کد خبر: ۴۲۸۹۴۵
تاریخ انتشار: ۲۴ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۱:۲۶
printنسخه چاپی
sendارسال به دوستان
تعداد بازدید: ۲۸

دلیل اصلی خشم امارات از نتانیاهو چیست؟

پس از لشکرکشی ارتش اسرائیل به نوار غزه و قلدری آن‌ها در جنگ نسل کشی و پاکسازی نژادی، از سه کشور عربی انتظار می‌رفت که همه کشور‌های عربی عادی کننده روابط با اسرائیل، این روابط را قطع کنند و همانند کشور‌های غیرعربی و غیراسلامی نظیر آفریقای جنوبی، بولیوی، شیلی، ونزوئلا و کلمبیا سفارتخانه‌های خود را فورا ببندند، اما این کار را نکردند.

پس از لشکرکشی ارتش اسرائیل به نوار غزه و قلدری آن‌ها در جنگ نسل کشی و پاکسازی نژادی، از سه کشور عربی انتظار می‌رفت که همه کشور‌های عربی عادی کننده روابط با اسرائیل، این روابط را قطع کنند و همانند کشور‌های غیرعربی و غیراسلامی نظیر آفریقای جنوبی، بولیوی، شیلی، ونزوئلا و کلمبیا سفارتخانه‌های خود را فورا ببندند، اما این کار را نکردند.
مصر، قطر و امارات متحده عربی با تازه‌ترین درخواست وقیحانه اسرائیل از این سه کشور برای تشکیل یک سیستم مدیریتی مشترک جهت اداره نوار غزه زیر سایه مدیریت نظامی و امنیتی اسرائیل پس از نابودی «جنبش حماس» و حاکمیت آن در این منطقه مخالفت کردند.
به نقل از رای الیوم، عبدالباری عطوان در رای الیوم نوشت: «بنیامین نتانیاهو با این سه کشور با رویکرد ارباب رعیتی برخورد می‌کند که گویی هیچ حاکمیت و قدرتی از خود ندارند و این همان تفسیر ما از بیانیه خشمگینانه شیخ عبدالله بن زاید وزیر امور خارجه امارات متحده عربی در روز گذشته است.»

شیخ بن زاید در این بیانیه دعوت نتانیاهو از کشورش برای مشارکت در اداره غزه تحت رهبری رژیم اشغالگر و ارتش آن را که بدون مشورت با آن صورت گرفت، محکوم کرد و با لهجه‌ای که از زمان امضای توافق عادی سازی روابط بین طرفین سابقه نداشت، آورد: «نتانیاهو فاقد هرگونه وجاهت قانونی برای اتخاذ نظیر چنین اقدامی است؛ اقدامی که زمینه پوشش عربی برای حضور اسرائیل در نوار غزه را فراهم می‌کند.»
اقدام سه کشور عربی خوب است، اما کافی نیست
این مخالفت رسمی سه کشور عربی گام خوبی است، اما کافی نیست، چون پس از لشکرکشی ارتش اسرائیل به نوار غزه و قلدری آن‌ها در جنگ نسل کشی و پاکسازی نژادی، از آن‌ها انتظار می‌رفت که همه کشور‌های عربی عادی کننده روابط با اسرائیل، این روابط را قطع کنند و همانند کشور‌های غیرعربی و غیراسلامی نظیر آفریقای جنوبی، بولیوی، شیلی، ونزوئلا و کلمبیا سفارتخانه‌های خود را فورا ببندند، اما این کار را نکردند.

نتانیاهو پس از هفت ماه از حمله نیرو‌های نازی ارتش این رژیم به نوار غزه هیچ سودی عایدش نشده و به هیچ یک از اهداف خود که مهمترین آن‌ها «نابودی حماس» و «بازگرداندن اسرای بازداشتی» بوده، دست نیافته است و به همین دلیل هیچ وجاهت قانونی و اخلاقی برای دستور دادن به کشور‌های عربی برای سرپوش گذاشتن بر ناکامی و شکست خود و کشاندن آن‌ها به دام بی رحمانه غزه را ندارد.

