یک دلواپس: اُشهَد بالله میخواهم مذاکرات به نتیجه برسد
کریمیقدوسی قسم جلاله یاد کرد و میگوید: «اُشهد بالله من میخواهم مذاکرات به نتیجه برسد». پاسخهای کریمیقدوسی به سؤالاتی که در حاشیه جلسه علنی دیروز پرسیدیم را در ادامه میخوانید:
برخی از نمایندگانی که طرح پیشنهادی شما
را امضا کرده بودند، گفتهاند این طرح را بهعنوان طرحی سهفوریتی امضا
نکردهاند و به ارائه این طرح با قید سهفوریت اعتراض داشتند. ماجرا چه
بود؟
قبل از اینکه من این طرح را برای امضا پیش نمایندگان ببرم، با خبرگزاری
فارس مصاحبه کردم و گفتم طرحی سهفوریتی تهیه کردهام. روزنامه کیهان هم
دراینباره با من مصاحبه کرد و تیتر اول روزنامه کیهان یک روز قبل از جلسه
مجلس همین بود و عالم و آدم خبردار شدند که طرحی سهفوریتی در راه است.
وقتی هم به صحن آمدیم، بالای طرح نوشته بودیم سهفوریتی و من با ٧٠ نفر و
با هر نفر بین پنج تا ٢٠ دقیقه صحبت کردم و تشریح و تحلیل کردم و بعضیها
جدا از توضیح من خودشان طرح را خواندند. در بین ٨٠ نفری که طرح را امضا
کردند، حداکثر ١٠ نفر تأکید داشتند طرح با دوفوریت ارائه شود. حدود ١٠ نفر
هم تأکید داشتند با همین سهفوریت تقدیم شود. چندین نفر هم مثل آقای
حسینیان گفتند دوفوریت یا سهفوریتش مهم نیست، مهم این است که تهدید
آمریکاییها متوقف شود. اکثر افراد هم اظهارِنظری درباره فوریت نکردند.
اما برخی از امضاکنندگان میگویند بهعنوان نامه یا بیانیه آن را امضا کردهاند.
این یک طرح بوده و مطلقا بیانیه نبوده است. اگر کسی یک امضای جعلی بین امضاها پیدا کرد، من را به دادگاه معرفی کند.
آقای بیگلری گفته است من امضا نکردم، ولی اسمم بین امضاکنندهها آمده و
آقای سلیمی هم گفته بهعنوان طرح سهفوریتی از ایشان امضا گرفته نشده است.
اتفاقا اصلا سراغ آقای بیگلری نرفتم. سراغ آقای بیاتیان رفتم و آقای بیگلری
خودش آمد و طرح را امضا کرد. آقای سلیمی هم ازجمله کسانی بود که دید بالای
طرح نوشته شده است سهفوریتی و با من بحث کرد که باید دوفوریتی باشد. من
گفتم آخر کار جمع نظرات را میگیریم، ضمن اینکه عنوان طرح توسط طراحان
پیشنهاد داده میشود و ممکن است مجلس به سهفوریت رأی ندهد و وقت رأیگیری
ممکن است مثل همه طرحهای دوفوریتی دیگر، مثلا سهفوریتش رأی نیاورد و مجلس
به دو یا یک فوریتش رأی بدهد. بنابراین نیاز نبود قشقرق به راه بیندازید.
صبر میکردید طرح به صحن بیاید و مجلس درباره آن تصمیم بگیرد. ما فقط
میخواستیم مذاکرهکنندگان در یک فضای امن و بدون تهدید به مذاکره ادامه
دهند.
زمان تیم مذاکرهکننده قبلی هم مدام گفته میشد گزینه نظامی روی میز است،
ولی کسی حرف از توقف مذاکرات نمیزد. چطور الان که این تهدیدها از سوی
مقامهای عالیرتبه دولت آمریکا صورت نمیگیرد و چند نماینده کنگره تهدید
میکنند، بحث توقف مذاکرات را مطرح کردید؟
الان تهدیدات ١٠ برابر بیشتر شده است.
