نسخه چاپی
ارسال به دوستان
قسم به دانه‌های خاک مادرم، داستانهای کثیف پخش شده ساختگی و کذب است / به ترکیه آمدم تا چشم در چشم پدرم که آنجا زندگی می‌کند، بگویم این داستانها دروغ است و پسرش همان انسانی‌ست که توقع دارد
پژمان جمشیدی در اولین واکنش به اتهام تجاوز توسط یک مادر و دختر واکنش نشان داد و از دلایل رفتنش به خارج از کشور گفت.
«سلام خدمت مردم خوب و شریف کشورم در هرکجای جهان که هستید.
با نهایت احترام و عشق
با اینکه سالهاست از فضای مجازی دور هستم فقط و فقط و فقط به احترام شما عزیزان لازم دیدم که از این طریق در رابطه با تهمت کثیفی که به من زده شده ، نه برای دفاع از خود که هرگز نیاز نمیبینم چون من عادت کردم با سكوت واقعيات بگم، بلکه میخوام توضیحی در رابطه با تهمتی که به من زده شده و به دلیل اینکه اسم بنده کامل در اون قید شده اینجا خدمتتون عرض کنم.
نکته اولی که باید بگم این که این موضوع یک مسئله حقوقی است. دستگاه محترم قضایی در حال رسیدگی به پرونده است تا صدور حکم نهایی من صبور و در عین حال مطیع قانون هستم خواسته ام از شما هم اینه که به احترام قانون، این امر رو رعایت کنید و صبر داشته باشید.
نکته دوم درباره مصاحبه اخیری است که شخص شاکی و مادر محترمشون انجام دادن با صراحت و با قسم به دونه هاي خاك مادرم همه داستان بیان شده ساختگي و کذب محض است، از داستان کثیف داخل منزل من تا نتیجه پزشکی قانونی که تمامیه نتایج پزشکی قانونی در پرونده موجوده دقيقا خلاف آن چیزی که به دروغ مدعی شدن. و من بنظرم انقدر غير واقعي بودن این مصاحبه واضح و مبرهنه که نيازي به توضیح بیشتر نمیبینم بخصوص که حالا این پرونده يك پرونده قضايي است و بنده خودمو مجاز به توضیح بیشتر نمیبینم.
نکته آخر اینکه من تمام اقوام درجه یک ام، پدرم برادرم، خواهرم و بچه هاشون خارج از ایران زندگی میکنند نزدیک به ده ساله بخاطر فقط سينما نتونستم برم و ببینمشون. واجبترين وظيفم الان اینه که بعد از این داستانها برم دستبوسي پدر عزیزم و مستقیم تو چشمشون بگم که این داستانهای دروغ و ساختگی به اون شکلی که من رو متهم کردند نبوده و پسرش همون انسانیه که توقع داره.
من به طور قانونی از کشور خارج شدم اونم برای مدت کوتاهی تا خانواده ام رو ببينم. ولي خيلي زود بر میگردم جایی که خاکش، مردمش و تمام هست و نیستش دوست دارم و میپرستم خواستم اینم بگم که شما عزیزان بدونید چرا رفتم و شك نداشته باشید که من تا زنده ام خونه و خاکم با تمام دنیا عوض نمیکنم.
در نهایت من مطیع قانون کشورم هستم و مطیع دستورات دستگاه محترم قضایی هر زمان که دستور بدند و من رو احضار کنند من پیروی خواهم کرد .
خیلی دوستون دارم آرزوم اینه که یک روز بتونم با آرامش بیشتر باهاتون بگم و بخندم و فراموش نکنید من مرگم روزيه كه جلوي مردم کشورم شرمنده بشم و هرگز به لطف آفریدگار اون روز تا ابد نخواهد اومد.
فرزند کوچک شما
پژمان»
