چلسی در آستانه انفجار؛ سرمایه‌گذاری میلیاردی، یک برد در ۵ بازی را برنمی‌تابد

چهره یک مدیر در شادی پس از پیروزی در اندوه بعد از شکست در آرامش هنگام بحران در بلوای زمان دگرگونی و در همه حالات، بخشی از شیوه مدیریت اوست. چهره یک مدیر باید این‌گونه باشد و تداعی کننده تصمیم‌هایش! نه باید اخم پس از باختش را تداعی کننده همه تصمیم‌هایش دانست و نه باید به شادی پس از بردش اعتماد داشت.

 

بعد از شکست چلسی مقابل برایتون، یکی از اولین خبرها، رفتن سریع مدیران آبی‌های لندنی به رختکن بود. معلوم نیست با حضور آن‌ها در رختکن چه گفت و گویی میان مدیران چلسی و مربی این تیم و بازیکنانش رد و بدل شده اما اگر خیلی خوش‌بینانه به ماجرا نگاه نکنیم، می‌شود این اقدام فوری را در قالب یک هشدار برای انزو مارسکا به شمار بیاوریم؛ حتی اگر جملات مدیران چلسی در رختکن حامیانه باشد. آن‌ها به توماس توخل فرصت چندانی ندادند؛ به گراهام پاتر هم همین طور و با پوچتینو هم مدارا نکردند.

 

به آمار نقل و انتقالاتی این باشگاه در سال‌های اخیر نگاه می‌کنیم و دلیل این بی‌تابی مدیران چلسی را در می‌یابیم. حدود 630 میلیون یورو برای 3 فصل قبل، بالغ بر 464 میلیون یورو در 2 فصل قبل، کمی بیش‌تر از 281 میلیون یورو هزینه‌های فصل پیش و باز هم فراتر از 330 میلیون یورو تا اینجای فصل جدید از جیب مدیران چلسی برای خرید بازیکنان جدید هزینه شده. با این حجم از هزینه، یک برد در 5 بازی را برنمی‌تابند؛ حتی اگر طرف حسابشان مارسکا و تیم قهرمان جام جهانی باشگاه‌ها باشد.

 

ادعای چلسی در ابتدای فصل، قهرمانی در لیگ برتر انگلیس بود اما تا اینجا شمایل یک مدعی قهرمانی را ارائه نکرده‌اند و این انحراف در مسیر ادعاهای مطرح شده، ظرفیت لغزان کردن صندلی انزو مارسکا را دارد.

 

 

این دومین بار از زمان روی کار آمدن انزو مارسکا، چلسی در 5 مسابقه متوالی فقط یک برد کسب می‌کند. با این وجود بازتاب این دوره دوم ناکامی برای مارسکا و چلسی بیش‌تر به چشم می‌آید چون با قهرمانی در جام جهانی، اعلام کردند دیگر فقط در مسیر ساخت و ساز نیستند و به سطحی از بلوغ برای بالای سر بردن جام‌ها رسیده‌اند.

 

چلسی در 3 بازی آخرش در لیگ برتر هیچ بردی نداشته و در 5 بازی آخر در همه رقابت‌ها فقط یک پیروزی مقابل تیم کوچک لینکولن‌سیتی رقم زده. آبی‌ها در این 5 مسابقه هرگز کلین‌شیت نداشته‌اند و فقط یک بار در مقابل همان تیم بی‌ادعای لینکولن موفق شدند در جریان مسابقه کم‌تر از 2 گل دریافت کنند.

 

وضعیت بحرانی به نظر می‌رسد و مارسکا اگر شغلش را دوست دارد، باید برای این شرایط تدبیری به کار بگیرد. میانگین امتیاز توماس توخل، وقتی از نیمکت شیرهای لندنی برکنار می‌شد 2.08 امتیاز از هر بازی بود. با این حساب انزو مارسکا با 1.99 امتیاز از هر مسابقه هیچ تضمینی برای بقای قطعی روی نیمکت چلسی نخواهد داشت.

 

او باید اوضاع را هر چه سریع‌تر تغییر دهد. چلسی در 2 بازی آینده‌اش ابتدا به مصاف بنفیکا با هدایت مورینیو می‌رود و سپس مجبور است در خانه پذیرای لیورپول صدرنشین و مدعی باشد. این زنگ خطر بزرگی برای موقعیت شعلی مارسکاست و او باید از این 2 جدال بزرگ، دستکم یک پیروزی ارزشمند بیرون بکشد تا از بحرانی‌تر شدن شرایط و مطرح شدن زمزمه‌های برکناری مصون بماند. کارنامه برکناری‌ها روی نیمکت چلسی به سرمربی کنونی این تیم می‌گوید؛ مراقب باش، آقای مارسکا. اینجا هوا زود سرد می‌شود!