خواهشم این است هرچه میگویم، بدون سانسور بنویسید چون معمولا در حرفهای
ما دست میبرید. ما آن زمان اینها را آوردیم در بغداد.
میخواستیم بگوییم این همان بغدادی است که با مرکزیتش، هشتسال علیه ما
جنگیدید و حالا ما آوردیمت اینجا که بنشینی مذاکره کنی، چون دست ما برتر
بود. الان ما را بردند به لوزان؛ لوزان جایی است که وقتی میخواستند
امپراتوری عثمانی را درهم بپیچانند، سندش را آنجا امضا کردند، اینها در
دیپلماسی معنا دارد. همزمان با اینها تهدید میکنند، اما عنوان طرح، توقف
مذاکرات نیست. فقط تأکید این ماده واحده این است که آمریکاییها حین مذاکره
تهدید نکنند، چون منطق مذاکره با تهدید سازگاری ندارد. همین شب گذشته رژیم
صهیونیستی مردم ایران را به حمله با بمب اتم تهدید کرده است. این نباید
ادامه پیدا کند. وقتی کسی آمد جلوی خانه شما و تهدید کرد، یک روز یا دو روز
میتوانید بیتفاوت باشید، ولی روز سوم یک هایوهویی میکنید. شما بدون
اینکه بدانید طرح چیست، آمدید نوشتید طرح توقف مذاکرات و با این حرف، مجلس
را زیر سؤال بردید.
ما فقط انتقادات برخی از همکاران شما درباره نحوه جمعآوری امضا برای این
طرح را پوشش دادیم و آنها هم مثل شما از جایگاه نماینده مجلس صحبت کردند.
حالا چرا شما به فکر طرح سهفوریتی افتادید؟ یعنی تهدیدات اینقدر جدی
بود؟
ببینید همین دیروز اوباما اعلام کرد بهدنبال توافقی هستند که ما را تحت
بازرسیهای بیسابقه قرار دهند. این یعنی تهدید و به عقیده من اگر از اول
انقلاب تا امروز، یکبار ارائه طرح سهفوریتی، لزومی داشته، همین الان است.
اما ممکن است در صحن نمایندگان این نظر را قبول نداشته باشند و به دو
فوریتش رأی بدهند. الان هم داریم سه طرح را در کمیسیون باهم تلفیق میکنیم
که باهم به یک طرح تبدیل شود و به صحن بیاید.
الان وضعیت امضاهای طرح سهفوریتی شما چگونه است؟
من همین امروز (یکشنبه) از اداره قوانین مجلس پرونده طرح را گرفتم و دیدم
حدود ١٠ نفر امضای خودشان را پس گرفتهاند. ابتدا با اینکه طرح ٨٠ امضا
داشت، در مصاحبه به اشتباه گفتم ٧٠ امضا دارد. الان با پسگرفتن این ١٠
امضا، تازه همان چیزی شده است که من از اول گفتم، یعنی همان ٧٠ امضا پای
طرح هست، البته در طرحهایی که من امضا برایشان جمع میکنم، معمولا بالای
صد یا ١٥٠ امضا جمع میشود، ولی اینبار عجله داشتم. من اشهد بالله به فکر
آینده شما جوانها هستم و میخواهم توافق خوب بشود، نه اینکه جناحی فکر
کنم. ما داریم از دولت حمایت میکنیم. ما اشهد بالله حتما میخواهیم مذاکره
به نتیجه برسد. حتما میخواهیم تحریمها برداشته شود و تهدیدات دور شود.
من میخواستم به شما جوانها بگویم که خودتان را فدای این سایتها و
روزنامهها نکنید. فردا که ملت توفانی شوند، درِ تمام اینها بسته میشود.
