناس ارشد سیاست خارجی و تحلیلگر مسائل بین الملل، به تحلیل این موضوع پرداخته است:
دیدیم که ذخیره سازی اورانیوم 60 درصدی بازدارندگی ایجاد نکرد
حسن بهشتی پور گفت:«از دید من آنانی که بحث خروج از NPT را مطرح می کنند به واقعیت های موجود در روبط بین الملل و معضلات بعد از خروج ایران، توجهی ندارند یا نمی خواهند توجه داشته باشند چرا که فکر می کنند ایران باید سیاست تقابلی را همچنان ادامه دهد. درباره این موضوع باید به این افراد گفت اگر منظورشان این است که ایران باید از NPT خارج شود و به سمت تولید بمب اتم حرکت کند، بنابراین یک رویکرد را مطرح می کنند که جای بحث جدی دارد؛ آیا بمب هسته ای، قدرت بازدارندگی لازم را برای ما به وجود می آورد یا خیر. چون همین آقایان معتقد بودند که افزایش ذخیره اورانیوم می تواند برای ما بازدارندگی ایجاد کند و این در حالیست که دیدیم اورانیوم 60درصدی تا 432 کیلو هم رفت اما بازدارندگی ایجاد نکرد و به مراکز هسته ای کشور هم حمله شد. »
وی افزود:«باید مشخص شود خروج ما از NPT با چه هدفی است یا اصلا قرار است به طرف مقابل چه پیامی ارائه کنیم؟ آیا می خواهیم بر ساخت بمب تاکید کنیم؟ این پیام که دشمنان ما را علیه ما متحدتر می کند و دوستان ایران را نیز دچار معضل می کند. چین و روسیه حداقل از نظر دیپلماتیک، در تلاشد از ایران حمایت کنند و صراحتا با اسنپ بک مخالفت می کنند، بنابراین اگر از NPT خارج شویم، چین و روسیه را نیز از خود جدا می کنیم و آنان نیز در وضعیتی قرار می گیرند که در گذشته و در هنگام رای دادن به قطعنامه های شش گانه قرار داشتند.»
راه حل منطقی، حفظ وحدت ملی و عدم خروج از NPT است
این تحلیلگر ارشد سیاست خارجی در ادامه گفت:« نکته مهم این است که اگر نخواهیم بمب بسازیم و فقط می خواهیم از NPT خارج شویم که اعلام نارضایتی کرده باشیم، یا به طرف مقابل اعلام اعتراض کنیم، وضعیتی را ایجاد می کند که به نفع ما نخواهد بود یعنی نه از امتیازهای خروج از NPT استفاده می کنیم و هم مشکلات جدیدی را برای کشور ایجاد می کنیم. به همین دلیل است که معقدم تصمیم گیری در این زمینه بسیار حساس است چرا که می تواند فشار سیاسی و دیپلماتیک علیه ما را افزایش داده و امنیت ملی کشورمان را تحت تاثیر بگذارد.»
وی افزود:«فکر می کنم راه حل منطقی این باشد که همچنان به همکاری با آژانس ادامه داده و رویکردمان در مقابل سیاست های یک طرفه تروئیکای اروپا، این باشد که با هماری با آژانس بهانه را از آنان بگیریم. حقیقت این است که آلمان، انگلستان و فرانسه، آلت دست آمریکا و اسرائیل محسوب می شوند و سیاست های مدنظر آمریکا و اسرائیل را دنبال می کنند. آمریکا و اسرائیل نمی توانستند اسنپ بک را فعال کنند. بنابراین این ماموریت به تروئیکای اروپا داده شده است. بنابراین ادامه عضویت در NPT می تواند در چارچوب توافقی که در قاهره شکل گرفته رده بندی شود. در عین حال ایران می تواند نگاهی به شرایط داخل کشور داشته باشد و با انجام برخی اصلاحات اقتصادی، سیاسی، فضای مثبتی را برای تاب آوری مردم در برابر فشارهایی که به وجود می آید، ایجاد کند. این موضع منطقی تر است؛ دفاع با اتکا به مردم و اصلاح روشهای غلطی که وجود داشته و استفاده از امکانات داخل کشور برای مدیریت کشور بدون اختلاف های جناحی یا زیر سوال بردن سیاست های کلی کشور. همه سیاست هایی که از سال 1381 به بعد (مقارن با پرونده سازی سیاسی علیه ایران) در پیش گرفتیم، سیاست های کلی نظام بود. نه سیاست های یک شخص یا یک دولت. اغلب تصمیم گیری های اساسی نیز در شورای امنیت ملی انجام می شده است. بهتر است به دنبال وحدت ملی و آگاهی بخشی باشیم. »