اقتصاد ایران در دوراهی CFT؛ کلید خروج از لیست سیاه چیست؟

با پیوستن ایران به CFT، روابط بانکی، تجارت بین‌الملل و جذب سرمایه‌گذار خارجی آسان‌تر خواهد شد

در تحلیل پیوستن ایران به کنوانسیون CFT، یکی از پرسش‌هایی که وجود دارد آن است که این اقدام چه فوایدی برای کشور خواهد داشت؟ به صورت کلی می‌توان گفت که الحاق به کنوانسیون CFT آثار مثبت و حیاتی برای اقتصاد و جایگاه بین‌المللی ایران به همراه دارد و می‌تواند به فشارهای مالی ناشی از حضور در لیست سیاه FATF پایان دهد.

FATF از سال ۱۳۹۸ اقدامات تقابلی علیه ایران را آغاز کرده است. بیانیه‌های این نهاد به‌طور مکرر اعلام می‌کنند که عضویت ایران در کنوانسیون‌های پالرمو و CFT امکان تعلیق این اقدامات تقابلی و بازگشت ایران به لیست خاکستری را فراهم می‌سازد. این امر به نوبه خود، به عادی شدن رفتار سایر کشورها با ایران منجر می‌شود؛ هرچند اجرای کامل برنامه اقدام همچنان الزامی است.

در حال حاضر تصویب CFT عملا مهم‌ترین بهانه فنی را از دست FATF و کشورهای متخاصم ایران برای اعمال فشار بیشتر بر کشور را از بین خواهد برد. این اقدام، فرآیند شبکه‌سازی و اجماع بین‌المللی با کشورهای دوست را برای عادی‌سازی پرونده ایران در FATF تسهیل و تسریع می‌کند.

آثار اقتصادی الحاق به کنوانسیون مذکور شامل تسهیل روابط بانکی، افزایش تجارت بین‌المللی و جذب سرمایه‌گذاری خارجی است که ریسک‌های مالی را کاهش داده و امنیت اقتصادی بلندمدت را تقویت می‌کند.

نکته قابل‌توجه آن است که تداوم اقدامات تقابلی انتها ندارد و فشارهای فعلی و اقدامات تقابلی می‌تواند همانند کره‌شمالی، بسیار شدیدتر شود. علاوه بر این، توصیه شماره۱۹ FATF به‌صراحت به کشورها اختیار می‌دهد که اقدامات تقابلی خاص خود را علیه کشورهای لیست سیاه تعریف کنند.

این شرایط با بازگشت احتمالی تحریم‌های الزام‌آور شورای امنیت (از طریق مکانیسم ماشه)، به یک تهدید جدی تبدیل می‌شود. از آنجا که ابزار اصلی کشورها برای اجرای تحریم‌های شورای امنیت، همین توصیه‌های FATF (به‌ویژه در حوزه عدم تامین مالی اشاعه سلاح‌ها) است، تعلل در الحاق به‌هیچ‌وجه جایز نیست. الحاق به CFT، با خنثی کردن بهانه‌های دشمنان و تقویت مبارزه با تروریسم، موقعیت ایران را در جامعه جهانی ارتقا می‌دهد و گامی مهم برای توسعه کشور محسوب می‌شود.