شما دقت کنید و منافع ملی را رعایت کنید. سرنوشت کشورتان دارد رقم میخورد،
چرا میخواهید بین نمایندگان اختلاف بیندازید؟
ما فقط نظرات نمایندگان دیگر را بازتاب دادیم. اگر مخالفت آقای لاریجانی و
برخی نمایندگان اعلام نمیشد و ما چنین اخباری را منتشر میکردیم، حرف شما
درست بود.
آقای لاریجانی هم با اصل حرکت موافق بود و به خود من گفت این شمشیر را زود
غلاف نکنید، بلکه به حرکت خود ادامه دهید. البته سهفوریتیبودنش دراختیار
ماست و ممکن است لحظه آخر دوفوریتیاش کنیم. شما چرا اصل دفاع را بههم
زدید؟ من از صبح با همه آنهایی که مصاحبه کرده بودند، صحبت کردم. آقای
کوثری و آقای آقامحمدی و آقای سلیمی، دیدند که نوشته سهفوریتی و گفتند
دوفوریتی باشد. آقای نقویحسینی، جزء کسانی بود که اصلا اظهارِنظر نکرد.
آنهایی که گفتند حتما سهفوریتی باشد، آقای کوچکزاده بود و آقای ابوترابی
نماینده نجفآباد و آقای بیگی، نماینده شاهیندژ که داد زد آقای
کریمیقدوسی، آن طرح سهفوریتی را بیاور من امضا کنم. شما چطور جرئت
میکنید بگویید من امضا جعل کردهام؟ طرحی که کلا به ١٥ امضا نیاز دارد،
نیاز به جعل امضا دارد؟ شما آتشبیار معرکه هستید.
-------------------------------------
توضیح «یوناتن بتکلیا» درباره چگونگی امضای طرح کریمیقدوسی
یوناتن بتکلیا، نماینده اقلیت دینی آشوریان و کلدانی در مجلس، ازجمله نمایندگانی است که نامش میان امضاکنندگان طرح سهفوریتی کریمیقدوسی به چشم میخورد. بتکلیا، روز گذشته و در حاشیه جلسه علنی مجلس درباره امضای این طرح به «شرق» گفت: «آقای کریمیقدوسی به بنده گفتند این را امضا کنید. من پرسیدم این چیست؟ گفتند که حمایت از فرمایشات آقا در محکومیت تهدیدات حین مذاکره است. من هم گفتم چشم و امضا کردم. آقای بگلریان، نماینده ارامنه، و آقای دکتر محبی هم کنار من نشسته بودند و هر سه بدون اینکه اصلا متن را بخوانیم، بهعنوان حمایت از فرمایشات آقا، آن را امضا کردیم، اما اصلا به ما گفته نشد این یک «طرح» است. چون وقتی میگویند حمایت، یعنی یا نامه است یا بیانیه. بعدازظهر آن روز با من تماس گرفته شد و گفتند شما طرح سهفوریتی قطع مذاکرات را امضا کردهاید. گفتم من هروقت تیم مذاکرهکننده از سفر برگشته است، هم در قالب نامه به رئیسجمهور و آقای دکتر ظریف و هم در قالب مصاحبه، از این تیم تقدیر و تشکر کردهام. من همان موقع تکذیب کردم و گفتم من هیچ طرحی را امضا نکردهام. گلایه خودم را هم به آقای کریمیقدوسی گفتم و به ایشان گفتم کار اشتباهی کردید بدون گفتن موضوع به ما، از ما برای یک طرح امضا گرفتید. ایشان گفت مگر خودت امضا نکردی؟ من هم گفتم شما گفته بودید حمایت از فرمایشات مقاممعظمرهبری است و ما هم امضا کردیم. الان هم اگر رهبری بگویند مذاکرات باید قطع شود، من هم زیر نامه حمایت از آن را امضا میکنم، ولی وقتی مذاکرات زیر نظر آقا انجام میشود، چرا باید ما زیر طرح توقف مذاکرات را امضا کنیم؟ این موضوع را به رئیس محترم مجلس هم گفتهام و مسئله از نظر من تمام شده است.
*شرق