نسخه چاپی
ارسال به دوستان
نشنال اينترست:
عربستان از کره شمالي سلاح هسته‌اي می‌خرد؟
در حالي که مقامات عربستان اخيرا با سوار شدن بر موج مانور کشورهاي غربي عليه برنامه صلح آميز هسته‌اي ايران، اعلام کرده‌اند همه گزينه‌ها روي ميز است، بازار گمانه زني‌ها درباره ميل سعودي‌ها به دستيابي به سلاح‌هاي هسته‌اي داغ است و اينبار علاوه بر پاکستان يک پايگاه خبري آمريکايي توضيح داده است که عربستان براي دستيابي به سلاح هسته‌اي متوسل به کره شمالي خواهد شد.
به گزارش پايگاه خبري «تيک» (Tik.ir)، پايگاه اينترنتي نشنال اينترست آمريکا، مقاله‌اي را به قلم "زاخاري کک" منتشر کرده که در آن نوشته شده است:
«مقامات عربستان نه تنها به دنبال رفع نگراني درباره تلاش خود براي دستيابي به سلاح هسته‌اي نبودند بلکه به جاي آن بارها اين موضوع را تکرار کردند. تقريبا همه کساني که نگران دستيابي عربستان به سلاح هسته‌اي هستند تصديق مي‌کنند که رياض خودش به دنبال ساختن بمب اتمي نخواهد بود و به جاي آن اين اتفاق نظر وجود دارد که عربستان از پاکستان سلاح هسته‌اي مي‌خرد با اين حال نگراني‌ها درباره پيمان هسته‌اي محرمانه ميان عربستان و پاکستان چيز جديدي نيست و حتي به دهه‌هاي 1970 و 1980 برمي‌گردد اما در يک دهه گذشته بيش از هر زمان برجسته شده است. من در اين مقاله استدلال مي‌کنم که اين مفهوم دور از ذهن است. با وجود آنکه عربستان تمايل به خريد زرادخانه هسته‌اي از پاکستان دارد اما اسلام آباد دليلي براي آنکه سلاح هسته‌اي به رياض بفروشد، ندارد. قبل از هر چيز بايد گفت که پاکستان از اين بابت نگران است که زرادخانه هسته‌اي‌اش به منظور تاب آورن در مقابل حملات هند و يا آمريکا بيش از حد کوچک است.
از طرف ديگر فروش سلاح هسته‌اي به عربستان منجر به واکنش منفي بي‌سابقه اکثر کشورهاي جامعه بين‌الملل به ويژه آمريکا و چين که حاميان مهم پاکستان هستند، خواهد شد. اين کار همچنين باعث خشم ايران مي‌شود و ايران از جايگاه خوبي براي تلافي کردن اقدام پاکستان از راه‌هاي مختلف برخوردار است. در ماه آوريل هنگامي که اسلام آباد از شرکت دادن سربازان خود در کمپين نظامي عربستان عليه يمن امتناع کرد نگراني‌ها درباره فروش سلاح هسته‌اي از سوي پاکستان به عربستان کمرنگ شد.
اگر پاکستان از فرستادن حتي يک مجموعه نيروي نمادين براي مشارکت در حملات تحت رهبري عربستان عليه يمن خودداري مي‌کند مطمئنا ارزشمندترين دارايي‌هاي نظامي‌اش را به رياض نخواهد داد.
اما بايد گفت در حالي که عربستان قادر به خريد سلاح هسته‌اي از پاکستان نيست اما شانس بيشتري دارد تا اين سلاح را از کره شمالي بخرد. دلايل متقني وجود دارند براي آنکه باور کنيم کره شمالي چنين درخواستي را خواهد پذيرفت. کره شمالي سابقه زيادي در گسترش تکنولوژي هسته‌اي از جمله در خاورميانه دارد. پيونگ يانگ به ساخت راکتور هسته‌اي سوريه که اسرائيل در حملات هوايي در سال 2011 از بين برد کمک کرده است.
همچنين کره شمالي در کارنامه خود فروش تکنولوژي نظامي پيشرفته نظير موشک‌هاي بالستيک به چند کشور جهان را دارد. از طرف ديگر عربستان مي‌تواند يک حامي بسيار باارزش براي کره شمالي باشد.
کيم جونگ اون، رهبر کره شمالي تلاش دارد تا اقتصاد اين کشور را به ويژه براي نخبگان کره شمالي تقويت کند تا اين مساله باعث افزايش حمايت از حکومتش شود. با اين حال اين تلاش از زماني که چين به دنبال رسيدن شي جينپينگ به رياست جمهوري در سال 2012 موضعي سرسختانه عليه کره شمالي اتخاذ کرد، با دشواري بسياري رو به رو شد.