غافلگیری‌های بیشتری در راه است
نکته قابل توجه این است که در حالی که این کشور‌ها از خطر این تله آگاه هستند و به دلیل عواقب وخیم آن از افتادن در آن خودداری می‌کنند، متاسفانه مقامات رام الله (تشکیلات خودگردان) به اجرای دستورات «معلم» اسرائیلی متعهد هستند و سرلشکر ماجد فرمانده نیروی آن‌ها برای اعزام بیش از پنج هزار سرباز برای نظارت بر امنیت غزه به عنوان جایگزین حماس آماده می‌شوند. موضوع عجیب این است که سرلشکر فرج فرمانده به اصطلاح سرویس اطلاعاتی تشکیلات خودگردان نمی‌داند که نیرو‌های امنیتی حماس کنترل بیشتر مناطق نوار غزه را به دست گرفته اند و آخرین آن‌ها شهر خانیونس و روستا‌های مجاور آن پس از فرار نیرو‌های اشغالگران بوده است.

رژیم اشغالگر کنترل نوار غزه را به دست نگرفته و نخواهد گرفت که برای مدیریت آن برنامه ریزی کند و به زودی هم شکست خورده از آن خارج خواهد شد و نیرو‌های مقاومت پس از فرار آن‌ها از شهرک‌های غلاف غزه در جنوب و الجلیل در شمال و در همه دریا‌ها و اقیانوس آنها، به تعقیب آن‌ها ادامه خواهند داد درست همان کاری که اکنون نیروی دریایی یمن انجام می‌دهد و روز‌ها و هفته‌های آینده پر از غافلگیری در بیشتر جبهه‌ها خواهد بود.

نتانیاهو شهر رفح را نمی‌شناسد
حمله اخیر نیرو‌های ارتش اسرائیل به رفح که تحت بهانه نابودی چهار تیپ وابسته به جنبش حماس صورت گرفت، بهتر از تهاجم مشابه در خان یونس و اردوگاه‌های مرکزی و جبالیا و غزه و مناطق آن بویژه الزیتون و الشجاعیه نخواهد بود، زیرا مقاومت برای مقابله با این حمله در آمادگی کامل به سر می‌برد. این موضوع را یکی از فرماندهان میدانی مقاومت در غزه عنوان کرده و از طریق یک منبع موثق در فرماندهی حماس نیز به ما رسیده است.

ما که یکی از فرزندان اردوگاه رفح هستیم، می‌گوییم که نتانیاهو، این شهر، تاریخ آن و صلابت شیران و شجاعت آن‌ها را نمی‌شناسد و کاش خاطرات آریل شارون استاد و معلم خود را درباره تجربه اش از این شهر پس از اشغال آن در سال ۱۹۶۷ میلادی را بخواند که چگونه نیرو‌های مقاومت شبانه کنترل آن را به دست گرفتند.

یکی از دوستان قدیمی من در شهر رفح در یک تماس تلفنی به من خبر داده است که از طریق یک تماس تلفنی از او و خانواده اش خواسته شده است که ظرف دوازده ساعت خانه‌های خود را تخلیه کنند وإلا بر سرشان خراب خواهد شد. خانه‌های آن‌ها تخریب شد، اما پس از تخلیه آن‌ها صورت گرفت، اما همین دوست تاکید کرد که روحیه‌ها بالاست و ایمان به پیروزی در اوج خود قرار دارد.

در مورد سرخوردگی از رژیم‌های عربی و هم دستی مستقیم و غیرمستقیم بیشتر آن‌ها با اشغالگران صحبت نخواهیم کرد بلکه درباره دستاورد‌های مقاومت در شمال سخن خواهیم گفت جایی که امروز دو تانک اسرائیلی و یک پایگاه سربازان اسرائیلی نابود شد و شمار زیادی از آن‌ها کشته شدند و با بالگرد به بیمارستان‌ها منتقل شدند وتا زمانی که بقیه کابوس اسرائیل به نام یحیی السنوار، معاونانش، گردان‌های قسام و سرایا القدس نبرد را رهبری می‌کنند، پایان رژیم اشغالگر نزدیک و بسیار نزدیکتر از آن چیزی است که بسیاری پیش بینی می‌کنند.

دیروز گفتند که السنوار در مقر فرماندهی خود زیر بیمارستان الشفاء در نوار غزه است سپس گفتند که او در غزه است و بعد از آن گفتند در خان یونس است و پس از آنکه دروغشان برملا شد، گفتند که در یکی از تونل‌های رفح مخفی شده است تا حمله به آن را توجیه کنند در حالی که هرگز موفق نخواهند شد و شکست‌های بیشتری در انتظار آن‌ها است.