آرزوی تاریک یک پدر

آرزوی مرد دهلرانی دیدن چهره دختر ٤ساله‌اش است. او ٤‌سال پیش در حادثه انفجار یک مین عمل نکرده که از دوران جنگ باقی مانده بود بینایی‌اش را از دست داد و حالا که پزشکان اعلام کرده‌اند می‌توانند بینایی چشم راستش را دوباره به او بازگردانند از پس هزینه‌های این عمل بر نمی‌آید.

 به گزارش پايگاه خبري «تيک» (Tik.ir)، چند ‌سال پیش بود که حادثه‌ای دلخراش برای «مظفر فاضلی‌نیا» جوان ٣٣ساله دهلرانی رخ داد. حالا او ٤‌سال است که دست‌هایش حکم چشم را برای او دارند. مظفر خاطره تلخ تابستان‌ سال ٨٩ را هیچ وقت از یاد نمی‌برد و هر وقت به فکر آن روز می‌افتد بغض گلویش را می‌فشارد.

مظفر درباره روز حادثه به «شهروند» گفت: سوم مرداد‌ سال ٨٩ بود که بعد از مدت‌ها قرار شد با یکی از دوستانم به پارک جنگلی دهلران برویم. صبح زود از خانه بیرون رفتم و همراه دوستم به پارک جنگلی رفتیم. قرار بود ناهار را همان جا بخوریم و بعد به خانه برگردیم .آتشی روشن کردیم تا هم چای وهم غذا را درست کنیم اما وقتی شعله‌های آتش بالا گرفت ناگهان انفجار مهیبی رخ داد.

وی در ادامه گفت: وقتی انفجار صورت گرفت سوزش دردناکی را در بدنم به‌خصوص در چشمانم احساس کردم. آن‌قدر درد داشتم که فقط فریاد می‌زدم و کمک می‌خواستم.چشمانم هیچ کجا را نمی‌دید و از طرفی پاهایم درد شدیدی داشت.

صدای انفجار به‌حدی مهیب بود که در عرض چند دقیقه همه افرادی که در پارک بودند در محل انفجار حاضر شدند. دو مرد جوان که از درد فریاد می‌کشیدند به بیمارستان شهدا منتقل شدند و تحت معاینه پزشکان قرار گرفتند. در جریان این حادثه مظفر از ناحیه دو چشم و پاهایش دچار آسیب‌دیدگی شد اما دوست وی تنها از ناحیه صورت دچار کمی سوختگی شده بود.

مظفر می‌گوید: به خاطر انفجار هر دو چشمم بینایی‌اش را از دست داده بود. ابتدا به بیمارستان شهدا رفتیم اما امکانات آن بیمارستان برای رسیدگی به وضع من کافی نبود، به همین خاطر من را به دو بیمارستان دیگر در دهلران بردند که در آن بیمارستان‌ها نیز نتوانستند برای چشمانم کاری انجام دهند تا این‌که درنهایت پس از چند روز به تهران آمدم و چشم‌هایم در بیمارستان رسول‌اکرم(ص) تحت عمل قرار گرفت اما این عمل هم فایده‌ای نداشت.  

متاسفانه در جریان انفجار مین عمل نکرده‌ای که از دوران جنگ در زیر زمین پنهان شده بود چشم چپم به‌طور کامل نابینا شد اما چشم راستم کمی بینایی داشت ولی بعد از مدتی این چشمم نیز همان مقدار بینایی کمی هم که داشت را از دست دادم.

آن روی سکه زندگی برای مظفر

وی ادامه می‌دهد: وقتی که چشمانم سالم بود در ساختمان‌های درحال ساخت آرماتور می‌بستم اما بعد از آن حادثه دیگر نتوانستم سرکار بروم. در این مدت همسرم درخواست طلاق داد و به خاطر پرداخت مهریه‌اش ٧ ماه به زندان افتادم. ستاد دیه توانست همسرم و خانواده‌اش را راضی کند و با ١٠‌میلیون تومان من را از زندان بیرون بیاورد. حالا هم درکنار مادر و دو خواهرم و دختر ٤ساله‌ام ستایش زندگی می‌کنم.

مظفر جانباز به شمار نیامد

پس از حادثه تلخی که برای مظفر رخ داد پرونده‌ای درباره حادثه انفجار و مجروحیت وی در فرمانداری دهلران تشکیل شد و درنهایت طبق صورت جلسه‌ای که در فرمانداری و با نظریه پزشکی قانونی تنظیم شد علت نابینایی مرد جوان حادثه‌ای به جز انفجار مین اعلام شد و این رأی درحالی صادر شد که کارشناسان تخریب و پاکسازی مین مدعی هستند مظفر با انفجار مین مجروح شده است.

امین کرمی یکی از نیروهای تخریب چی است. او مدتی است به دنبال کارهای مظفر است تا جانبازی وی را ثابت کند. او به «شهروند» گفت: مظفر بعد از این حادثه دچار مشکلات زیادی شد. طبق نظریه کمیسیون پزشکی وی جانباز  به شمار نمی‌آید چرا که در بررسی‌های محل حادثه و همچنین بررسی‌های پزشکی علت انفجار چیز دیگری ثبت شده است این در صورتی است  که وقتی بچه‌های پاکسازی به منطقه اعزام شدند تمام شواهد و مدارک دال بر انفجار یک مین بوده است. با این حال با اعتراض به حکم صادر شده پرونده وی به دیوانعالی کشور فرستاده شد و حالا قرار است دوباره تیمی از کارشناسان این پرونده را از زوایایی دیگر مورد بررسی قرار دهند و دوباره رای جدید را صادر کنند.

١٥‌میلیون برای بازگشت بینایی

کرمی در ادامه گفت: در این مدت که در جریان کار مظفر قرار گرفتم چند باری او را نزد چشم پزشک بردیم.

پزشکان گفته‌اند اگر وی پیوند قرنیه انجام دهد احتمال پس زدن پیوند وجود دارد اما اگر قرنیه‌ای که به اصطلاح خودشان الماسی است به او پیوند زده شود می‌تواند بینایی چشم راستش را به دست آورد اما این عمل تقریبا ١٥‌میلیون تومان خرج دارد و حالا منتظر هستیم تا خیرین برای جمع کردن این مبلغ کمک کنند.

طبق این گزارش، هموطنانی که قصد دارند به مظفر کمک کنند می‌توانند با تحریریه حوادث روزنامه «شهروند» تماس بگیرند.

منبع: روزنامه شهروند