پيونگ يانگ به دنبال آن است تا جايگزين‌هاي مناسبي براي چين پيدا کند اما تاکنون شانس چنداني در اين زمينه نداشته است. اگرچه روسيه به نظر مي‌رسد که خواهان تقويت روابط با کره شمالي است اما مشکلات مالي روسيه توانايي آن براي کمک اقتصادي به کره شمالي به منظور جبران از دست دادن کمک‌هاي چين را محدود ساخته است. در اين ميان کره جنوبي نيز متمايل به محدود کردن روابط اقتصادي خود با کره شمالي در غياب امتيازات چشمگير پيونگ يانگ در زمينه برنامه هسته‌اي خود است.
عربستان هيچ يک از اين محدوديت‌ها را ندارد. عربستان برخلاف کره جنوبي از سوي برنامه هسته‌اي کره شمالي آشکارا تهديد نمي‌شود و برخلاف روسيه نيز با مشکلات مالي بزرگ رو به رو نيست. در حقيقت عربستان آکنده از دلارهاي نفتي است که موجب شده مقام سومين ذخيره بزرگ ارز جهان را پس از چين و ژاپن کسب کند.
اگرچه عربستان از اين دلارها براي تخفيف اثر کاهش قيمت نفت استفاده مي‌کند اما همچنان 708 ميليارد دلار ذخيره ارزي دارد که مطمئنا براي حمايت چشمگير از کره شمالي کافي است.
عربستان همچنين مي‌تواند از کره شمالي ديگر حمايت‌هاي ارزشمند را به عمل آورد به عنوان مثال کارگران خارجي بالغ بر نيمي از نيروي کارگري عربستان را تشکيل مي‌دهند و کارگران کره شمالي در صورت کار کردن در عربستان مي‌توانند يک منبع مهم ارز خارجي براي اين کشور باشند. در حقيقت اين يکي از تاکتيک‌هاي ارجح حکومت کيم جونگ اون براي دور زدن تحريم‌هاي بين‌المللي بوده است. موسسه مطالعات سياسي اسان توضيح داده است: درآمدهاي اين کارگران در قالب حواله فرستاده نمي‌شوند بلکه توسط دولت تخصيص پيدا کرده و در قالب پول نقد حجيم به اين کشور باز مي‌گردد که اين نقض فاحش تحريم‌هاي سازمان ملل است.
برخي برآوردها حاکي از آن هستند که بالغ بر 65 هزار کارگر کره شمالي در خارج از اين کشور در 40 کشور مختلف مشغول به کار هستند و از زمان به قدرت رسيدن کيم جونگ اون اين رقم دو برابر و يا حتي سه برابر شده است.
با اين حال به گفته موسسه اسان عربستان حتي جزو 10 کشور اول به کار گيرنده نيروي کار کره شمالي نيست. تغيير اين مساله باعث تقويت چشمگير حکومت کيم جونگ اون خواهد شد.»
*ايسنا
به گزارش پايگاه خبري «تيک» (Tik.ir)، پايگاه اينترنتي نشنال اينترست آمريکا، مقاله‌اي را به قلم "زاخاري کک" منتشر کرده که در آن نوشته شده است:
«مقامات عربستان نه تنها به دنبال رفع نگراني درباره تلاش خود براي دستيابي به سلاح هسته‌اي نبودند بلکه به جاي آن بارها اين موضوع را تکرار کردند. تقريبا همه کساني که نگران دستيابي عربستان به سلاح هسته‌اي هستند تصديق مي‌کنند که رياض خودش به دنبال ساختن بمب اتمي نخواهد بود و به جاي آن اين اتفاق نظر وجود دارد که عربستان از پاکستان سلاح هسته‌اي مي‌خرد با اين حال نگراني‌ها درباره پيمان هسته‌اي محرمانه ميان عربستان و پاکستان چيز جديدي نيست و حتي به دهه‌هاي 1970 و 1980 برمي‌گردد اما در يک دهه گذشته بيش از هر زمان برجسته شده است. من در اين مقاله استدلال مي‌کنم که اين مفهوم دور از ذهن است. با وجود آنکه عربستان تمايل به خريد زرادخانه هسته‌اي از پاکستان دارد اما اسلام آباد دليلي براي آنکه سلاح هسته‌اي به رياض بفروشد، ندارد. قبل از هر چيز بايد گفت که پاکستان از اين بابت نگران است که زرادخانه هسته‌اي‌اش به منظور تاب آورن در مقابل حملات هند و يا آمريکا بيش از حد کوچک است.
از طرف ديگر فروش سلاح هسته‌اي به عربستان منجر به واکنش منفي بي‌سابقه اکثر کشورهاي جامعه بين‌الملل به ويژه آمريکا و چين که حاميان مهم پاکستان هستند، خواهد شد. اين کار همچنين باعث خشم ايران مي‌شود و ايران از جايگاه خوبي براي تلافي کردن اقدام پاکستان از راه‌هاي مختلف برخوردار است. در ماه آوريل هنگامي که اسلام آباد از شرکت دادن سربازان خود در کمپين نظامي عربستان عليه يمن امتناع کرد نگراني‌ها درباره فروش سلاح هسته‌اي از سوي پاکستان به عربستان کمرنگ شد.
