نسخه چاپی
ارسال به دوستان
نامه ایران به شورای امنیت درباره اعتراف ترامپ
در نامه امیر سعید ایروانی به دبیرکل سازمان ملل متحد آمده است: اظهارات اخیر رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده، که در آن مسئولیت حملات نظامی علیه ایران را می‌پذیرد، اقدامی بی‌پروا و تحریک‌آمیز است و به‌روشنی مصداق تهدید به زور در چارچوب بند ۴ ماده ۲ منشور سازمان ملل متحد به شمار می‌آید.
در واکنش به اظهارات تازه دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور پیشین آمریکا، که در آن به‌طور ضمنی مسئولیت حملات اخیر علیه ایران در جریان جنگ دوازده‌روزه را پذیرفته بود، نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل، امیر سعید ایروانی، طی نامه‌ای رسمی به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، خواستار اقدام فوری و محکومیت آمریکا و رژیم اسرائیل به‌عنوان آغازگران تجاوز نظامی علیه ایران شد.
این نامه که رونوشت آن برای اعضای شورای امنیت نیز ارسال شده، از سوی ناظران بین‌المللی به‌عنوان یکی از جدی‌ترین هشدارهای دیپلماتیک تهران در سال‌های اخیر ارزیابی شده است.
محتوای نامه ایران:
نماینده ایران در بخشی از نامه می‌نویسد: «اظهارات اخیر رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده، که در آن مسئولیت حملات نظامی علیه ایران را می‌پذیرد، اقدامی بی‌پروا و تحریک‌آمیز است و به‌روشنی مصداق تهدید به زور در چارچوب بند ۴ ماده ۲ منشور سازمان ملل متحد به شمار می‌آید.»
او در ادامه تأکید می‌کند: «جمهوری اسلامی ایران هرگز آغازگر جنگ نبوده و اقدامات دفاعی اخیر را صرفاً در چارچوب حق مشروع دفاع از خود، مطابق ماده ۵۱ منشور سازمان ملل، انجام داده است. ما از دبیرکل سازمان ملل و شورای امنیت می‌خواهیم تا ضمن محکومیت این اظهارات و اقدامات، دولت آمریکا و رژیم اشغالگر اسرائیل را به‌عنوان مرتکبان عمل تجاوزکارانه علیه ایران شناسایی کنند.»
هدف و پیام ایران
هدف اصلی ایران از این نامه، تثبیت موضع حقوقی و تاریخی خود در برابر جامعه جهانی است. تهران تلاش دارد نشان دهد که برخلاف تصویرسازی‌های سیاسی، درگیر یک جنگ تحمیلی شده و واکنش‌های نظامی‌اش جنبه دفاعی داشته است.
در حقیقت «ایران در حال تبدیل صحنه جنگ به صحنه داوری حقوقی است. چنین اقداماتی حتی اگر منجر به صدور قطعنامه نشود، جایگاه حقوقی و اخلاقی ایران را در افکار عمومی جهان تقویت می‌کند.»
بازتاب جهانی
منابع خبری بین‌المللی از جمله رویترز و تایمز تهران گزارش داده‌اند که سخنان ترامپ واکنش گسترده‌ای در فضای دیپلماتیک برانگیخته است.
در نیویورک، چند نماینده کشورهای غیرمتعهد از نامه ایران حمایت کرده‌اند و خواستار بررسی آن در نشست آینده شورای امنیت شده‌اند.
در مقابل، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در پاسخ به پرسش خبرنگاران، ادعاهای ایران را «بی‌اساس» خوانده و گفته است که «ایالات متحده درگیری فعالی با ایران ندارد».
پیامدهای سیاسی و حقوقی
این نامه می‌تواند زمینه‌ساز طرح رسمی ایران برای مطالبه غرامت و مسئولیت بین‌المللی از آمریکا و اسرائیل شود.
کارشناسان احتمال می‌دهند تهران از این مسیر برای ثبت مستند حقوقی علیه ائتلاف غرب در نهادهای بین‌المللی استفاده کند.
در سطح داخلی، این اقدام نشانه‌ای از ورود پرونده جنگ دوازده‌روزه به مرحله حقوقی و دیپلماتیک تلقی می‌شود.
جمع‌بندی
نامه ایران به دبیرکل سازمان ملل، فراتر از یک اعتراض سیاسی، بیانیه‌ای حقوقی علیه قدرت‌طلبی و تجاوز آشکار به حاکمیت ملی کشورها است.
تهران با این نامه نشان داده است که در کنار قدرت نظامی، از زبان حقوق و منطق بین‌المللی نیز برای دفاع از خود بهره می‌گیرد.
در حقیقت اگر در جنگ، سلاح‌ها حرف می‌زنند، در صلح، اسناد و نامه‌ها سرنوشت را تعیین می‌کنند؛ و ایران دقیقاً در حال نوشتن همان سند تاریخی است.