اگر پاکستان از فرستادن حتي يک مجموعه نيروي نمادين براي مشارکت در حملات تحت رهبري عربستان عليه يمن خودداري مي‌کند مطمئنا ارزشمندترين دارايي‌هاي نظامي‌اش را به رياض نخواهد داد.
اما بايد گفت در حالي که عربستان قادر به خريد سلاح هسته‌اي از پاکستان نيست اما شانس بيشتري دارد تا اين سلاح را از کره شمالي بخرد. دلايل متقني وجود دارند براي آنکه باور کنيم کره شمالي چنين درخواستي را خواهد پذيرفت. کره شمالي سابقه زيادي در گسترش تکنولوژي هسته‌اي از جمله در خاورميانه دارد. پيونگ يانگ به ساخت راکتور هسته‌اي سوريه که اسرائيل در حملات هوايي در سال 2011 از بين برد کمک کرده است.
همچنين کره شمالي در کارنامه خود فروش تکنولوژي نظامي پيشرفته نظير موشک‌هاي بالستيک به چند کشور جهان را دارد. از طرف ديگر عربستان مي‌تواند يک حامي بسيار باارزش براي کره شمالي باشد.
کيم جونگ اون، رهبر کره شمالي تلاش دارد تا اقتصاد اين کشور را به ويژه براي نخبگان کره شمالي تقويت کند تا اين مساله باعث افزايش حمايت از حکومتش شود. با اين حال اين تلاش از زماني که چين به دنبال رسيدن شي جينپينگ به رياست جمهوري در سال 2012 موضعي سرسختانه عليه کره شمالي اتخاذ کرد، با دشواري بسياري رو به رو شد.
پيونگ يانگ به دنبال آن است تا جايگزين‌هاي مناسبي براي چين پيدا کند اما تاکنون شانس چنداني در اين زمينه نداشته است. اگرچه روسيه به نظر مي‌رسد که خواهان تقويت روابط با کره شمالي است اما مشکلات مالي روسيه توانايي آن براي کمک اقتصادي به کره شمالي به منظور جبران از دست دادن کمک‌هاي چين را محدود ساخته است. در اين ميان کره جنوبي نيز متمايل به محدود کردن روابط اقتصادي خود با کره شمالي در غياب امتيازات چشمگير پيونگ يانگ در زمينه برنامه هسته‌اي خود است.
عربستان هيچ يک از اين محدوديت‌ها را ندارد. عربستان برخلاف کره جنوبي از سوي برنامه هسته‌اي کره شمالي آشکارا تهديد نمي‌شود و برخلاف روسيه نيز با مشکلات مالي بزرگ رو به رو نيست. در حقيقت عربستان آکنده از دلارهاي نفتي است که موجب شده مقام سومين ذخيره بزرگ ارز جهان را پس از چين و ژاپن کسب کند.
اگرچه عربستان از اين دلارها براي تخفيف اثر کاهش قيمت نفت استفاده مي‌کند اما همچنان 708 ميليارد دلار ذخيره ارزي دارد که مطمئنا براي حمايت چشمگير از کره شمالي کافي است.
عربستان همچنين مي‌تواند از کره شمالي ديگر حمايت‌هاي ارزشمند را به عمل آورد به عنوان مثال کارگران خارجي بالغ بر نيمي از نيروي کارگري عربستان را تشکيل مي‌دهند و کارگران کره شمالي در صورت کار کردن در عربستان مي‌توانند يک منبع مهم ارز خارجي براي اين کشور باشند. در حقيقت اين يکي از تاکتيک‌هاي ارجح حکومت کيم جونگ اون براي دور زدن تحريم‌هاي بين‌المللي بوده است. موسسه مطالعات سياسي اسان توضيح داده است: درآمدهاي اين کارگران در قالب حواله فرستاده نمي‌شوند بلکه توسط دولت تخصيص پيدا کرده و در قالب پول نقد حجيم به اين کشور باز مي‌گردد که اين نقض فاحش تحريم‌هاي سازمان ملل است.
برخي برآوردها حاکي از آن هستند که بالغ بر 65 هزار کارگر کره شمالي در خارج از اين کشور در 40 کشور مختلف مشغول به کار هستند و از زمان به قدرت رسيدن کيم جونگ اون اين رقم دو برابر و يا حتي سه برابر شده است.
با اين حال به گفته موسسه اسان عربستان حتي جزو 10 کشور اول به کار گيرنده نيروي کار کره شمالي نيست. تغيير اين مساله باعث تقويت چشمگير حکومت کيم جونگ اون خواهد شد.»
*ايسنا
